De voorbereiding op de strijd

hoofdartikel.png hoofdartikel

Door Frits Broers - Ik weet dat er momenteel geen wedstrijden worden gespeeld. Maar juist dat is hét moment om eens goed na te denken over de tijd wanneer er wel weer strijd moet worden gevoerd. Machiavelli schreef aan het begin van de 16e eeuw in ‘Il Principe’ al over Philopoemen, de leider van de Achaeërs, ‘dat deze tijdens vredestijd over niets anders dacht dan oorlog voeren. De heerser moet zich verdiepen in de verhalen uit de geschiedenis en daarin de daden bestuderen van hen die hebben uitgeblonken’.

hoofdartikel.JPG

Vorige week las ik het boek ‘Voorkom de crisis!’ van Ton Boot, de succesvolle basketbalcoach, die nationale titels grossierde en door de Volkskrant tot de beste Nederlandse sportcoach van de 20e eeuw werd uitgeroepen. Ik heb Ton Boot zelf in 2019 ook een paar keer persoonlijk ontmoet ter voorbereiding van een lezing die hij voor managers bij mijn werkgever ging houden. Onlangs was hij ook bij Voetbal Inside te gast. Een boeiend persoon met een heldere en duidelijk visie.

In zijn boek schrijft Ton Boot over hoe hij heeft geleerd om met de scheidsrechter om te gaan. In zijn beginjaren als coach wond hij zich regelmatig over de arbitrage op. Zijn leermeester Jan Janbroers sprak Ton Boot daar na een wedstrijd een keer op aan toen Ton Boot stelde dat er slecht gefloten werd. “Ga eens na waar je mee bezig was Ton”, kapittelde Jan Janbroers hem, “je kon niet met sportieve middelen winnen en je smeekte de scheidsrechter om je te helpen, je gedroeg je zielig. Over een heel seizoen vallen arbitrale beslissingen net zo vaak in je voordeel als in je nadeel uit. Als je bevoordeeld wordt, zeg je toch ook niet dat de scheidsrechter zijn beslissing moet herzien? Je bent inconsequent en ongeloofwaardig . Je leert zo je spelers aan dat de scheidsrechter de oorzaak is van hun falen. Verlies ligt zo nooit aan henzelf, waarom zouden zij zich dan nog verbeteren?”. Voor Ton Boot was dit aanleiding zich nimmer meer om beslissingen druk te maken. Maar dat eiste hij ook van zijn spelers. Wie begon te mekkeren tegen de scheidsrechter werd onmiddellijk gewisseld.

Dit gelezen hebbende vroeg ik mij af hoe het met mij zou zijn vergaan als ik van jongs af aan consequent naar de kant was gehaald als ik mijn frustraties op de scheidsrechter botvierde. Ik had ongetwijfeld beter gespeeld en de door mij -wegens mekkeren tegen de scheids- verloren speelminuten van de wissels door mijn coach zouden zijn verbleekt bij de schorsingen die ik nu tijdens mijn spelerscarrière heb moeten uitzitten. Als coach lukte het me iets beter en hield ik mijn spelers zo nu en dan voor dat ze altijd met 3 doelpunten voor moesten staan om zo het effect van arbitraire dwalingen te minimaliseren. Maar behalve deze halfslachtige poging liet ik me helaas meer dan eens verleiden tot het geven van ‘adviezen’ richting scheidsrechter en grensrechter, met alle negatieve gevolgen van dien. En ik kan mij niet herinneren ooit een speler te hebben gewisseld louter en alleen vanwege mekkeren tegen de scheidsrechter.

Degenen die mij kennen zullen zich wellicht afvragen wat er in mij is gevaren, of ik deelgenoot ben geweest van een Mariaverschijning of een klap van de molen heb gekregen. Ik kan jullie geruststellen, niets van dat al. Maar zoals ik opende, door de geschiedenis te bestuderen van hen die hebben uitgeblonken – in dit geval de succesvolle Ton Boot- kunnen we ons optimaal voorbereiden op de strijd die weer gaat komen. Ik wens alle coaches daar veel succes bij!

Groeten Frits Broers

Datum 12-01-2021 11:00
Tags