HKV Achilles - Meer dan een club

hoofdartikel

Weken van te voren krijgen we het schema wie wanneer aan de beurt is voor het hoofdartikel. En aangezien ik wat ik schrijf graag nog honderd keer nalees en uiteindelijk herschrijf, had ik mijn eerste versie twee weken geleden al af. Afgelopen zaterdagavond besloot ik echter dat er deze week maar één onderwerp voor het hoofdartikel kan zijn en dat is dè wedstrijd van ons Vlaggenschip aanstaande zaterdag.

1 april stond al een tijdje met potlood omcirkeld als wellicht D-day voor Achilles 1: de laatste zaalwedstrijd tegen directe concurrent BEP. Eigenlijk maakten de uitslagen van afgelopen zaterdag niet eens echt uit (tenzij Achilles zou winnen en BEP verliezen, bij elk ander scenario kwam het op komende week aan). Achilles verloor echter van nummer twee KVA en direct wisten we dat volgende week de finale gaat worden.

In de Achilleswedstrijden app refereerde Bart zaterdagavond al naar 20 jaar geleden: de beslissingswedstrijd tegen degradatie uit de overgangsklasse Achilles – BEP in de Blauw-Withal in Amsterdam. Patrick Bos deed zich voor als BEP-supporter op ons toen nog levendige forum op de website en ik weet dat ik als 13-jarig meisje de hele week zin had in die wedstrijd. Met bussen vol gingen we naar Amsterdam en het werd één groot feest. Zoals Rianne van Groen ook reageerde op Bart in de app: “Blijft een mooie herinnering!”
Enkele jaren geleden toen wij met de Pernix-selectie tegen BEP speelden, kwam ik “die rooie” van BEP in zijn laatste seizoen in het veld nog tegen, waarbij voor mij de herinnering naar die dag in de Blauw-Withal meteen terug was.

Inmiddels zijn we dus al 20 jaar verder, zijn de spelers van toen niet meer de spelers van nu. Ben ik inmiddels op mijn 33e ook al een tijdje selectielid af en heb ik die paar keer dat ik dit seizoen op de bank bij 2 mocht zitten, mezelf gekscherend de reserve van de reserves genoemd.

Zaterdag mocht ik zelfs voor één keer nog de reserve van de reserves bij het eerste zijn. En hoewel mijn selectieperiode nog niet zo lang geleden is, is mijn laatste wedstrijd in Achilles 1 wel al bijna 10 jaar geleden, een beslissingswedstrijd tegen degradatie op het veld bij Fortuna. Een mooier afscheid kon ik toen niet hebben (we wonnen uiteraard). En dan was de wedstrijd zaterdag ook nog bij KVA, drie kilometer van de plek waar ik in 2012 dacht de winnende te maken in onze kampioenswedstrijd tegen Oranje Nassau, wat echter na een halve avondvierdaagse werd voorkomen door de gelijkmaker (door Jopie, voor de insiders, die gister bij KVA op de tribune zat). Ik zie Frank Baars nog als de dorpsgek met zijn armen zwaaiend over de hele lengte van het vak rennen na mijn doelpunt. Toen niet genoeg, uiteindelijk kwam het goed.

Zomaar twee finales: één om het kampioenschap, één tegen degradatie. Welke mooier was? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat het gevoel en de ontlading na die gewonnen wedstrijden precies hetzelfde was en dat dit de allermooiste wedstrijden zijn om te spelen. Gedurende een week leef je als speler/coach én als club naar zo’n wedstrijd toe. De trainingen zijn net even anders dan anders, de week op school of op werk duurt net even wat langer dan normaal, want zaterdag daar gaat het deze week om.

Ik zag net dat Vakkie A al bezig is met voorbereidingen voor zaterdag. Laten we er met zijn allen net zo’n groot feest van maken als 20 jaar geleden en BEP wederom een klasse omlaag sturen. De spelers in het veld, de reserves op de bank en het publiek dat als één man achter het eerste gaat staan. Neem de zwart witte sjaals gekregen bij het jubileum mee, smeer je stem, zing deze week onder de douche even wat anders en maak er met elkaar één groot feest van. Zodat de spelers over 20 jaar net als Rianne kunnen terugkijken op een mooie herinnering en de 13-jarigen van nu ook die supporterservaring meenemen en misschien wel een droom ontwikkelen om ooit ook zulke wedstrijden voor Achilles 1 te mogen spelen.

Als reserve van de reserves gister werd ik door Marco na afloop van de wedstrijd ook nog mee de kleedkamer in gevraagd “Jij hoort er ook bij” (ik stond al lang weer met oude bekenden te praten). Daar zag ik een team dat ondanks het verlies positief was. Vertrouwen heeft, dat met de instelling en wedstrijd van gister, het zaterdag goed moet komen. Dat vertrouwen heb ik ook en laten we dat met de hele vereniging hebben. Laten we de wedstrijden app zaterdag niet nodig hebben, omdat iedereen (die kan, ik weet dat Achilles 3 tegelijk uit speelt), zaterdag gewoon in de hal aanwezig is. Let op: we spelen in Gaslaan, dus kom op tijd (kan je mooi ook het tweede nog zien dat echt een goed zaalseizoen heeft gedraaid) en zorg dat we ’s avonds met elkaar in de Vlonder een feestje kunnen vieren!

1 april 19:30 uur, sporthal Gaslaan:
ACHILLES – BEP
BE THERE!

Douchezangtekst voor deze week:

LOOP SPRING VANG SCHIET STEL GOED OP
GEEF JE TEGENSTANDER KLOP
A C H I ELLE E S
A-CHI-LLES!!!

Mandy Muller

 

Datum	28-03-2023 11:00
Tags	Hoofdartikel