HKV Achilles - Meer dan een club

De selectie won afgelopen weekend 3 punten tegen de Eibers. Bij Team Twee ging dat niet vanzelf, maar uiteindelijk toch zonder al te veel moeite: 16-9. Ons vlaggenschip, dat 'wón' met recht een punt. Een vlijmscherp Eibernest stond bijna de gehele wedstrijd voor. Tot de allerlaatste seconde was het spannend, maar bij 24-24 werd er afgefloten. Beide ploegen een punt, maar het publiek bleek misschien nog wel de grootste winnaar van zaterdag. Ook Achilles 3 knokte zich na achterstand terug in de wedstrijd, maar helaas kon DES er in de slotseconden toch met de winst vandoor gaan. Achilles 4 en 5 wonnen hun wedstrijden, Achilles 7 speelde gelijk tegen ZKV: 12-12. Lees verder voor de wedstrijdverslagen. [Update: verslag inhaalwedstrijd RWA 4 - Achilles 4 toegevoegd!]

• Niet iedereen kan álle wedstrijden kijken, maar met de verslagen houden we elkaar toch een beetje op de hoogte. Bij de Opstellingen staat - naast wie er spelen, rijden of fluiten - ook altijd aangegeven wie er verantwoordelijk is voor het verslag.
• Ook een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan voor maandagochtend 12:00 uur naar website@hkvachilles.nl.
  

Roda 1 - Achilles 1 én
Achilles 1 - HKV/Ons Eibernest  1

Waar we normaliter uitkijken naar de zaterdag omdat we dan weer mogen vlammen, was het deze week op dinsdag al raak. Er stonden deze week namelijk maar liefst 2 wedstrijden op de planning. Dinsdag een ‘uitwedstrijd’ op het Pomonaplein tegen Roda en zaterdag thuis de derby tegen Eibernest. Allebei belangrijke wedstrijden, omdat we gaan voor het kampioenschap en omdat deze poule zomaar nog voor verrassingen kan gaan zorgen.

Dinsdagavond tegen Roda speelden we een gekke wedstrijd. We kwamen goed uit de startblokken, maar dit was minder voortvarend dan we vooraf hadden gedacht. Natuurlijk kun je kijken naar de omstandigheden (‘s avonds, regenachtig, koud, donker met de lichten aan), maar dat mag geen excuus zijn. De tegenstander heeft hier net zoveel last van en zij hadden er zelfs een autorit op zitten van een uur. In de rust stond het 11-6, geen slechte score maar we waren ervan overtuigd dat het in de tweede helft beter moest. We moesten laten zien dat we bovenaan horen en dat ze de auto in gingen stappen richting Westzaan zonder punten. Waar wij in de tweede helft juist het gat groter moesten maken, begon Roda aan de lopende band te scoren. Van 11-6 kwam Roda terug tot 13-10 en later zelfs 14-13. In die periode werden er ook in totaal 4 strafworpen (!) gemist (2 door ons en 2 door Roda). Zo zie je maar dat ook tegen de ploeg met 0 punten je het gewoon heel zwaar kan hebben. Elke wedstrijd moeten we er weer staan als team en met elkaar knokken. Gelukkig konden we het veld verlaten met een uitslag van 16-13, dus de punten bleven in Den Haag.

Na een rustige donderdagtraining, moesten we er zaterdag gewoon weer staan. Het wedstrijdplan met elkaar doorgenomen, alle neuzen dezelfde kant op en volle energie om weer te gaan vlammen. Ondanks de regen eerder op de dag, stond het Pomonaplein aardig vol met publiek. Wedstrijden tegen de Eibers zijn altijd lastig, omdat het alle kanten op kan vallen. Later bleek dat de wedstrijd geen van beide kanten op zou vallen, maar in een gelijkspel zou eindigen. Eibernest begon erg goed: binnen de kortste keren stond de 0-2 op het scorebord. Wij kregen 2 strafworpen mee, maar vergaten die te verzilveren waardoor de achterstand op een andere manier ingehaald moest worden. Van een 0-2 achterstand wisten we terug te komen naar een 8-7 voorsprong: een moment waar je dan eigenlijk als ploeg moet doorpakken en moet blijven scoren. Dit gebeurde helaas niet: we namen de verkeerde kansen, vergaten onze kansen af te maken en bovendien had Eibernest een onwijs goed (nog niet eerder vertoond) schotpercentage. In de rust keken we aan tegen een 9-11 achterstand.

Net zoals dinsdag wilden we scherp aan de tweede helft beginnen, zodat we gelijk de achterstand weg konden werken. Echter gebeurde het tegenovergestelde en pakte Eibernest door tot 9-14. 5 doelpunten verschil is veel, maar niet onmogelijk om in te halen. Door goed samenspel en telkens met elkaar te blijven communiceren, kwamen we terug tot 22-22. Een mega spannende wedstrijd waarin elke goal werd gevierd alsof het een kampioenswedstrijd was. Een heerlijke sfeer en mega veel spanning in het veld en langs de lijn. Door de vele doelpunten bleef het tot het einde onwijs spannend. In de laatste minuut rolde er bij Eibernest nog een vrije bal uit, en bij ons vergat de scheids een strafworp mee te geven na een mooie doorloopbalactie. Uiteindelijk is het 24-24 geworden. Een super spannende wedstrijd met 48 goals en alleen maar winnaars: Eibers 1 punt, Achilles 1 punt en het publiek heeft ook zeker gewonnen. We mogen blij zijn met 1 punt, want eigenlijk hebben we de hele wedstrijd achter de feiten aan gelopen. Danique werd topscorer met 6 doelpunten!

De eerste helft van het veldseizoen zit er alweer op. Onze dank gaat uit naar het publiek die er elke week weer gestaan heeft door weer en wind, jullie zijn top!!! De komende week geen wedstrijd, maar daarna barsten de Haagse Korfbaldagen weer los. Een goed oefenschema om voorbereid en scherp het zaalseizoen in te gaan. Komen jullie ons ook weer aanmoedigen tijdens de HKD en zodra het zaalseizoen gaat starten in de campus?

Groetjes,
Daphne

• Lees hier ook het verslag 'Achilles komt goed weg met puntendeling', met daarin de kijk van coach Glenn de Vries.
• Bekijk hier het bericht van Sportsnap.nl, met daarbij ook de foto's door fotograaf Erik de Kleijn.
  
  

Achilles 2 - HKV/Ons Eibernest 2

Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor een Haagse derby. Nadat we uit 8-23 van de Eibers hadden gewonnen, was het doel om deze week op ons eigen veld de 30 te halen. Helaas zat het weer niet zo mee en werd dit doel, nog voor de wedstrijd geschrapt. Om de woorden van Bas maar even letterlijk over te nemen: “laten we maar gewoon zorgen dat we de ballen goed in elkaars handen gooien”.

De eerste helft ging aardig gelijk op. Eibernest kwam op een 2-4 voorsprong, maar we konden terugkomen tot 6-6 om met deze stand de rust in te gaan. Na de rust konden we de voorsprong pakken en deze langzaam verder uitbreiden. Uiteindelijk hebben we 2 punten binnengesleept met een uitslag van 16-9.

Ondanks dat dit niet onze beste wedstrijd was, sluiten we het eerste deel van de veldcompetitie af met een winst. Nu kunnen we ons vol gaan focussen op de zaal om ook daar te laten zien wat voor leuke en goede ploeg we hebben!!!

Groetjes,
Rosanna

Achilles 3 - DES 2

(Veeeeel te lang …. sorry ... als je iets anders te doen hebt vandaag, zeker skippen dit) Verslag van een trotse teamverzorger.

Iedere week vraag ik aan een speler van het 3e of hij/zij het verslag wil schrijven en iedere week doet hij/zij dat zonder tegenstribbelen. Hetzelfde geldt trouwens voor kantinedienst staan, rijden, filmen en eigenlijk alles wat van/aan ze gevraagd wordt.

Om de spelers van het 3e na een heel mooi seizoen in het zonnetje te kunnen zetten heb ik aangeboden het laatste verslag te schrijven.

Ff wat achtergrondinformatie v.w.b. mijn teamverzorgerschap (waarom ik in godsnaam teamverzorger ben geworden van en op de bank zit bij het 3e ????). Tobias (yep, zoonlief) “mocht” 2 jaar geleden in het 3e spelen i.p.v. het 2e. Ik ben solidair dus ik heb destijds - na overleg met Erna uiteraard - besloten teamverzorger te worden. Ik kende alle spelers goed (aan veel had ik al jaren geleden mijn hart verpand) en het werd (ondanks Corona) een heel mooi seizoen. Toen mocht Tobias weer van het 3e naar het 2e ….. tja …. leuk voor hem, maar wat moest ik nu doen? Na overleg met Tobias heb ik besloten om toch bij het 3e te blijven, ondanks het feit dat ik dan wedstrijden van Tobias zou missen. Woorden van Tobias: “ Het 3e gaat voor”. En toen gingen ineens heel veel van mijn geliefde spelers van het 3e, net als Tobias, naar het 2e. Gelukkig (voor mij) bleven 3 van mijn lieverds (Nosa, Anne en Mark) in het 3e. Dat heeft mij doen besluiten toch te blijven en wat ben ik ben blij dat ik dat gedaan heb, want de nieuwe aanwas was en is ook geweldig.

Het 3e is een geweldig team dat er niet voor niets voor gezorgd heeft dat spelers van het 1e en 2e veeeel eerder naar het veld komen om de spelers van het 3e aan te moedigen. De sfeer in het veld en op de bank is dan ook geweldig. Reserves - die uiteraard balen dat ze niet in het veld staan - moedigen de spelers in het veld luidkeels aan en veren vaak op van de bank, omdat het echt heel erg spannend is. Stef heeft eens gezegd dat hij op dat moment liever op de bank zat, omdat het in het veld echt veeeel te spannend was.

Wat welverdiende veren per speler:

Noah
Onze aanvoerder. "Mocht" (net als Tobias) van het 2e naar het 3e. Na de eerste (terechte) teleurstelling heeft Noah zich herpakt en het 3e zou zich geen betere aanvoerder kunnen wensen (dat geschreven hebbende: Mark zou natuurlijk ook een geweldige aanvoerder zijn). Geregeld zit Noah op zijn hurken in het andere vak om de spelers aan te moedigen en te coachen. Noah kan door zijn instelling en imposante (lang leve de sportschool :-) ) fysiek echt het verschil maken in een wedstrijd. Een zeer getalenteerde speler en een mooi mens met veel humor waar wij heel veel plezier aan beleven.

Mark
Onze vice aanvoerder. Altijd eerlijk, vriendelijk, lief, attent, rustig en begripvol. Een geweldige rebounder en een rots in de korfbalbranding. Mark zorgt voor de broodnodige rust in een vak. Wat je ook aan/van Mark vraagt, hij zal je altijd helpen. Mark is ook de moviemaster. Iedere week zorgt hij - heeeeel snel en goed - dat we de wedstrijd terug kunnen kijken. De goede sfeer in het 3e wordt voor een groot gedeelte bepaald door onze Mark.

Cino
Altijd vrolijk, ECHT altijd vrolijk. Heeeeeeeeerlijk is dat! Cino ziet altijd het positieve. Door zijn immer goede humeur en humor is hij een inspiratie voor de andere spelers. Buiten dat is Cino ook echt een goede speler. Regelmatig zie je hem ruim boven zijn tegenstander uitspringen in de rebound (net als Noah), het vak opjagen en (en daar houd ik echt van), net als Noah in het andere vak staan om de spelers aan te moedigen en te coachen. Een echte teamspeler onze Cino.

Zohier
Leergierig, enthousiast, grappig en vriendelijk en op de bank springt hij als eerste op om aan te moedigen. Maar in het veld staat hij ook zijn mannetje. Tegen …. (doe ik maar even niet, je weet nooit wie meeleest) stond hij tegen een zeer onaangename heer die echt vreselijke dingen tegen hem zei. Uiteraard vond Zohier dat erg naar, maar hij bleef vriendelijk en beschaafd en ging niet mee in het slechte gedrag van zijn tegenstander. Zohier bleef goed spelen en scoren. Dat is onze Zohier!

Stef
Stef heeft zich het afgelopen jaar op meerdere vlakken enorm goed en positief ontwikkeld. Hij is altijd bereid te rijden en te helpen als dat nodig is. In de wedstrijd tegen DES was Stef echt The man of the match. Hij stond gewoon AAN. 2-3 (afstandsschot Stef), 3-3 (korte kans Stef), 5-4 (afstandsschot Stef), 7-6 (afstandsschot Stef), 10-12 (korte kans Stef), 12-13 (afstandsschot Stef), 14-15 (afstandsschot Stef) en 15-15 (afstandsschot Stef). Stef heeft 8 x gescoord deze wedstrijd. Dat is meer dan de helft van het aantal doelpunten. WAUW!

Quincy
We moesten - tot onze grote spijt - Wesley inleveren bij het 2e, maar gelukkig kregen wij zijn broertje Quincy er voor in de plaats. Bij een Smit weet je wat je krijgt: Betrouwbaar, hardwerkend, getalenteerd, vriendelijk, bescheiden, altijd aanwezig en altijd bereid te helpen. Daar zou je er wel 12 van in je team kunnen hebben. Als Quincy meer in zichzelf gaat geloven (zoals wij al doen) dan wordt hij echt onmisbaar voor het team.

Nosa
Als iemand zich ontzettend goed heeft ontwikkeld dit seizoen dan is het onze Nosa. Nosa was al een goede dame, maar ze is nu echt bepalend in een vak. Een zekerheidje. In de rebound moet je van goede huize komen wil je het winnen van Nosa (ook heren!), maar de laatste wedstrijden gaat Nosa ook eindelijk voor haar eigen kansen en laat ze zien dat ze loepzuiver is. Dat is in het veld. Buiten het veld ken ik weinig mensen die liever, vriendelijker, gezelliger (altijd fijn een knuffel) en mooier zijn dan Nosa. Heel fijn dat Nosa in ons 3e zit!

Anne
Wat boffen wij met een Baak in ons team. Net als bij de Smit familie weet je wat je dan krijgt. Anne is (net als de andere Baakjes) lief, vriendelijk, reteslim, attent,
bescheiden en betrouwbaar. Anne is natuurlijk een ontzettend goede speelster en zou met gemak hoger kunnen spelen. Gelukkig voor het 3e heeft Anne het veel te druk met haar opleiding waardoor ze in het 3e speelt en niet in het 1e of 2e. Anne is een slimme speelster die het korfballen uiteraard met de paplepel ingegoten gekregen heeft. We hopen (voor ons) dat Anne nog heeeeel lang over haar studie doet ;-)

Alana
Ook met Alana hebben wij een telg uit een echt korfbalgezin. Wij boffen maar want alle Verboompjes zijn ERG betrouwbaar, enthousiast, gedreven en getalenteerd. Alana zal zich altijd voor de volle 100% inzetten waardoor er veel kansen gecreëerd worden. Alana heeft veel korfbalinzicht en komt vaak met zeer goede suggesties die meestal opgevolgd worden. Onder de paal is Alana vrouw en meester (mede dankzij de lengte waarmee zij gezegend is). Buiten dat pakt Alana veel puntjes mee. Vorige week was zij topscorer met 4 doelpunten!

Romy
Romy heeft een beetje boel pech v.w.b. haar ledematen, maar dat weerhoudt stoere Romy er nagenoeg nooit van om vol goede moed in het veld haar vrouwtje te staan. Romy is lief, geïnteresseerd, zorgzaam en enthousiast en heeft volgens mij haar plaatsje wel gevonden in ons mooie team. Romy is een goede speelster en een absolute aanwinst voor het 3e.

Merel
Merel zit al heeeeel lang in mijn hart en ik ben dan ook heel blij dat zij de weg weer terug heeft gevonden naar onze mooie club. Merel is een totaalpakketje. Buiten het veld en binnen de lijnen. Zij is lief, vriendelijk, enthousiast, bescheiden (mag echt wat vaker voor zichzelf opkomen) en simpelweg een retegoede korfbalster. Niet voor niets heeft Merel in het 1e gespeeld een tijd geleden. Ik houd dan ook mijn hart vast wanneer er weer selectiewedstrijden komen. Dat zien we dan wel weer. Tot dat moment genieten wij met volle teugen van de aanwezigheid en het spel van onze Merel.

Onze (nagenoeg) vaste reserves:

Yara
Tja, je hoeft maar 1x te kijken naar de PRACHTIGE haarkleur om te weten van wie Yara het zusje is. Yara en Cino in 1 vak is zooooo ontzettend leuk. Cino sleurt her en der de ballen vandaan en zijn zusje zorgt ervoor dat ze iedere x aanspeelbaar is, het verschil maakt en haar punten meepakt. Super dat we zo vaak een beroep kunnen doen op lieve en (veel te) bescheiden Yara.

Desiree
Wat is het heerlijk om een beroep te kunnen doen op lieve Desiree. Een zekerheidje onder de paal (ook heren hebben meestal het nakijken) en veel, heel veel korfbalinzicht. Een paar wedstrijden heeft Desiree er door haar megagoede reboundwerk voor gezorgd dat de aanvallen langer werden, er daardoor meer gescoord en uiteindelijk gewonnen werd.

Danique
Uiteraard speelt onze geweldige spring in het veld Danique normaal in het 1e, maar dankzij het feit dat zij voor haar studie elders moest wonen mochten wij gebruik maken van haar supertalent. Het was van korte duur, maar we hebben van haar genoten.

Osayande
Het "broertje" van onze Nosa heeft ons ook een paar keer uit de brand geholpen. Met zijn lengte en zeer flexibele ledematen (pure jaloezie dit) is Oos een ontzettend goede reboundheer waar wij heeel veel plezier aan hebben beleefd.

Tot slot:

Erna
Last but not least de trainer en coach van het 3e, onze Erna. Erna gaat voor haar spelers door het vuur en is een gepassioneerde trainer en coach. Het siert Erna dat zij luistert naar de spelers en open staat voor suggesties v.w.b. andere spelwijzen. Zo kan de spelersgroep ook invloed uitoefenen op het spel en zie je vaak dat zij samen tot ongekende hoogten kunnen komen.

Het moge duidelijk zijn dat ik met dit geweldige team enorm veel zin heb in het komende seizoen ... ook al mis ik dan wat wedstrijden van zoonlief.

Groetjes,
Dionne

 

DES 3 - Achilles 4

Herbmeister it is...(geen idee hoe je dit schrijft trouwens) enne dit heb ik mij laten vertellen, dus mocht het niet kloppen, dan excuses..

Voor het eerst uit de startblokken en kijkend naar een achterstand op het scorebord. Wat er gebeurde; het zal het weer zijn, gebrek aan scherpte, misschien wel het tijdstip. Op het scorebord kon maar één doelpunt van onze kant worden geregistreerd, tijd voor een time out. Waarop Tjitse de toesprekende woorden in de trant van SCHERP, SCHERP, SCHERP en KOM OP uitsprak, werd het veld weer betreden. Met op de bank Laura, Quinn en Thijs. Mocht Thijs al vroeg het veld betreden voor Michael en naast een goede invalbeurt ook twee doelpunten achter zijn naam schrijven.

Schijnbaar was scherp scherp scherp doeltreffend genoeg, want we hadden het vuurtje weer gevonden. De achterstand omgebogen in een voorsprong, de wedstrijd netjes kunnen uitspelen en met een 14-24 kunnen registreren. Wissels weer bedankt voor jullie aanwezigheid, invalbeurten en doelpunten.

Gr. Shirley

VEO 4 - Achilles 4

Verslag vorige week!

Als eerste even dit: We hebben een nieuwe dame in het 4e mogen verwelkomen! Stacey, leuk dat je ons team komt versterken!
Afgelopen zaterdag was het tijd voor de wedstrijd tegen de nummer twee van de competitie.
De F1 had alvast laten zien hoe wij het moesten doen, want zij werden in de ochtend kampioen bij VEO.
Spoiler alert!! Het heeft helaas niet geholpen. Vandaag was het de eerste wedstrijd in lange tijd die we niet wonnen...
Maar niet getreurd, we hebben in ieder geval nog één puntje mee terug kunnen nemen naar Den Haag.

Waar we vorige week na een kwartier al op 10-2 voorsprong stonden, ging het nu iets minder van het leien dakje. Beiden teams waren aan elkaar gewaagd.
Er werd meerdere keren gescoord. Door VEO, maar ook door Achilles.
Het ging gelijk op en geen van beiden teams wist de leiding te pakken.
Hoeveel het in de rust stond, kan ik je niet vertellen. Ik kan me al amper herinneren wat ik gisteren gegegten heb, maar ik doe mijn best.

Wat ik me wel herinner, is dat het op de helft van de tweede helft 10-15 in ons voordeel stond. Helaas lukt het ons niet om dit vast te houden en kwam VEO op 15-16 terug.
Met nog één minuut op de klok te spelen, was dit een spannende stand.
Wij wisten niet nog een doelpunt te maken, maar onze tegenstanders kregen dit wel voor elkaar.
Eindscore: 16-16

X Bo

RWA 4 - Achilles 4 (inhaal)

Daar staan we dan, onder het afdakje voor Achilles te schuilen voor de plensregen van dinsdagavond. Wachtend op het binnendruppelde gelegenheidsteam 4. Want een inhaalwedstrijd inplannen met de agenda’s van 9 hele drukke mensen blijft een uitdaging. Maar goed, met dank aan Simon, Desiree, Kelly en Alex konden we op weg. Aankomend bij RWA zagen we dat het “center court” bezet was en wij op het tweede veld moesten aantreden. Weten die: ‘net niet’ Rotterdammers niet wie ik ben? Dacht ik nog. Maarja focus op de wedstrijd.

Waar we tegen Des de eerste 10 minuten niet scherp begonnen, liepen we tegen RWA eigenlijk de hele eerste helft achter de feiten aan. Te veel ruimte in de verdediging en een van de zijlijn raak schietend RWA, zorgde ervoor dat we de hele eerste helft achter stonden. Het feit dat mijn tegenstander zich begon te verbazen over de mate van het meekrijgen van gekke beslissingen van de scheids, hielp niet mee en gaf gelijk het niveau van de beste man aan. Rust 8-5.
Na het benadrukken van het spelen van eigen spel knalde we uit de startblokken. Als ik mij niet vergis 3 aanvallen 3 goals, 8-8 voor de oplettende lezer ;). Daarna nam RWA weer afstand tot 16-13, hoe dat kwam weet ik niet meer precies omdat ik vol verbazing een scheidsrechter een kaart aan Twan heb zien geven voor het tegen Alex (ja je leest het goed de speelster van Achilles…) "stop met uitverdedigen" te roepen. Man man man die jongen moest al, omdat hij een stip heeft gemist, een grote club actie lot kopen. Komt daar nog eens 30 euro bovenop. Weet trouwens niet of het tegenwoordig nog steeds 30 euro is, omdat ik wel gewoon netjes mijn mond houd, maar dat terzijde. Ohja de wedstrijd, want daar kwamen we voor. Stukje bij beetje kwamen we steeds dichterbij, terwijl RWA op 16 bleef steken. Met nog een paar minuten te gaan stond het gelijk en iedereen voelde dat deze wedstrijd 1 winnaar verdiende: Achilles. Nee hoor, met het spel en het feit dat we de hele wedstrijd achter stonden was een gelijkspel een betere samenvatting geweest. Met dank aan Tjitse, die letterlijk in de laatste paar seconden de bal erin schoot, gingen de twee punten in de tas mee terug naar Den Haag. Al met al kunnen we nu wel zeggen dat we met 15 punten uit 8 wedstrijden Herbstmeister zijn! Op naar de zaal.

Groeten,

Fabian

Achilles A1 - Refleks A1

Vandaag speelden we thuis tegen Refleks. Zij hadden dit seizoen alles al gewonnen en helaas is dat na zaterdag nog steeds zo.

De wedstrijd begon en we stonden al vrij snel achter. Toen begon het ook nog heel hard te regenen, maar op de een of andere manier leek het alsof wij daar meer last van hadden dan zij. We kwamen nog een paar keer goed terug, maar uiteindelijk gingen de ballen er gewoon niet in bij ons, ondanks dat we echt mooie aanvallen hadden! Ik vind zeker dat we ons eigen spel verbeterden in de loop van de wedstrijd.

Jill, Paivi, Levi en Mick hebben allemaal goed ingevallen en brachten weer wat snelheid in het spel. Dus super bedankt daarvoor! We bleven hard werken tot het eind maar helaas was de eindstand 6-19.

Publiek, scheids en coaches bedankt voor deze laatste veldwedstrijd!

Het was niet precies hoe we het veldseizoen wilden afsluiten, maar goed. Op naar de Haagse Korfbaldagen!

Groetjes,
Merel Dekeling

Datum	04-11-2021 08:46
Tags	Verslagen