HKV Achilles - Meer dan een club

Achilles 1 deed goede zaken door concurrent KOAG in de slotfase tóch te verslaan en neemt nu iets meer afstand van de nummers 2 en 3. Ook Team 2 won een belangrijke wedstrijd, maar moet de koppositie nog delen met Fiks en Pernix. Ook Achilles 3, 7 en 8 wisten hun wedstrijden winnend af te sluiten. De A1 ging op bezoek bij De Meervogels, won daar redelijk eenvoudig en blijft zo in de achtervolging op Tempo. De A2 speelde gelijk tegen DES, het werd daar 10-10. De B1 haalde de volle punten op bij Vriendenschaar, de eindstand daar was 8-15 in Haags voordeel. De B2 speelde een sterke & knappe kampioenswedstrijd, maar moest in de slotminuten toch echt haar meerdere erkennen in TOP. De C1 volgt nog altijd de juiste koers en versloeg Kinderdijk, terwijl de C2 dit keer gelijkspeelde tegen de C1 van KVS. Tot slot een gelijkspelletje van de D1, een ruime overwinning van de E1 (22-4 maar liefst!) en de F2 won netjes van ONDO. Lees verder voor alle wedstrijdverslagen (Foto's Achilles 10 & verslagen Achilles 8, B1, B2, C1, F1 en F2 toegevoegd).

 

Kijk in het fotoalbum (Senioren) voor foto's van de wedstrijd van Achilles 10.

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar ovreijn@hotmail.com en website@hkvachilles.nl (beide!)

KOAG 1 - Achilles 1 17-19

Na de winst op Weidevogels vorige week stond er afgelopen zaterdag weer een pittige wedstrijd op het program. KOAG is, net als ODO, een ploeg die maar al te graag in ons spoor blijft, om kans te blijven maken op een eventueel kampioenschap in juni volgend jaar. Geen onbekende ploeg overigens, in de voorbereiding werd er tegen elkaar geoefend, toen bleken de ploegen al aan elkaar gewaagd te zijn. Dylan kon tijdens deze wedstrijd niet starten, Ariën vulde dat plekje in deze wedstrijd op.

In een heerlijk zonnetje, met een clubje supporters langs de lijn (elke wedstrijd weer top om te zien!), twee aan elkaar gewaagde ploegen: een fijn affiche voor een mooie pot. Een móoie pot werd het helaas niet echt, al lieten we bij vlagen heel aardig korfbal zien. De eerste goals vielen gemakkelijk, maar daarna liep het allemaal wat stroef. We bleven in de gehele eerste helft wel netjes aan de goede kant van de score, de voorsprong liep eigenlijk geen gevaar, maar doordrukken was er niet bij. Een 'probleem' wat we vaker tegen komen dit seizoen, waarmee we onszelf tekort doen. We zijn vaak de betere ploeg, maar het grote verschil maken en de wedstrijd op slot gooien kost ons moeite. En dat bleek later een risico, dat je tegen KOAG niet moet lopen. We gingen de rust in bij een stand van 9-11.

De boodschap in de rust was duidelijk; we zijn er nog niet, verdedigend controle blijven houden, geen makkelijke kansen weggeven en vooral ook.. Blijven scoren. Dat plan lukte in de uitvoering niet helemaal. Het scoren ging moeizaam, kansen te over, maar niet altijd werden de juiste ballen omhoog gegooid. Een fase waarin de scherpte afnam. En toen kwam het hardwerkende KOAG wel erg dichtbij, ze kwamen er op en gingen er over. Met nog 5 minuten op de klok stond er ineens een 17-14 stand op het scorebord, in het voordeel van KOAG. Het geloof op een goede afloop werd steeds minder, morsen we hier twee dure punten? Op dat moment blijkt hoe fantastisch het is, om een brede selectie te hebben zoals wij nu bij Achilles. Met een aantal wissels (Dylan, Marcel, Niels en Iris namen de plaatsen in van Tjitse, Ariën, Kjeld en Anne-Roos) werd een laatste eindsprint ingezet: it ain't over 'till it's over! Met een stip van Michael, een wegtrekbal van Dylan na een actie van Marcel, korte kans van Raquel, nog een stip van Michael én een schotje van diezelfde Matla, staan we er in de slotminuut van de wedstrijd ineens héél anders voor! De eindstand op het scorebord was na 70 minuten spelen 17-19, in Haags voordeel!

De opluchting en blijdschap op de gezichten sprak boekdelen, wat een draak van een wedstrijd, maar wat een heerlijke afloop. Een wedstrijd waarin winst of verlies erg dichtbij elkaar lagen, maar er als groep geknokt kon worden totdat de punten gewoon in de tas mee naar Den Haag konden. En: lelijke punten, zijn ook punten, lekker zeg!

Een prestatie van de gehele selectie, waar we als groep heel trots op mogen zijn. Zowel 1, 2, maar ook het derde staan op het moment bovenaan hun poule; te gek! Na de wedstrijd bereikte ons ook nog het bericht dat ODO een punt liet liggen tegen Reeuwijk, wat betekent dat wij nu drie punten losstaan van hen en vier punten van KOAG. Een mooi uitgangspunt in de aanloop naar de laatste veldwedstrijd van deze eerste seizoenshelft. Een oude bekende, GKV, komt op bezoek. Een ploeg die we niet mogen onderschatten, want nondeju, wat zou het toch lekker zijn om met 14 punten uit 7 wedstrijden de aan de zaalvoorbereiding te kunnen beginnen!

Tot zaterdag, want we verwachten natuurlijk flink wat publiek tijdens de afsluiting van deze eerste helft veld! Het thuisprogramma van volgende week:

10.00 uur Achilles C1 - De Meervogels C1
11.05 uur Achilles B1 - KVS/Maritiem B1
12.30 uur Achilles A1 - KCR A1
14.00 uur Achilles 2 - GKV 2
15.30 uur Achilles 1 - GKV 1
17.00 uur Achilles A4 - Velocitas A4

 Tot dan!

Desiree

 

Avanti 4 – Achilles 2 16-20

Vandaag stond Avanti 4 op het programma. Een tegenstander die we zeker niet moesten onderschatten en om de koppositie te behouden moest er gewonnen worden. Het begin van de wedstrijd ging het aardig gelijk op, maar door gebrek aan scherpte en een stukje felheid liepen we de eerste helft een beetje achter de feiten aan. Er werd flink fysiek gespeeld van beide kanten en vooral de duels onder de korf waren pittig. Aan het eind van de 1e helft was er een klein opstootje met de dame van Kelly die haar beentjes niet helemaal bij zich kon houden. De scheids zag het niet, maar Kelly nam op sportieve manier wraak door haar te blokken en een doelpuntje. Die zijn het lekkerst. Desondanks gingen we de rust toch in met een achterstand. We waren het er met z’n allen over eens dat het een stuk feller moest en gingen met nieuwe moed de 2e helft in.

We startten een stuk feller en zeker verdedigend hadden we het goed onder controle. De duels onder de korf werden gewonnen en vooral Marcel had de korf gevonden met maar liefst 11 doelpunten. We namen afstand met 4 punten verschil. Ook de wissels Fabian, Flemming, Renske en Tessa mochten nog even meedoen en Fabian en Flemming bekroonden dat allebei nog met een doelpunt. Eindstand 16-20. Na een matige 1e helft hebben we toch een goede 2e helft gespeeld en hebben we bewezen dat we over veerkracht bezitten. Door goed teamwerk en het uitspelen van de juiste mensen behouden we de koppositie. Helaas hebben Fiks en Pernix geen punten laten liggen en staan we met z’n drieën bovenaan. De focus ligt nu op volgende week de punten binnen slepen tegen GKV, zodat we met een goed gevoel de zaal in kunnen gaan. We hopen natuurlijk op een hoop supporters volgende week!

Groetjes Renee

PS. Fabian,Flemming,Renske en Tessa bedankt voor het doorkomen na jullie eigen wedstrijd en goede invalbeurt!

 

Achilles 6 - Velocitas 4   15-17

Op de ongebruikelijke woensdagavond stroomde het publiek in grote getale naar het Pomonaplein om de topper tussen koploper Velocitas en achtervolger Achilles 6 te aanschouwen. Met iedereen zo’n beetje niet geblesseerd (op Jordy na, maar goed, de steunpilaren waren er wel), kon Team 6 aantreden op oorlogssterkte. Taco beloofde meer dan één minuut z’n best te doen, Sandra had bij wijze van uitzondering een keer geen feestje en Shirley hoefde niemand te verdoven behalve haar eigen dame. Oorlogssterkte was ook wel nodig want Velocitas had tot nu toe vrij makkelijk z’n wedstrijden gewonnen. Tijdens de warming-up werden diverse gezichten herkend die in de laatste jaren ook het groen en blauw van de hoofdmacht van de Leiderdorpers vertegenwoordigden. Een sterke ploeg dus. Maar Team 6 is ook niet voor de poes. Dat bleek al na 20 seconden toen Jolanda met openingsbalvariant 6F de stand op 1-0 bracht. Binnen drie minuten stond het echter 2-2, dus dat beloofde vuurwerk. De wedstrijd ging gelijk op waarbij door beide ploegen fraai spel op de kunstgrasmat werd gelegd. Na een onnavolgbare schijnbeweging (onnavolgbaar voor zijn eigen benen) moest Erwin geblesseerd het veld verlaten. Jeroen kwam op zijn plek. Na een kleine voorsprong voor de rust zocht Team 6 met een kleine achterstand de spreekwoordelijke kleedkamer op. Spreekwoordelijk, want, wees eerlijk, wie zoekt in hemelsnaam de kleedkamer bij Achilles op. De kleedkamer was overigens bezet. Door een klimop. Intussen is een boeiend ecosysteem aan het ontstaan in de herenkleedkamer. Het bestuur schijnt in verregaande onderhandeling te zijn om de opnamen voor ‘De nieuwe wildernis deel 3’ binnen te slepen. Komt u gerust eens een kijkje nemen, maar houdt gepaste afstand. Voor uw eigen veiligheid.

Tweede helft dus, die aanving met Team 6 in de achtervolging en Velocitas dat zocht naar vergroting van de voorsprong. Dat laatste was als eerste aan de orde, maar onder andere een aantal goals van Taco die zijn tegenstander knikkende knieën bezorgde en twee pegels van Ivo zorgden ervoor dat het tot het eind toe spannend bleef. De coach van Velocitas werd het iets te heet onder de voeten en was dan ook niet gerust op een goede afloop ondanks de voorsprong. Hij kwam dan ook een aantal malen hinderlijk voor onze dug-out staan. Jordy kon daar niet tegen en ging uiteindelijk maar warmlopen om maar niet op de bank te hoeven vertoeven. Toen het écht spannend werd, mocht hij zelfs nog wat minuten maken, en u kunt de afloop raden: het kwam niet meer goed. Met 15-17 en een mooie pot korfbal moest Team 6 helaas zijn meerdere erkennen. Volgende week nog één potje bij het Leidse Pernix en dan gaan we weer gezellig de zaal in!

 

Refleks 5 – Achilles Acht Atleten

Na de goede overwinning van vorige week tegen Crescendo moesten de Achilles Acht Atleten aantreden tegen Refleks. In tegenstelling tot Crescendo bivakkeert Refleks in de onderste regionen van de poule; op papier een eenvoudige wedstrijd dus.

Bij afwezigheid van Martijn (4 weken Indonesië) en Mark (werk) hoefden de heren niet uit te vechten wie er wissel zouden zitten. Onze AR Flemming was de gelukkige om bij ons wissel te mogen zitten. Bij de dames werd de druk vanaf de bank gegeven door Quirina en Judith.

Het 1e aanvalsvak (Colinda, Britt, Rinus en Leon) kreeg meteen in het begin een aantal mooie kansen die eigenlijk niet te missen waren, maar helaas werden deze wel gemist. Door de ruimte die dit vak kreeg werd er vergeten om simpel aan te vallen en goed neer te zetten. Toen dit eenmaal wel het geval was, werd er een 0-2 voorsprong gepakt. Het 2e aanvalsvak (Sophie, Lisanne, Alex en Rogér) bracht de stand naar 0-4. Geleerd hebbende van de eerste aanvallen werd het na de vakwissel al snel 0-6. Bij deze stand vond Captain Rinus de 0 van Refleks wel welletjes geweest en besloot het eerste doelpunt van Refleks te faciliteren. Vlak daarna scoorden wij weer en werd er gerust met een 1-7 stand.

Bij een dergelijke ruststand is het altijd waken voor gezapigheid. Helaas was de scherpte die we de laatste 25 minuten van de eerste helft hadden iets minder en werden de kansen niet goed uitgespeeld en (dus) gemist. Gelukkig waren er een aantal oplevingen en het feit dat Refleks met 7 man kwam te staan vanwege een blessure hielp er ook aan mee dat de mand weer werd gevonden. Uiteindeljik kwam er een heer te spelen als dame aan Refleks zijde, maar deze move kon geen spanning meer terug brengen in de wedstrijd.

Aangezien de stand het toeliet mocht Flemming in de tweede helft zijn debuut maken bij de Achilles Acht Atleten. Door de zenuwen miste hij een aantal kansen, maar uiteindelijk werd het debuut bekroont met een doelpunt!

Uiteindelijk werd er afgefloten met een 4-14 stand; een mooie uitslag!

Doelpuntenmakers deze wedstrijd:

Sophie (1)
Flemming (1)
Rogér (1)
Alex (3)
Leon (4)
Rinus (4)

Doelpuntenmakers zijn degene die het laatste zetje geven; zonder rebound, goed verdedigend werk en splijtende passes van het hele team vallen er geen doelpunten!

Volgende week staat de voorlopig laatste veldwedstrijd op het programma. Het tevens in de onderste regionen bivakkerende ALO. Ook deze ploeg moeten we niet onderschatten en gewoon volle bak gaan!

Groet,

Leon

 

Wat was..

Na de zeperd tegen Fortuna vorige week had Achilles B1 wat recht te zetten. Verliezen kan, maar de manier waarop stemde niet tot tevredenheid. Tijdens een bezoekje aan Hijs Hokij op vrijdag werd er daarom wat strijdlust “getankt”, zodat de draad tegen Vriendenschaar weer opgepakt kon worden. Nog zonder de geblesseerde Anne, maar met Laura op haar plaats. Ook Dylan kon er vanwege werkverplichtingen niet bij zijn, maar gelukkig was hij ’s middags nog wel op tijd om het eerste aan een belangrijke overwinning te helpen.

Over middenmoter Vriendenschaar was weinig bekend, maar wat we wel wisten, was dat zij maar met klein verschil van Fortuna hadden verloren. Een lastige wedstrijd lag dan ook in het verschiet. De B1 begon echter verdedigend scherp en na een aantal mislukte aanvallen was het Joel die de score opende. Ook de 0-2 kwam uit zijn handen en pas na de 0-4 (Camille en Pepijn) kon Vriendenschaar iets terugdoen. Vriendenschaar speelde met veel druk naar binnen, maar door goed voor te verdedigen konden we ons hier tegen wapenen. De ruime voorsprong bleef tot rust gehandhaafd, waarbij Joel en Camille in scorend opzicht erg belangrijk waren. Na rust leek Vriendenschaar aanvankelijk wat dichterbij te komen, maar door geduldig aan te vallen kwamen wij al snel weer op een marge van 4. Dit bleek achteraf een breekpunt in de wedstrijd, want toen Jisse er 5-10 van maakte en wederom Joel voor 6-11 zorgde, was de overwinning eigenlijk wel binnen. Uiteindelijk werd de voorsprong verder uitgebouwd tot een mooie en verdiende 8-15 eindstand.

Revanche dus voor vorige week in een wedstrijd waarin er echt een team stond. Naast de genoemde doelpuntenmakers haalde iedereen een ruime voldoende. Verdedigend stond het weer als een huis en aanvallend maakten we veel minder fouten dan de afgelopen week, waardoor we langer en beter konden aanvallen. Ook weer complimenten voor “de bank” zaterdag. Rick kwam in de 2e helft nog binnen de lijnen en pakte ook zijn goaltje mee. En Marlou kwam later in de 2e helft Laura vervangen; beide dames deden het prima. Ook op Steijn en Danique konden we weer rekenen, bedankt!

Zaterdag voorlopig alweer de laatste veldwedstrijd, een mooie derby tegen KVS!

 

Mag je tevreden zijn na een verloren kampioenswedstrijd? Natuurlijk baal ik van het feit dat de B2 het net niet af kon maken, maar het getoonde spel…

Even terug naar twee weken geleden, toen schreef ik na een ruimschoots gewonnen wedstrijd tegen KZ Danaïden dat de wedstrijd niet om aan te gluren was. Vorige week hadden we het zonder Rick, Steijn, Danique en aanvoerder Laura een helft lastig met KIOS, waarna we een geweldige tweede helft speelden, maar ons niet beloonden. Het toen vertoonde spel schepte echter vertrouwen voor de wedstrijd tegen koploper TOP. Een overwinning, na het gelijkspel in Sassenheim, behoorde volgens ons tot de mogelijkheden, mits we zo speelden als de tweede helft tegen KIOS.

Er werd, zoals altijd eigenlijk, goed getraind en ruim voor de wedstrijd werden er palen opgezet om uitgebreid in te schieten. Aan de voorbereiding kon het dan ook niet liggen. Ook niet aan het publiek overigens, dat in grote getalen aanwezig was. We begonnen voortvarend met een Danique die haar tegenstander meerdere malen haar hielen liet zien en de daaruit ontstane kansen keurig afrondde en een Rick die de ballen er van afstand inlegde. Verdedigend zat het ook in orde, Marlou die haar RTC-west dame geen centimeter ruimte gaf en Anna die om de haverklap ballen wist te onderscheppen. Een snelle en terechte 2-0 deed TOP even slikken, maar helaas voor ons had één heer zijn vizier erg goed afgesteld en in no-time stond het weer 2-2. Het noodlot leek toe te slaan bij Laura, die met kramp op de grond ging zitten (ze had er al 45 minuten in de B1 op zitten), Zoë mocht warmlopen, maar Laura liet zich door een beetje kramp niet tegenhouden. Met een mooie aanval werd het 3-2 voor ons, maar daarna moesten we een tijdje de meerdere erkennen in TOP, dat erop en erover ging en ons bij rust op een 4-6 achterstand zette.

Niets aan de hand, vorige week stonden we ook 4-6 achter met rust en herstelden we dat na rust, 7-6. Dit keer liep het iets anders. Met Gylian op de plaats van de lichtgeblesseerde Mike moesten we lijdzaam toezien hoe TOP snel uitliep naar 4-9. Publiek en toch ook wel coaches legden zich al neer bij de aanstaande nederlaag, maar niet de spelers. Een briljante inhaalrace werd gestart met een prachtig afstandsschot van Gylian. Plotseling zag de B2 het licht weer, al leek dat heel even te doven toen Marlou door haar enkel ging. Opnieuw mocht Zoë warmlopen, maar opnieuw bleek dat niet nodig. Marlou verbeet de pijn en speelde daarna als herboren.

Een aanval uit het boekje volgde. Brandon, die weer eens veel te bescheiden speelde, liep een rugkant, Steijn speelde hem de bal aan en Marlou stapte op exact het juiste moment. Brandon ronde zijn doorloop heel beheerst af, 6-9. Gylian bracht de aanval van TOP tot wanhoop met enkele goede onderscheppingen, waarna Steijn op 2,5 meter zijn zenuwen in bedwang hield en ons weer op de marge van de rust bracht, 7-9. TOP werd zenuwachtig en maakte steeds meer fouten, terwijl Achilles juist vleugels leek te krijgen. Twee snelle aanvallen leverden ook twee doelpunten op en plots was alles weer mogelijk. De paniek bij TOP werd nog groter en na een 4-9 achterstand, pakten we bij 10-9 de eerste voorsprong sinds 3-2. Hadden we op dat moment één van de kansen afgemaakt op 11-9, dan was TOP definitief gebroken en hadden we zaterdagavond feest gevierd. Helaas liep het anders. De 11-9 bleef uit en TOP maakte gelijk. Opnieuw pakten wij de voorsprong, 11-10, maar opnieuw maakte TOP gelijk. Een gelijkspel was voor ons niet voldoende, er werd risico genomen en even leek een onderschepping ons nog een laatste kans te bieden, maar we raakten de bal kwijt en terwijl Laura op de grond lag, maakte haar dame aan alle hoop een einde, 11-12.

TOP euforisch, wij balen natuurlijk. Maar toch… Wat een geweldige wedstrijd heeft de B2 op de mat gelegd. Na 4-9 achter, je zo terugknokken in de wedstrijd, de B2 heeft zijn visitekaartje binnen Achilles afgegeven. Na afloop veel lovende woorden van toeschouwers, over de veerkracht, maar ook over het vertoonde spel. Ik kan niet anders dan het met ze eens zijn, ik heb geweldig genoten langs de kant. Tweede helft veld mogen we ons melden in de promotie-poule. Hopelijk zitten we dan weer bij TOP, want de volgende keer pakken we ze ;-).

B2, ik kijk nu al uit naar het zaalseizoen!

De C1 mocht voor de 2e week op rij een uitwedstrijd spelen. We hebben geen molen gezien, maar we waren toch echt in Kinderdijk. Een lastige fysiek sterke ploeg. Maar gezien de stand moest ook deze wedstrijd gewonnen worden. Zoals altijd gemotiveerd begon de C1 sterk aan de wedstrijd. 0-1 voorsprong en ook redelijk snel de 0-2 voorsprong. Toch waren we niet 100% scherp na de beginfase en lieten we ons weer opjagen. Hierdoor konden we ons favoriete spelletje niet spelen en werd het hard werken voor de doelpunten.
Groot voorbeeld was hierin Cino, door pure inzet bal onderscheppen en vervolgens ook zelf dit ook afmaken met een goal. Hieruit putte de rest van de ploeg wel weer
de kracht om door te knokken, want het verliep niet makkelijk. 3-5 ruststand.

Na rust liepen we vervolgens goed uit naar een 4-9 voorsprong. Maaike raakte met de knie de paal of tegenstander en moest helaas het veld verlaten met een blessure. Nova erin en deed dit prima, maar we moesten wel toezien hoe de tegenstander terugkwam tot 7-9.
Echt heel spannend werd het niet meer maar we maken het onszelf elke keer veel te moeilijk.
7-9 bleef het gelukkig en de ramkoers waarop de C1 voor de Alsemleague op is vertrokken is nog steeds van toepassing.
Maar we moeten dit wel overtuigender brengen en onze tegenstander niet het idee geven dat er misschien wat te halen valt!
Waar vorige week het ene vak minder speelden , was het vandaag het eerste aanvalsvak wat onder de maat speelde. Dat hebben we nu weer achter de rug en volgende week moeten beide vakken weer optimaal presteren. Laatste wedstrijdje op het veld alweer, dus nog 1x knallen!
Tot volgende week!!!

 

Achilles F1 ging afgelopen weekend naar Kampioen Ondo F1 en deze wedstrijd mag de naam wedstrijd niet hebben.
Ondo ging zonder blikken of blozen voor een record en Achilles F1 kwam op vele fronten veel te kort.
Het doet dan even pijn en wij zouden jullie als trainers zo graag duidelijk maken dat jullie hier van leren.
Opmerkingen als, we trainen door en als jullie 18 zijn maken we gehakt van ze, volgende en zijn nog waar ook.
Lastig om op jullie leeftijd te geloven en men werd er nog niet vrolijk van.

We gaan door met trainen en moeten stappen blijven zetten. Een stap die we kunnen maken zonder training is afspreken dat we altijd blijven gaan en nooit opgeven. Wat meer van de stoere taal tijdens training meenemen de wedstrijd in en wat de uitslag dan ook wordt, we hebben er alles aan gedaan en houden altijd ons hoofd omhoog en schouders recht!

Wij zijn en blijven trots op jullie en we gaan volle kracht richting de zaal Comp.
Groet Cino en Rob

Achilles F2 - ONDO F3 8 - 3
Wat een wedstrijd, wat een inzet en wat een toppers in dat veld! Jawel, je leest het goed, de F2 heeft haar eerste competitiewedstrijd gewonnen. En niet nipt ofzo.. nee hoor, gewoon eventjes met 8-3, alsof het niets is! Gesteund door de geblesseerde Lynn, die nog wel even traditiegetrouw bij de strafworpen haar goaltje mee pikte (mist ze daar eigenlijk ooit wel eens??), de enthousiaste F3ers Milan, Eva en Sanne die allemaal 10 minuutjes mee mochten doen, en natuurlijk een hele horde aanmoedigende ouders langs de lijn, werd het een hele goede wedstrijd met een verdiende uitslag. Trainer Joel moesten we helaas missen, die moest zelf een wedstrijd spelen. Maar via de app was hij snel van de geweldige overwinning op de hoogte gebracht. En apetrots dattie was!` Het "vang-gooi-en-ren" (in die volgorde en met flinke snelheid) zat er erg goed in deze wedstrijd, en de bal ging in razend tempo van hand tot hand richting de paal. Waar we vorige wedstrijden vaak nog te zachtjes naar elkaar gooiden, of met veel te veel boog waardoor ze makkelijk door de tegenstander onderschept werden, waren het nu mooie harde strakke ballen naar elkaar. EN: er zijn geen neuzen gesneuveld, dus ook het vangen ging erg goed! :) De extra 1 op 1 oefeningen met de trainer op vrijdag hebben waarschijnlijk goed hun werk gedaan. Zeker Lisette liet zien het ineens helemaal onder de knie te hebben! Jens onderschept de bal van de tegenstander, gooit naar Jurre... Jurre gooit een verre bal naar een wegsprintende Dirk die 'm gelijk door gooit naar Lisette die 'm er hartstikke mooi in schiet! En dat is slechts 1 van de mooie aanvallen. Alle doelpuntenmakers krijgen een high tien van coach Lars, want doelpunten moeten gevierd worden, daar heeft hij helemaal gelijk in! Maar ook diegene die niet gescoord hebben kregen na de wedstrijd diezelfde high tien, want ook zonder hen was het nooit gelukt. Verdedigend gaat het ook hartstikke goed, mede dankzij de hamburger van Milan. (Voor de ouders die nu vraagtekens in hun ogen hebben: vraag hem er gerust naar). Wel moeten we af en toe nog net ietsje sneller reageren als we de bal kwijtraken zodat we weer op tijd aan het verdedigen zijn, maar dat komt volgende wedstrijd vast weer helemaal goed. 

Groetjes van een trotse trainert Tako

Wedstrijdverslagen WAPC

Volgt zsm!

Datum	07-10-2015 16:10
Tags	Verslagen