HKV Achilles - Meer dan een club

hoofdartikel

Het is 7 maart 2004. We spelen met Achilles 2 onze laatste wedstrijd in de Reserve Overgangsklasse, een inhaalwedstrijd tegen Rohda 2. Er wordt met 14-13 verloren, wéér een verliespartij met minimaal verschil. Dat seizoen zou er liefst zes keer keer verloren worden met één of twee doelpunten verschil en degradeerden we uiteindelijk met precies twee hele punten uit de Reserve Overgangsklasse. Een dag eerder, op 6 maart, speelde Achilles 1 de inhaalwedstrijd tegen Wit-Blauw in Kampen.

Ook die wedstrijd mocht ik spelen (toentertijd was het heel gewoon dat je meerdere wedstrijden in een weekend speelde Mark de Bruijn!) en ik weet nog goed dat we naar Kampen afreisden met plaatsvervangend coach Wout Broers op de bank. Geen idee waarom, maar ik gok dat de coach van toen er al de brui aan had gegeven. Lekker man, een ritje van zo’n twee uur op zaterdag om afgeslacht te worden in Kampen, onder leiding van de veurzittert, die toen niet eens wilde trakteren op Mac tijdens de terugreis…

Enfin, twintig jaar geleden dus. De allerlaatste keer dat zowel Achilles 1 als Achilles 2 samen in de Overgangsklasse te bewonderen waren. Een seizoen waarin we mochten aantreden tegen Excelsior, toen nog een soort satellietclub van Fortuna en daarom áltijd in stevig in de Hoofd- en soms Overgangsklasse meedeed. Tom Kalkman en Marien Ekelmans waren daar toen de grote mannen.

Ook speelden we dat jaar tegen Groen-Geel, dat bij aanvang van de competitie al met één been in de Hoofdklasse stond. Kan mij nog goed herinneren dat Kim Cocu daar de vrije ballen nog mocht nemen. We gingen er met 31-9 af met ons vlaggenschip. Cocu maakte er 15, waarvan 13 vrije ballen. Best aardig.

Dat jaar speelden we ook tegen WION, met toen nog Johannes Schot en Raymond Witvliet. Eibernest, met Raymond Pouw en Robbie Koene. En natuurlijk mag ZKV niet ontbreken, met hun rolschaatsdisco voor aanvang van hun wedstrijden.. geen grap, echt.

Ja dames en heren, Achilles heeft ooit bijna de Hoofdklasse gehaald en heeft zeker weten de Reserve Hoofdklasse gehaald (hierover hoor ik mijn beste maten Bas, Paul, Frank, Sander en Bastiaan zeer regelmatig opscheppen).

Volgend seizoen zijn we éindelijk samen weer terug in de Overgangsklasse met beide teams. Eindelijk.

Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik een echte trotse Achilliaan ben. Zo trots, dat ik er bekend om sta dat ik bij iedere positieve scheet die Achilles laat, een traantje weg pink. Zo ook een paar weken geleden, toen we in ‘s-Gravenzande promotie terug naar de Overgangsklasse wisten veilig te stellen. Jankend van geluk, trots als een pauw op mijn cluppie, genoot ik van de prestaties. Mijn selectie, waar ik zo trots op ben. En hoe tof is het dan om te mogen zeggen dat ik met mijn cluppie weer terug ben op het niveau waar we thuis horen. Het niveau waar ik zelf als speler twintig jaar geleden in mijn allereerste jaar in de selectie uit degradeerde. In die tijd leerde ik mijn vrienden écht kennen. De vrienden die ik inmiddels mijn allerbeste vrienden mag noemen. De vrienden waarmee ik ieder weekend in een busje stapte om het land door te reizen voor een potje korfbal, toen nog op zondag.

Volgend seizoen heb ik samen met vriend Frank de leiding over Achilles 2, iets wat ik de afgelopen gekke jaren met extreem veel plezier heb gedaan samen met vriend Bas. Het is alsof het qua promotie allemaal samen komt. Twintig jaar na dato, toen degradeerden we samen naar de 1e klasse. Nu twintig jaar later, mogen we het opnieuw samen proberen. Ik ga er vanuit dat we het deze keer een stuk beter gaan doen dan toen..

Ik kan in ieder geval niet wachten!

Groeten,
Bart Kasten

Datum	31-05-2022 11:00
Tags	Hoofdartikel