Naar een verstandig antimisbruikbeleid
Op 19 juni 2015 werd tijdens de Algemene Jaarvergadering gesproken over het invoeren van een beleid met betrekking tot ongewenst en grensoverschrijdend gedrag. Nu, aan de vooravond van de Bijzondere Algemene Vergadering op 11 december, stelt het bestuur onderstaand voorstel voor aan onze leden. Dit voorstel zal tijdens deze BAV besproken worden. Uiteraard zal er ruimte zijn voor dialoog en discussie.
Tijdens de Algemene Vergadering van juni spraken we over de wenselijkheid een beleid in te voeren om ongewenst, grensoverschrijdend gedrag te kunnen voorkomen. Daarbij kwam het voorstel aan de orde de verklaring omtrent gedrag verplicht te stellen voor trainers en begeleiders. Voors en tegens werden gewisseld, en er is afgesproken dat het bestuur voor de komende Algemene Vergadering met een nadere uitwerking zou komen.
In de afgelopen jaren is er in de sportwereld, gelukkig, veel meer aandacht gekomen voor de vraag hoe verenigingen zich en vooral hun leden beter kunnen beschermen tegen seksueel misbruik en ander ongewenst en grensoverschrijdend gedrag doortrainers, begeleiders en anderen op en rond het veld. Door NOC*NSF is een aantal handreikingen opgesteld waaruit verenigingen kunnen putten.
De stappen die het bestuur voorstelt zijn in belangrijke mate gebaseerd op de aanbevelingen van NOC*NSF. Seksueel misbruik is natuurlijk de meest in het oog springende en ook meest ingrijpende vorm van ongewenst en grensoverschrijdend gedrag, waar we ons tegen moeten wapenen, maar ook pesten, chanteren, onredelijke bevoordeling of juist achterstelling zijn verschijnselen die we willen bestrijden.
Belangrijk is te beginnen met het opzetten van een preventief beleid. Dat betekent dat het onderwerp aandacht van bestuur en leden van de club moet krijgen. Niet alleen door het nemen van een besluit op een Algemene Vergadering, of het uitreiken van een foldertje aan het begin van het seizoen, maar door met spelers , trainers en ouders het gesprek te voeren over de gedragsregels waarop we ons willen laten aanspreken. Wat verstaan we onder grensoverschrijdend gedrag, Wat gewenst en ongewenst is, verschilt per persoon. De een kan lachen om een dubbelzinnig grapje, de ander kan er zich heel ongemakkelijk onder voelen. De een waardeert een klopje op de schouder door de coach als een blijk van waardering, de ander vindt het vervelend om ongevraagd aangeraakt te worden. Dat maakt het lastiger om exacte gedragsregels te maken maar we kunnen tenminste een klimaat organiseren waarin iedereen vrij zijn of haar grenzen aan kan geven op dit vlak. Het zal voor iedereen duidelijk zijn dat seksuele toespelingen en handelingen die verder gaan dan het korte klopje op de schouder totaal buiten de orde zijn, maar hoe organiseren we dat jongeren hiervan gevrijwaard blijven?
De natuurlijke neiging van iedere club die (nog) niet geconfronteerd is met misbruik, of die het nog niet heeft ontdekt, is om aan te nemen dat het in eigen gelederen niet voorkomt. We kennen toch onze leden, onze trainers, wij kunnen toch alles tegen elkaar zeggen, bij ons is iedereen gelijk. En pesten doen we niet… Een begrijpelijke neiging maar onverstandig. De meeste clubs die het is overkomen waren totaal verrast. Hoewel we ongetwijfeld hele goede gronden hebben om te denken dat misbruik iets is dat bij Achilles nooit zal voorkomen is het toch heel verstandig de jeugd toch te beschermen tegen die onwaarschijnlijkheid.
Het bestuur wil graag een vertrouwenspersoon aanstellen die begint met het voeren van de gesprekken met teams, met trainers, met begeleiders, ouders en vooral ook kaderleden om te komen tot een gedeeld verhaal over wat grensoverschrijdend gedrag is, wat we wel en niet acceptabel vinden, wat onze gedragsregels zijn. Die regels zijn specifiek op de situatie van Achilles toegesneden. Dat betekent dat we met elkaar ook moeten vaststellen wat er allemaal onder grensoverschrijdend gedrag valt, buiten het seksueel misbruik. We noemden al pesten, maar we moeten ook denken aan zaken als bedreiging, intimidatie, mishandeling (denk aan onverantwoorde oefeningen), discriminatie en belediging.
Er zijn trainingen die door NOC*NSF worden gegeven voor vertrouwenspersonen. Uiteraard stellen we de benoemde vertrouwenspersoon eerst in de gelegenheid die training te volgen.
De gedragsregels stellen we gezamenlijk vast, ze worden aan iedereen uitgereikt. We spreken af wat de bevoegdheden van de vertrouwenspersoon zijn, denk aan bijwonen teambesprekingen, volgen trainingen, hoor en wederhoor toepassen, rechtstreekse toegang tot voorzitter, wat de manieren zijn waarlangs deze kan worden benaderd enzovoorts.
Voor iedereen moet helder zijn dat er een vertrouwenspersoon is. Die geeft ook adviezen aan bestuur en commissies en trainers over het vermijden van misbruikgevoelige situaties.
Het is belangrijk om regelmatig het onderwerp met de leden, in de Algemene Vergadering en daarbuiten te bespreken en het beleid tegen het licht te houden.
Als sluitstuk van het beleid kunnen we overwegen of we vinden dat, aanvullend op het bovenstaande, het toch nodig is om de verklaring omtrent gedrag (VOG) verplicht te stellen. Daarbij moeten we wel bedenken dat ervaringen uit het verleden geen garantie bieden voor de toekomst. Gelukkig is het inmiddels wel zo dat de VOG kosteloos is voor vrijwilligers in de sport.
Het bestuur stelt de leden voor akkoord te gaan met
- het aanzoeken en aanstellen van een vertrouwenspersoon;
- het zorgen voor een passende training voor deze persoon
- het gezamenlijk met (jeugd)spelers, trainers, begeleiders, ouders en kader komen tot een gezamenlijke set aan gedragsregels, en deze vast te laten stellen in de Algemene Vergadering;
- bij de JAV van 2017 te overwegen of invoering van een verplichte VOG wenselijk is.
Het Bestuur
Datum | 24-11-2015 17:00 |
---|---|
Tags | Hoofdartikel |