De Generaal
hoofdartikel
Afgelopen week organiseerde de TC een trainersbijeenkomst. Gezien de opkomst bleek bijeenkomst een te groot woord te zijn; wat jammer was, want er kwamen goede ideeën op tafel. Een en ander wordt nog uitgewerkt en in een (hopelijk) grotere samenstelling verder opgepakt. Aangezien ik in dit stuk geen spoilers wil delen, moeten jullie wachten op de uitwerkingen die komen gaan.
Wat ik wel wil delen is het stuk waar de bijeenkomst mee begon. In het afgebakende deel van de kantine werden vier blaadjes opgehangen waarop ‘typen trainers’ waren afgebeeld. Deze methode heb ik met wisselend succes al enkele keren meegemaakt. De methode dwingt je om jezelf in een hokje te plaatsen, waar jouw waarheid ergens in het middenspectrum zit. In het hokje moet je de rest van de aanwezigen vertellen waarom je daar staat. De vier verschillende types waren, in willekeurige volgorde, de Kampioenenmaker, de Generaal, de Mastermind en de Allemansvriend. De Kampioenenmaker werd omschreven als een trainer die er alles aan doet om kampioen te worden. De Generaal is een type trainer die de regels bepaald en iedereen moet zich daar aan houden. Dan de Mastermind, bij deze trainer draait alles om de uiteindelijke ontwikkeling van de kinderen. Tenslotte de Allemansvriend waarbij het plezier voorop staat.
Toen de facilitator ons vroeg om een keuze te maken, moest ik eerst nog even een vraag stellen voordat ik een hokje in ging. De vraag was of het op basis van de huidige ploeg was waarvan ik trainer ben of op basis van alle jaren dat ik trainer ben geweest. Zijn antwoord was het antwoord waar ik op hoopte; op basis van de ploeg van dit jaar. Waarom ik daar op hoopte? Het maakte mijn keuze als trainer van kampioensploeg D3 makkelijk. Zonder twijfel liep ik naar mijn plek. Daar stond ik samen met een andere trainer. De rest van de trainers stonden verdeeld bij Mastermind en Allemansvriend.
Niemand identificeerde zich als Kampioenenmaker.
De Generaal. Daar stond ik omdat ik, samen met mijn mede D3 trainster, na twee trainingen vond dat de D3 deze aanpak nodig hadden. We stelden duidelijke (gedrags)regels op (bijvoorbeeld niet op de grond zitten, mond dicht als wij praten, bepaalde intensiteit bij bepaalde oefeningen) en we maakten afspraken over wat we wel en niet zouden doen in de wedstrijd. Wanneer iemand zich herhalend niet aan een regel of afspraak hield kreeg zij/hij dat te horen. Herhalend, want als D-tje komen de eerste voorzichtige pubertrekjes naar boven en dan is het natuurlijk logisch dat er af toe grenzen worden opgezocht. Onze aanpak bleek een goede zet, want ons “militaire bewind” dreef alle kinderen naar het middelpunt van het spectrum: ze zijn de afgelopen periode als persoon en ploeg korfballend vooruit gegaan, ze hebben plezier en ze zijn kampioen geworden.
Andere jaren was ik waarschijnlijk ergens anders gaan staan, want niet iedere ploeg heeft dezelfde behoefte.
Deze methode heb ik met wisselend succes al enkele keren meegemaakt. Dit keer was het een succes. Waarom? Deze oefening leerde mij dat alle trainers die aanwezig waren goede trainers zijn. Dit baseerde ik op de antwoorden die zij gaven op de vraag waarom zij bij het betreffende type stonden. Ze stonden daar niet omdat zij zich als persoon identificeren als zodanig, maar omdat de ploeg die zij drie keer in de week onder hun hoede hebben die specifieke aanpak nodig heeft. Verschillende ploegen, verschillende kinderen, verschillende aanpak.
Als generaal ga ik het zaalseizoen in, maar na het zaalseizoen kan ik zomaar in een ander hokje zitten. Tenzij die pubertrekjes erger worden, dan blijf ik nog even in mijn hok.
Leon
P.s. Vanwege nieuwe aanwas hebben we in de zaal meer ploegen dan op het veld. Dit betekend dat er meer trainsters en trainers nodig zijn dan we nu hebben. Hopelijk heeft dit artikel je innerlijke trainer geprikkeld en neem je contact op met de tc via tc@hkvachilles.nl om te kijken of je iets kan betekenen voor deze nieuwe ploegen.
| Datum | 22-10-2024 11:00 |
|---|---|
| Tags | Hoofdartikel |