Kampioenen
hoofdartikel
Normaal gesproken grijp ik het hoofdartikel aan om een stand van zaken te geven over het wel en wee van de sponsorcommissie. Deze keer heb ik besloten om die verleiding te weerstaan. Ik ga het namelijk over iets veel leukers hebben. De meeste mensen zijn het denk ik niet meer van me gewend maar er wordt ook nog gewoon gekorfbald. Dat gebeurt in het zesde en dat is dit seizoen een waar feestje. De afgelopen 7 seizoenen heb ik in bijna net zoveel teams gespeeld. Op een aantal constante factoren na was het elk jaar weer opnieuw wennen dus. De ene keer gaat dat beter dan de andere keer, en dit keer gaat het harstikke prima.
Zowel op het veld als in de zaal is het “jonge” zesde bovenaan de poule geëindigd en dus hebben we al twee keer een mooi feestje kunnen vieren. Jong staat hier tussen haakjes, want het zijn in dit geval de dames die de gemiddelde leeftijd flink omlaag halen, net als vaste invaller Damien. Zo bezien bestaat het team op het eerste gezicht uit een vreemde samenstelling. Een aantal dames speelt voor het eerst in de senioren en zijn gemiddeld een jaar of 19 en de heren zijn gemiddeld genomen ruim boven de 30. De absolute veteraan van de ploeg -ik ga geen cijfers of namen noemen want dan is het hek van de Dam- schiet daar ver bovenuit.
Op papier zijn we dus een bonte verzameling aan spelers en speelsters maar in het veld merken we daar eigenlijk weinig van. In de praktijk blijken we een team waarin we elkaar goed aanvullen en af en toe prachtige aanvallen neer weten te zetten. Verdedigend krijgen we in vergelijking met onze tegenstanders weinig doelpunten om onze oren. Het is in de zaal zelfs een paar keer voorgekomen dat we 20 doelpunten hebben gemaakt. We kunnen over meerdere schijven scoren en er is altijd wel iemand die ze er in legt wanneer een ander de korf even niet weet te vinden. Het zit dus wel snor met het korfballend vermogen van deze nieuwe ploeg.
Hier was afgelopen zaterdag helaas weinig van te zien. In een wedstrijd waarvan de uitslag er niet meer toe deed kwam de score niet verder dan 9-9. ONDO is een van de betere tegenstanders uit de poule (net als Paal Centraal en Avanti) en bood flink meer tegenstand dan we van andere teams gewend zijn. Het leidde tot een wedstrijd waarin de spanning vooral zat in het scoreverloop: het spel was minder aantrekkelijk deze week. De kansen waren er maar ze gingen er niet in, en dan maak je het jezelf ook moeilijk. Dat is ook een compliment voor de tegenstander. Er zijn dit seizoen wedstrijden geweest waarin we hard moesten werken en we de wedstrijd wel naar ons toe wisten te trekken. Het mooiste hieraan is dat we die wedstrijden juist dankzij onze jonkies gewonnen hebben, echt heel gaaf om te zien.
Buiten het veld zit het ook wel snor met de sfeer. Er wordt na de wedstrijd ouderwets een drankje gedaan en de eerste teamuitjes zijn al achter de rug. Wanneer de jonge garde vervolgens op eigen initiatief het kampioensfeestje in de Paap wil vieren, heb je mij volledig om. Wat mij betreft blijft dit team nog jaren bij elkaar.
Rinus
| Datum | 05-03-2024 08:00 |
|---|---|
| Tags | Hoofdartikel |