HKV Achilles - Meer dan een club

Deze week vanzelfsprekend ons 2e bovenaan in de berichtgeving rondom de prestaties van onze selectie. Om de stap terug naar de reserve hoofdklasse te maken, moest ons 2e gisteren minimaal gelijkspelen tegen Refleks 2. De uitwedstrijd tegen Refleks werd destijds dik verloren met 17-10, dus er zat best wat spanning op deze allesbeslissende wedstrijd. Maar het moest toch kunnen met de support van de halve club langs de zijlijn…

Cino 3x, Kim 2x en Max 1x namen de eerste helft hun ploeg op sleeptouw. Maar zoals feitelijk de hele wedstrijd zo bleef, telkens als we 1 of 2 doelpunten voorkwamen, wist Refleks weer langszij te komen. En daar hadden ze veel minder kansen voor nodig dan Achilles. Dat voelde ongemakkelijk langs de lijn. Yara en Timme vonden ook de korf en dat bracht de stand op 8-7 voor de onzen. Max en nogmaals Kim brachten de ruststand op 10-9 in het voordeel van onze Achilles Leeuwen.

“Dit potje hebben we nog niet zomaar gewonnen” was de meest gehoorde zin in de rust.

De 2e helft begon echter uitstekend. Max kreeg het op z’n heupen met direct 3 goede treffers en bij 14-11 was er zowaar sprake van een eerste gaatje. Simon verzilverde een stip en het publiek begon erin te geloven. Twee snelle goals van Refleks en het was toch weer een wedstrijd. Nadat Timme van afstand voor de 15-13 had gezorgd, stond Yara op. Haar rendement bleef tot dat moment achter, maar ineens vielen ze wel. Ze vond 3x de korf in de laatste 15 minuten. Broer Cino deed ook nog een duit in het zakje en toch…

Refleks bleef er maar aanhangen, als een soort wesp die het op je boterham met jam heeft gemunt. De klok begon evenwel in ons voordeel te tikken en met strak uitverdedigen kreeg Timme loon naar werken. Hij promoveerde z’n eigen steal direct tot doelpunt. Stijn werd gebracht en zijn routine was belangrijk in het laatste kwart. Op 20-18 en nog 5 minuten te gaan leek de buit binnen, maar er bleef angst voor de goede afronding van Refleks. Twan kwam en bracht waar een coach dan op hoopt: lange aanvallen en de verlossende 21-18 in het voordeel van Achilles.

Knappe wedstrijd waarin we wel de bovenliggende partij waren, maar voor m’n gevoel dubbel zoveel schotpogingen hebben genomen in vergelijking met Refleks. Maar wat maakt het uit, winnen is winnen en de feestvreugde is immers het mooist als je de titel in een zwaarbevochten wedstrijd pakt. Achilles 2 dus terug op reserve hoofdklasse niveau na de zaalcompetitie. Gefeliciteerd team en coaches, het komt jullie toe!

Na het gepromoveerde 2e mocht Achilles 1 de dag op smaak afmaken. Met promotie naar de Ereklasse al op zak is het toch ander ballen. Enerzijds is er geen druk meer en dan ontbreekt het doorgaans aan het heilige vuur om nog eens diep te gaan. Met dat vertrekpunt kun je een gezapige wedstrijd krijgen, maar dat viel gelukkig reuze mee. Achilles was op alle fronten de betere en regelmatig zag je de groei die dit team het laatste jaar heeft doorgemaakt. De rust kwam met 11-6 in ons voordeel en in het tweede bedrijf nam Achilles echt afstand. Refleks werd regelmatig overklast.

Het sierde de Rijswijkers dat ze bleven strijden voor een acceptabel resultaat. De doelpunten aan Achilles-kant waren vaak fraai en de 22-11 winst was een goede afspiegeling van de krachtsverhoudingen. Vermeldenswaardig was nog het debuut van Demi Brusse, die haar optreden direct maar met een doelpunt opluisterde. Refleks terug naar de Overgangsklasse en Achilles naar het hoogste niveau van de veldcompetitie.

Achilles 1 heeft nu een paar wedstrijden zonder al te veel weerstand gespeeld en ik ben benieuwd hoe we ons op dit moment verhouden tot de betere teams. Daarover binnenkort meer in een voorbeschouwing op het zaalseizoen.

Met sportieve groet,


Peter Frauenfelder

Datum	13-10-2024 12:04