Dromen
Klimaatdoelen, stikstofdoelen, spaardoelen, sponsordoelen. Van politiek tot krant, van thuis tot hoofdartikel: tegenwoordig word je doodgegooid met doelen. Begrijp me niet verkeerd, het is hartstikke goed om doelen te hebben, maar weet je wat ik vind wat we meer moeten hebben? Dromen.
Dromen kun je trouwens ook zien als een doel. Alleen een doel is doorgaans realistisch en daar werk je naar toe. Is het doel onbereikbaar, dan moet je het bijstellen. Het halen van het doel wordt een doel op zich. In zekere mate kan het hebben van doelen tot stress leiden. Dan een droom: een droom mag onrealistisch zijn, een droom kan je leven, naar ontsnappen, beleven. Natuurlijk kunnen dromen, zoals één van Neerlands hardst gevallen artiesten ooit aanstipte, bedrog zijn. Neem bijvoorbeeld het dromen van een mooie eerste schooldag, maar dan begint de oorlog. Je droom wordt een nachtmerrie die overgaat in een droom over vrijheid.
Bovenstaande is uiteraard geen leuk voorbeeld, maar dat is bewust. De afgelopen tijd merk ik dat er te weinig (leuk) gedroomd wordt. Corona, oorlog, energiecrisis en al maar duurder wordende boodschappen lijken ons vermogen tot dromen een beetje getemperd te hebben. Het doet mij denken aan het mistroostige Boulevard of broken dreams van Greenday.
I walk this empty street
On the Boulevard of Broken Dreams
Where the city sleeps
And I'm the only one, and I walk alone
In mijn interpretatie zie ik iemand wiens dromen uiteen zijn gespat in zijn eentje ronddolen. Een beeld waar ik niet vrolijk van word.
Waar ik wel vrolijk van word, is dat de dromen er nog steeds wel zijn, maar we moeten ze alleen herkennen. Niet alleen bij onszelf, maar ook bij een ander. Vaak zijn ze vermomd als (onrealistisch) doel of gedachte die mensen niet durven te delen. En als je een droom herkent bij een ander, doe dan eens gek: werk als het kan mee aan zijn/haar droom en wie weet komt deze uit.
Mooi voorbeeld hiervan had ik afgelopen week. Brandon wilde graag magneetvissen. Ondanks dat bij mij de gevoelstemperatuur onder nul lag, ben ik dat met hem gaan doen. Onderweg werden er allemaal vragen op mij afgevuurd: ‘Wat nou als we een kluis vinden met allemaal 2 euro munten? Wat nou als er goud in de kluis zit? Wat ga jij kopen van jouw helft?'. Eén van zijn dromen is dus om een kluis uit het water te vissen. De anderhalf uur dat we bezig waren, was dus niet alleen maar een leuk vader zoon uitje, maar ook "living the dream". Ook mijn dochter heeft dromen: één daarvan is naar school fietsen. Door deze vakantie lekker te oefenen met fietsen is deze droom weer een stapje dichter bij.
En bij Achilles, zijn daar ook dromen? Jazeker. Er zijn volgens mij meerdere kinderen die dromen van het kampioenschap, het kamp aan het einde van het seizoen en misschien wel van het mooiste carnavalskostuum hebben vrijdag bij het carnavalsfeest. En de grote mensen bij Achilles..? ”The child has grown, the dream is gone?" Ik denk dat wij onze doelen moeten hernoemen of upgraden naar dromen. Neem de sponsorcommissie en het bijzonder deze quote uit het hoofdartikel van vorige week: "Het is denk ik een mooie doelstelling om na te streven dat elk team ooit een shirtsponsor heeft, maar het is de vraag of dat realistisch is.” Mooi gevalletje doel verwarren met droom en aan deze droom kunnen wij meehelpen.
Ik wil graag afsluiten met de oproep om naar je doelen te kijken en waar mogelijk deze bij te stellen naar dromen (bijvoorbeeld dromen van het kampioenschap in plaats van handhaving als doel stellen). En kijk met andere ogen rond: wie weet zie je mensen die op de eenzame weg op de boulevard of broken dreams lopen. Neem ze bij de hand en leidt ze naar de afslag:
Hey when you're feeling low
When the blues refuse to let you go
Just reach out for my hand
I can understand
Come share a dream with me
(Cliff Richard – Share a dream)
Leon
P.S. De CR heeft trouwens ook een verkapte droom: een volle bak bij de vrijdagmiddagborrel van 17 maart. Help jij deze droom uitkomen?
Datum | 07-03-2023 11:00 |
---|---|
Tags | Hoofdartikel |