Achilles 3; the road to the eerste klasse

hoofdartikel.JPG hoofdartikel

Nadat ik vorig jaar afscheid mocht nemen in Team 3 als spelend lid, werd al snel duidelijk dat ik een jaar later aan mocht schuiven bij Team 3 als begeleider/waterdrager/verzorger. Vooraf was al duidelijk dat er hoe dan ook een nóg sterkere ploeg zou staan in het opvolgend jaar, vergeleken met het seizoen 2017-2018. Er kwam jeugdigheid over vanuit de Junioren en daarmee werd de selectie van Achilles vooral in de breedte wéér een stuk sterker.

hoofdartikel.JPG

Tijdens het huidige seizoen bleek dat aan het rijtje functies, ook de rol van assistent-coach toegevoegd mocht worden. Een rol die ik vooral mijzelf heb toegeëigend, omdat ik gewoon m’n schreeuwende mond tijdens de wedstrijden en training niet kon houden.. Doelstelling van Achilles 3, nadat we vorig jaar al dicht tegen het kampioenschap aan zaten; de dubbel! Op het veld staan we bovenaan en nu staan we in de zaal dus op het punt om het kampioenschap binnen te slepen.

Een stroef begin is het halve werk?

Het zaalseizoen begon met een uitwedstrijd tegen het ervaren Rapid uit Haarlem. Een gemixte ploeg met een aantal ervaren spelers en een aantal jonkies. Vooral de heren met veel lengte en een zuiver schot en de dames in de ondersteuning, zorgden voor veel problemen voor onze jonge ploeg. Tel hierbij op een hal met een vloer die ook door zou kunnen voor schaatsbaan, een reis van een dik uur in de avonduren en boven alles een niet scherp Achilles 3 en je hebt alle ingrediënten voor een teleurstellende eerste wedstrijd. De wedstrijd werd uiteindelijk met 15-12 verloren en was los van het verlies vooral qua score nogal een deceptie. Want de kracht van dit Achilles 3 ligt vooral bij het kunnen scoren over alle schijven en dat lukte niet tijdens deze wedstrijd. Aan de ene kant natuurlijk de verdiensten van Rapid, dat op zo’n vloer gewoon heel goed verdedigde maar inmiddels heeft Achilles 3 bewezen dat met 12 doelpunten niet hoort bij deze ploeg. Na deze wedstrijd was er werk aan de winkel!

Stijgende lijn

Een week later werd in een lastige thuiswedstrijd met 22-21 gewonnen van ONDO uit Middelburg, en van daaruit ging het alleen maar beter. Van verlies, naar nipt winst, naar steeds grotere overwinningen. Er werd uiteindelijk flink gewerkt aan het doelsaldo en vooral aan de stand. Want week in week uit ging het beter en beter met vooral het scoren over alle schijven. Het gewenste spelletje, wat Coach Maessen voor ogen had werd steeds beter uitgevoerd en de doelpunten vlogen iedere tegenstander om de oren. En in een poule waarin iedereen van elkaar kan winnen verloren de op voorhand ingeschatte concurrenten punten en Achilles 3 bleef alleen maar winnen. We kwamen in de bekende flow en iedere wedstrijd werd wekelijks beleefd als een finale.

VEO uit, de belangrijkste finale?!

Op voorhand was de verwachting dat VEO 3 de grootste concurrent zou zijn van Team 3 in deze klasse. Tot de eerste wedstrijd tegen VEO hadden zij al wel her en der wat puntjes laten liggen maar dan nog zou dit na Rapid de grootste graadmeter moeten worden. Maar, de flow van Achilles 3 was ook in deze belangrijke wedstrijd niet te stoppen. In deze uitwedstrijd in Voorburg lukte werkelijk álles en werd VEO uiteindelijk op een geweldige 17-31 nederlaag getrakteerd en zo bleef er uiteindelijk maar één concurrent over in de strijd om het kampioenschap, Rapid dus. Na afloop van de wedstrijd tegen VEO waren Coach Maessen en ondergetekende meer dan trots en tevreden. Niet alleen het kampioenschap bleek nu écht tot de mogelijkheden, ook het beoogde spel werd inmiddels door alle spelers omarmt en dat is precies wat we wilden. Op naar de returnwedstrijden!

“Iedere wedstrijd is een finale, beleef het ook zo!”

Na de geweldige prestatie tegen VEO werd er met de hele groep teruggekeken op de eerste 7 wedstrijden van dit zaalseizoen en met elkaar afspraken gemaakt over het vervolg. We stonden bovenaan met een aantal punten los van concurrenten VEO en Rapid. De simpele afspraak dat iedere wedstrijd gewonnen moest worden is natuurlijk nét iets te cliché, want dat je alles moet winnen om sowieso kampioen te worden lijkt me een logische conclusie. De belangrijkste afspraak was dat we iedere week de wedstrijd moesten benaderen als een finale. Niet alleen de 110% inzet tijdens de trainingen maar vooral de beleving van iedere wedstijd met de wil om kampioen te worden was het aller belangrijkste. Iets over hebben voor elkaar om samen dát ene doel te bereiken. Het zijn allemaal afspraken die je makkelijker met elkaar kan afspreken dan na kan komen. Toch lukte het deze groep om iedere week aan elkaar te laten zien wat men voor elkaar over had en dat bleek bijna iedere wedstrijd de sleutel tot succes. En die ene wedstrijd dat het echt eventjes niet lukte, werd er alsnog een heel erg belangrijk punt binnen gesleept in de lastige uitwedstrijd in Middelburg tegen ONDO. Waar alle ploegen onderling puntjes sprokkelden, bleef onze ploeg gewoon doen wat het moest doen.

Op naar het kampioenschap!

Afgelopen weekend won Achilles 3 in een moeizame wedstrijd van Excelsior 3 met 19-15. Lastige wedstrijden moeten ook gewonnen worden als je kampioen wil worden en dat deed Team 3 dus ook afgelopen zaterdag. Waar we afgelopen zaterdag al kampioen konden worden, als Rapid van VEO zou verliezen, hebben we het nu aanstaande zaterdag écht in eigen hand. Het onderlinge resultaat met Rapid is in ons voordeel en met nog 3 wedstrijden te gaan is aanstaande zaterdag bij winst op het tegen degradatie vechtende Sporting Delta 3 Team 3 kampioen in de 2e klasse. En juist om dat laatste feit is dat tegen deze hekkensluiter absoluut geen zekere zaak, want om er nog maar een cliché tegenaan te gooien; een kampioenswedstrijd is altijd een wedstrijd op zich. En Sporting Delta zal gebrand zijn op een goed resultaat om te voorkomen dat zij degraderen. Alle steun is dus welkom. Achilles 2 kan kampioen worden in Rhoon om 19:05 uur. Daarvóór kunnen natuurlijk alle supportersbussen om 15:30 uur verzamelen bij de Sportcampus om eerst even Achilles 3 naar het kampioenschap te schreeuwen, toch? Ik weet in ieder geval dat ik, hoe dan ook, enorm trots ben op deze groep. Op naar het kampioenschap!

Tot zaterdag allemaal!

Groeten,
Bart

Datum 12-03-2019 16:13
Tags