Waar laad jij van op?

Strand en zee.jpg hoofdartikel

Nog vrij belabberd van de meest vervelende griep die ik in tijden heb gehad, loop ik over het strand. Eigenlijk ging ik er vandaag even uit omdat ik een beetje ongelukkig werd van het ziek zijn en binnen zitten. Stom eigenlijk hoe je soms kunt zwelgen in zelfmedelijden of jezelf gek kunt maken met negatieve gedachtes… Het is tenslotte "maar" griep en een jaar terug zaten we wel langer binnen dan een weekje. Toch kan ik niet zo goed tegen ziek zijn. Ik vind het al gauw enorm zonde van de tijd: ik verveel me dan snel en ik vind mezelf ook nog eens heel zielig als ik me zo voel. Ik hoor je denken, jeetje, stel je niet zo aan. Of misschien herken je het wel. Als je het eerste dacht: je hebt helemaal gelijk!

Op de één of andere manier heeft het strand en de zee altijd iets dat helend voelt voor mij. Daarom ben ik er vandaag ook heengereden: Even lekker frisse lucht inademen, wat in de verte staren, even zuchten en vaak gaat er dan wel weer een knop in me om. 'Lena, wat was je weer heerlijk dramatisch'. Ik moet er zelf een beetje om lachen. Ik trakteer mezelf op poffertjes en geniet nog even van onze mooie achtertuin.

Ik ben benieuwd of het strand deze werking heeft op ons allemaal, of heeft iedereen zo z’n eigen plek en manier om weer op te laden? Wat is jouw plek bijvoorbeeld en ga je daar regelmatig naartoe? Of zou je daar vaker willen zijn? Ik realiseerde me in ieder geval ook weer dat het me goed zou doen om vaker een strandwandeling te maken. Soms maken we geen tijd voor ontspannende momenten met onszelf. Om verschillende redenen misschien… Je kunt ook gaan opruimen, nog even iets voor werk doen, misschien voor je gevoel verplicht met iemand afspreken of gewoon Netflixen. Maar waar laad je nou écht van op en waarom voelt dat vaak als iets dat geen prioriteit krijgt.

Ik besteed hier aandacht aan omdat ik het om me heen ook vaak zie. We leven in een hele drukke maatschappij en we zijn altijd op zoek naar nog meer "aan" staan, want wat als we iets missen? Of wat als we uiteindelijk meer hadden kunnen doen, want meer is toch beter? Maar hoe kun je eigenlijk iets missen als je op dat moment kiest om aandacht te geven aan het belangrijkste dat er is, namelijk jezelf. Misschien krijg je wel juist de energie die je nodig had om vervolgens nog meer te genieten van de andere dingen.

Ik wil ook altijd alles tegelijk doen. Ik hoor het me vorige week nog enthousiast zeggen: "Nu ik minder ben gaan werken, kan ik misschien dit er nog bij doen!" Nee, Lena. Ik ben minder gaan werken om meer tijd voor mezelf te hebben, om te doen waar ik écht gelukkig van word op dat moment, of om meer tijd te besteden aan mijn hobby’s en daar eventueel meer mee te gaan doen. Niet om weer een andere verplichting erbij te nemen, waar ik vervolgens met regelmatige verantwoordelijkheden aan vast zit. Het is goed om bezig te blijven, maar het is vooral belangrijk om daar een balans in te vinden. Dit blijft voor velen, inclusief mijzelf, nog een uitdaging.

Maar dat is niet erg, dat is een leerproces. Niet alleen een leerproces voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen. Mijn vriendinnen moesten er heel erg aan wennen als ik vroeg om plannen te verplaatsen, omdat ik daar behoefte aan had op dat moment. Inmiddels zijn ze ontzettend blij dat ze dit zelf ook kunnen doen en geeft dat een heel rustig en vrij gevoel voor iedereen. Ik nodig je daarom uit om deze week naar die plek te gaan waar jij weer helemaal oplaadt. Maak er tijd voor vrij!

Misschien is het voor jou ook wel Achilles, de club die hierin een rol kan spelen. Even lekker zweten tijdens een training. Misschien sla je deze wel over omdat je denkt dat iets anders belangrijker is op dat moment, terwijl je weet dat het jou heel goed doet om wél te gaan. Of misschien was het de vrijmibo afgelopen vrijdag die je energie gaf zo na een volle werkweek. Ik hoorde namelijk dat dit een gezellige en geslaagde avond is geweest, leuk! Als je oplaadt van dit soort avonden, zet dan maar alvast 1 april in je agenda. Misschien zie ik je dan en kunnen we proosten op het vinden van dat stukje balans.

Enne… Wees lief voor jezelf hè!

Tschüß,

Lena van Bijsterveld

Datum 21-03-2023 11:00
Tags