HKV Achilles - Meer dan een club

hoofdartikel

Wat ik zo mooi vond aan het artikel van Erwin vorige week, is dat het een prachtig inkijkje gaf in hoe zijn moeder hem muzikaal opvoedde. Het feit dat hij op 15-jarige leeftijd werd meegenomen naar een concert van de Rolling Stones, bracht mij natuurlijk meteen op het idee om mijn eigen concertverleden eens op te rakelen. Met een groep Achillianen waren wij namelijk bij datzelfde concert of in elk geval bij die tour. De opblaasbare pin-up girls tijdens Honky Tonk Women hebben op ons allebei een blijvende indruk gemaakt.

Kerstverhaal

Het kerstverhaal begint en eindigt op 6 mei 1972. Mijn moeder, Johanna Antonia Maria Zoutendijk-Nolten, liep een barre tocht van het Holland Spoor naar haar ouderlijk huis aan de Zoutkeetsingel. Doordat de tram en bus niet meer reden en er geen geld was voor een taxi voor de hele groep Achillianen, moest deze tocht per voet worden afgelegd. De reis liep van De Doelen in Rotterdam naar het Holland Spoor. In De Doelen hadden The Doors gespeeld, helaas zonder frontman Jim Morrison, die een jaar eerder lid werd van de beruchte Club van 27 (pubquizvraag bij Achilles!).

Nu was en is mijn moeder zeer sportief. Naast korfballen op het hoogste niveau, liep of fietste ze vaker lange afstanden op de Halleluja. Niet lang voor het concert had ze de nieuwe woning aan de Mient opnieuw behangen. Dus een gebrek aan conditie en werklust had ze niet. Maar in dit geval was er wel iets bijzonders aan de hand. Ze was namelijk zwanger van mij. Dit gaf de tocht een andere wending, maar daar sloeg ze zich, zoals vaker, makkelijk doorheen. Na de voettocht moest ze bij haar ouders aan de Zoutkeetsingel op de grond slapen, waar zij en mijn vader al zo’n 3 à 4 maanden verbleven, omdat ze nog midden in de verbouwing van hun nieuwe woning aan de Mient zaten.

En zo kan ik zeggen dat niet David Bowie in De Kuip tijdens The Glass Spider Tour op 15-jarige leeftijd mijn eerste concert was, maar dat het The Doors in De Doelen waren.

Terugblik

Erwin schreef ook over muzieklijstjes, net als Jenny overigens in het artikel daarvoor. Die lijn trek ik door in dit artikel. Want een eindlijst kan toch niet ontbreken an het eind van het jaar van het jaar? Daarom een terugblik op de hoofdartikelen van dit jaar, want waar hebben onze Achillianen zoal over geschreven?

De eindlijst hoofdartikel 2024

Traditioneel is de Nieuwjaarsspeech van de Voorzitter het hoofdartikel Van het nieuwe jaar. Ditmaal mooie woorden van Vincent.

Laat ik dan ook vooral beginnen met jullie allemaal namens het Bestuur en ook namens mij persoonlijk een gezond en sportief 2024 te wensen. Met een beetje geluk af en toe, blijdschap, humor en ook veel liefde.

Leuk dat het eerste artikel erna afkomstig is van Peter Frauenfelder, onze vaste reporter voor de wedstrijden van 1 en 2, met ondersteuning van Linda van den Haak en Bart Kasten. Deze quote uit Wat gaat 2024 ons brengen? zegt alles.

Ik heb de nieuwjaarsspeech van onze voorzitter Vincent gelezen en zijn optimistische toon spreekt me aan. Vanaf de zijlijn wil ik daar wat extra beeld en geluid bij geven. Als ik kijk naar het verjongde nieuwe bestuur, dan zie en voel ik het enthousiasme om echt stappen te zetten.

Desiree schreef Een zaterdag op pad met Achilles Zondag 1, wat mij betreft de absolute winnaar voor de beste titel van dit jaar!

Mijn vorige hoofdartikel eindigde met: ‘Teamies, is het alweer een keer tijd om de volgende te plannen?’ Het ging over een teamuitje, dat was alweer veel te lang geleden. Alsof het zo moest zijn: de dag vóór mijn nieuwe hoofdartikel-deadline was het zover. We begonnen zaterdagmiddag ‘gewoon’ weer met een potje korfbal, tegen DES in Den Hoorn, we eindigden als nachtegaaltjes in de karaokekelder Blèr.

Daarna een eigen artikel over mijn belevenissen in Uganda n.a.v. onze nieuwe sponsor War Child deel 1.

Dankzij de inspanningen van onze sponsorcommissie in samenwerking met Rene van Loon, heeft HKV Achilles een hele mooie nieuwe sponsor ‘Het World Forum’. En dankzij de sportiviteit (om in sporttermen te blijven) stellen zij de ruimte op ons shirt ter beschikking aan een belangrijke organisatie; ‘War Child’. 

Hans Lijmbach blikt terug in Afscheid, afstand nemen, opruimen en ook iets moois terug vinden…

Het is heerlijk om vast te mogen stellen dat al onze inspanningen van zoveel jaren uiteindelijk hebben geleid tot waar we nu staan. Een club gereed voor de toekomst en die haar rol als maatschappelijk betrokken vereniging met haar wortels in de buurt meer dan waar kan (gaan) maken. Achilles een club om trots op te zijn.

Maar er is ook verdrietig nieuws. Een moeilijk, maar prachtig geschreven artikel door Mandy. Achilles… Meer dan een club

Het is vrijdagochtend 16 februari als ik begin met schrijven aan het misschien wel meest lastige hoofdartikel wat ik tot nu toe heb moeten schrijven. Het is de dag na de uitvaart van Ton en er staat een bijna korfbalvrij weekend voor de deur. Dus waar schrijf je dan over? Dat was de vraag die de hele week al door mijn hoofd spookte. Nog meer anekdotes over Ton?

Maar er is al zoveel moois geschreven en gesproken, ik zou het alleen maar verkeerd kunnen doen. Maar over iets heel anders schrijven, voelt op dit moment ook niet goed. Maar eigenlijk was het onderwerp van de week al duidelijk, Achilles… Meer dan een club.

Steven geeft het belang van archiveren aan, maar heeft nog een punt in Het belang van archiveren.

Laat ik me voorzichtig uitdrukken en zeggen dat we niet bepaald verwend worden met informatie over het wel en wee van het vlaggenschip, ons eerste team. Van de competitie 1930-31 kan ik precies achterhalen wie er in welk vak stond, wie de doelpunten maakten en hoe er door de club over de prestaties van het eerste werd gedacht.

Dat het ook luchtig kan, maar even belangrijk, is terug te lezen in het Kampioenen van Rinus waar ook weer een mooie boodschap over de opkomende jeugd in zit. 

Er zijn dit seizoen wedstrijden geweest waarin we hard moesten werken en we de wedstrijd wel naar ons toe wisten te trekken. Het mooiste hieraan is dat we die wedstrijden juist dankzij onze jonkies gewonnen hebben, echt heel gaaf om te zien. Buiten het veld zit het ook wel snor met de sfeer.

Bo van Leeuwe laat zien dat er zich genoeg talent op andere vlakken bevind binnen de club in Lezen is ook goed voor je brein!

Want niet alleen korfballen is goed voor het tienerbrein, maar lezen kan ook wonderen verrichten. ‘De Hoofdstad’ is een meeslepend young adult fantasy verhaal, geschreven door Bo, dat de grenzen van je verbeelding oprekt en je meeneemt naar een magische wereld die ook in jouw hoofd kan bestaan.

Het hoofdartikel wordt ook gebruikt voor goede doelen, zoals Dionne in april de actie voor de voedselbank onder de aandacht bracht: HKV Achilles de hele maand april in actie voor de voedselbank!

Het is een mooie kans om onze club te laten schitteren en hulp te bieden aan mensen in onze regio die het nodig hebben. We maken echt een verschil en versterken onze band met de lokale voedselbank en andere partners, zoals het Jeugdfonds Sport & Cultuur.

Mariska neemt ons mee op reis door de wereld van een supermarktketen tijdens pasen in Puzzel en analyseer mee tijdens Pasen.

Ik heb de afgelopen weken geleerd hoe ingewikkeld het is om een hamster chocolademal te laten maken en ik weet hoeveel zakjes paaseitjes wij gaan verkopen.

Afsluitend met een originele paaspuzzel voor bij het paasontbijt.

De excuses van Erwin maakte ook veel goed in Inzichten van een ZML-congres op een korfbalveld.

Ten eerste: excuses bij deze aan alle scheidsrechters die ik in mijn korfballeven voor rotte vis heb uitgemaakt en het één en ander aan narigheid heb toegewenst. Sorry, ik wist nog niet beter.

Rinus had iets moois en aan te kondigen in Verandering. 

Er gaat namelijk heel wat veranderen in huize Delden-Cost. Er is een ‘mini me’ op komst en dat betekent dat ik het vanaf volgend seizoen nog drukker ga krijgen. Er moeten dus behoorlijk wat keuzes gemaakt worden over mijn tijdsbesteding.

De voorspellende gave van Dione lazen we in Topografie les.

Ik moet vaak denken aan het liedje Russians van Sting uit 1985 (dat had dan wel weer mijn interesse ????). De tekst is nu weer (tot mijn grote verdriet) heel erg actueel, zeker als straks in de VS weer onze oranje vriend wordt herkozen.

Leon neemt ons mee in zijn gedachtengang over vrijheid in het artikel Vrijheid. Met tekst, foto en een mooie afsluitend gedicht, waarvan hier de afsluitende regels.

Vrijheid is kunnen en mogen leven in een combinatie van toen en toekomstwens

En geniet ook van het nu, want Lennon zei het al: Life is what happens to you, while you are busy making other plans

Leef in het nu, droom, koester de herinnering, vier wat je kan
Je hebt de vrijheid om dat te doen. Geniet er van.

Tussendoor herinnert Erwin ons eraan naast korfbal gezamenlijk leuke activiteiten te doen. Herkenbaar en belangrijk. Het clubleven.
Zelf was ik altijd groot voorstander om bij een zonnestraal het volleybalnet op te zetten en lekker uren te vertoeven op het korfbalveld. Een drankje uit de kantine en een potje Kubb op ons kunstgrasveld. Dus ik zou zeggen, is er geen wedstrijd. Spreek met elkaar af en houdt de club levendig. Zet een korf neer en ga lekker schieten.

In War Child deel 2 neemt Frank Velthuizen ons letterlijk mee in de wereld van War Child.

Met name in het ontstaan van War Child en wat War Child kinderen biedt, is in de basis hetzelfde van hetgeen Achilles biedt. War Child’s slogan van het eerste uur staat wat mij betreft na ruim 25 jaar nog steeds. Je kunt een kind uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit een kind?

Een leuk en enthousiast artikel volgt van Mariska over onze jongste korfballertjes, de kangoeroes in Toekomstige talenten.

Het zonnetje scheen en het veld lag er weer prachtig bij toen we de kangoeroetjes vorig weekend mee naar buiten namen. Het voelde ongeveer zoals die filmpjes waarin koeien voor het eerst de stal verlaten: zo enthousiast waren de 25 peuters en kleuters tijdens de training.

Hierna kunnen we Steven feliciteren met zijn 60-jarig lidmaatschap. In 60 jaar lid.

In die zestig jaar dat ik lid ben, is er veel veranderd. En naar mijn oordeel en tot mijn vreugde, de goede kant op. Verdrievoudigd in ledenaantal, één van de grootste stedelijke korfbalclubs van Nederland.

Linda neemt ons mee naar het laatst competitieweekend van seizoen 2023/2024 in De laatste loodjes. En met name de prestatie van Achilles 1 tegen ONDO uit springt hier bovenuit. 

Het begin van de wedstrijd was qua doelpunten even in handen van de thuisploeg, maar al snel werd dit door ons vlaggenschip omgeturnd en gaven ze de wedstrijd niet meer uit handen en is behoud in de hoofdklasse een definitief feit. Toppers van Achilles 1 jullie hebben het verdiend!

Bo mocht het korfbalseizoen afsluiten en deed dat met de afscheidswedstrijd van verloofde Fabian en het eindfeest van dat seizoen in Afsluiting.

Het feest kwam echt op gang toen John Medley onze Vlonder betrad. De show werd echter gestolen door Cino, die de sterren van de hemel zong en het publiek helemaal klaarstoomde voor de rest van de avond. De plaatjes werden gedraaid door Chetje'13, opblaasflamingo's en palmbomen vlogen je om de oren, en het was één en al gezelligheid.

De start van het nieuwe seizoen werd geopend met De openingsspeech van de JAV door onze voorzitter. Vincent sprak onder andere de volgend woorden.

Om bij de prestatie te beginnen. In maart 2023 meldden we nog dat “in een kolkende Gaslaan tegen BEP degradatie in de zaal naar de 1ste klasse moest worden voorkomen”. En kijk 1 en 2 nu? Onlangs dansend op het kampioenenbal met de F1, D3, D1 en het 5de. Ons vlaggenschip op het veld naar de Ereklasse! Ongekend. Ja, “knijp maar in je velletje”, zoals een gewaardeerd Achilleslid mooi wist te omschrijven.

Als hoofdartikelen-coördinator nam Erwin de Laleijne het 1e hoofdartikel van het nieuwe korfbalseizoen op zich. Schrijvend over zijn einde van de vakantie met het familieweekend in Zoek en vind verbinding met een mooie boodschap.

Samen sporten, samen winnen, samen verliezen op het korfbalveld. Daarin gun ik iedereen naast mooie overwinningen om met je misschien wel nieuwe ploeggenoten verbondenheid te gaan vinden die je als team sterker maken, maar ook buiten het veld voor een hechte band zorgen. Veel succes gewenst voor het komende seizoen!

Tom bleef niet achter met zijn artikel De knikkers rollen weer.

Afgaande op de huidige ontwikkelingen wordt dit seizoen een spectaculaire. Eclatante overwinningen, zure verliespartijen, wedstrijden die net over de streep worden getrokken. De tegenstander is gewaarschuwd. En vergeet niet, talent wint wedstrijden, maar teamwork en intelligentie winnen kampioenschappen.

In het gezellige artikel van Mariska kunnen alle Vruchtenbuurtbewoners zich helemaal vinden. Hart van de Vruchtenbuurt.

Het is een plek met sport en spel, waar mensen samenkomen en kunnen genieten van het hart van de Vruchtenbuurt. Laten we hopen dat we in de toekomst nog veel meer mensen kunnen verwelkomen, behalve als je via de Mient binnen wilt komen... daar staat sinds kort “verboden toegang”

In Achilles 1 staat bovenaan en de Col de la Colombière vertelt Frits

Achilles heeft al vele jaren de typische gewoonte om in de Leeuwenkrabbels -volgend op een uitzonderlijke prestatie van jeugd of het eerste- het hoofdartikel niet aan deze prestatie wijden, maar daar pas op volgende pagina’s over te berichten. Nog ver voordat Trump aan zijn presidentiële ambities begon heb ik vele jaren geleden vanuit mijn technische rol bij Achilles al eens gepleit voor het adagium ‘Korfbal eerst’.

Het meest hilarische artikel van het jaar vond ik persoonlijk deze van Erwin van Veen. Ik weet niet precies waarom. De toon, het beeldende, de tot in detail beschreven ochtend, de humor en de overdrijvingen, alles sprak mij aan. Maar de Lijst der hoofdartikel 2024 is helaas geen wedstrijd. Topsport ten top.

Omdat het nog vroeg is, besluiten we een wandeling te maken. Bij Stach in de kinderwagen is er helaas geen plek meer voor mij: dat wordt zelf lopen. Een rondje langs de winkels en vervolgens door naar bakkerij De Vries voor wat heerlijk brood. De zon wordt afgewisseld met buien en dat een paar uur voor de wedstrijd.

Mijn eigen artikel Achilles 1 aan top! is een reactie op het artikel van Frits

Frits stelt dat randzaken soms de boventoon voeren in onze berichtgeving. Hoewel hij daar ook gelijk in heeft, ligt het er ook aan welk medium je bekijkt. In de Leeuwenkrabbels en de nieuwsbrief staat het hoofdartikel bijvoorbeeld bovenaan, maar op de website krijgen wedstrijdverslagen op maandagochtend voorrang, gevolgd door het hoofdartikel op dinsdagochtend. En op Social Media is een en ander zelfs live te volgen.

Hans Lijmbach had al een mooi artikel klaarliggen, maar kon niet om het feit heen om naast zijn overpeinzingen uit Down Under, te schrijven over de overwinning van Achilles 1. Waar voel jij je echt thuis?

Vannacht moest ik stilletjes juichen toen ik de uitslagen van 2 en 1 in de app zag staan. Want ik kon toch moeilijk iedereen wakker schreeuwen. Mijn hartelijke felicitaties aan de staf en alle selectiespelers en -speelsters die dit kampioenschap hebben afgedwongen. Hulde!

Leon laat teleurstelling en hoop blijken in het artikel De Generaal. 

Afgelopen week organiseerde de TC een trainersbijeenkomst. Gezien de opkomst bleek bijeenkomst een te groot woord te zijn; wat jammer was, want er kwamen goede ideeën op tafel. Een en ander wordt nog uitgewerkt en in een (hopelijk) grotere samenstelling verder opgepakt.

In Trots op nu en toen van Steven benadrukt hij het belang van onze clubgeschiedenis.

Mijn rol als archivaris is toch om het verleden met het heden te verbinden, daarom grijp ik regelmatig terug op onze rijke clubgeschiedenis. Niet om oude koeien uit de sloot te halen maar omdat ik geloof dat kennis van de geschiedenis een belangrijke bouwsteen is voor de toekomst.

Laat me slapen van Rinus is een mooi en trots verhaal van een jonge vader.

Het kost soms even wat moeite om de juiste balans te vinden maar ik heb er alle vertrouwen in dat dit wel goed gaat komen. Anders wordt het straks toch een CD van jou, CD van mij verhaal thuis, of misschien wel erger: een echtscheiding met Achilles 6+1. Daarom ben ik natuurlijk aanstaande vrijdag bij de teamborrel (want prioriteiten) en ren ik de volgende wedstrijd weer heel hard met jullie mee.

Mandy schrijft over haar avonturen in Korfballen in Catalonië.

Het zaalseizoen is net begonnen en ook hier gaan we voor het hoogst haalbare, maar vergeet daaromheen niet te genieten. Want de uitslagen weet je over tien jaar niet meer. Die busreis er naartoe, een trainingsweekend of een hilarisch etentje bij de Mac (denk aan TOP uit met 2 vorig jaar, Cino en Max…) die vergeet je nooit meer!

Wout blikt in Pees terug op het Achillesblad ‘De Achillespees’.

Wie boven de 50 en al heel lang lid is, zal zich wellicht herinneren dat er naast de Leeuwenkrabbels nóg een Achillesblad was. Weliswaar zeer onregelmatig verschijnend maar graag gelezen. De Achillespees was de naam. Het werd gevuld met allerlei artikelen die vaker niet dan wel met de actualiteit te maken hadden.

Het artikel van Jenny als invalkracht heeft geleid tot een vast contract als schrijfster van hoofdartikelen. In Nog vier nachtjes slapen werd de aanzet gegeven voor de combinatie Achilles, muziek en lijstjes.

Ook op Achilles verbindt muziek. Dat zie je bijvoorbeeld tijdens avonden in de Vlonder. Een mooi voorbeeld is de pubquiz: jong en oud strijden om de overwinning, met algemene kennisvragen én muziekvragen, ooit zelfs onder muzikale begeleiding van Koos. Mijn bijdrage aan de pubquiz is voor mijn team altijd minimaal, maar ik kan enorm genieten van zo’n avond. Natuurlijk van de quizmasters, maar ook van de club.

Erwin schreef hier weer een mooi vervolg op Georges Moustaki.

Het frappante hierbij is: ik had vóór deze week nog nooit van Georges Moustaki gehoord. De enige verklaring die ik kon bedenken: er is nóg een lijstvervuiler actief op mijn duurbetaalde abonnement. Dus ik ben verhaal gaan halen bij de hoofdverdachte: mijn moeder, René de Laleijne. Ze wond er geen doekjes om en bekende gelijk. Was dit de dezelfde vrouw die mij als 15-jarige meenam naar de Rolling Stones in de Kuip?

The End - De eindlijst hoofdartikel 2024

Wat ik zo mooi vond aan het artikel van Erwin vorige week, is dat het een prachtig inkijkje gaf in hoe zijn moeder hem muzikaal opvoedde. Het feit dat hij op 15-jarige leeftijd werd meegenomen naar een concert van de Rolling Stones, bracht mij natuurlijk meteen op het idee om mijn eigen concertverleden eens op te rakelen. Met een groep Achillianen waren wij namelijk bij datzelfde concert of in elk geval bij die tour. De opblaasbare pin-up girls tijdens Honky Tonk Women hebben op ons allebei een blijvende indruk gemaakt.

Alle schrijvers bedankt!
De termen: Trots en Meer dan een club kwamen veel terug, dat is mooi om te lezen. En wil je de hoofdartikelen in het geheel teruglezen, ze staan gewoon nog op onze website https://www.hkvachilles.nl. Even zoeken op ‘hoofdartikel’ en je hebt wat te lezen.

Geniet nog na van het ongelooflijke succes het afgelopen jaar voor 1 en 2, maar ook zeker de C1. Op Vrijdag 3 januari: Nieuwjaarsreceptie - Samen proosten op 2025! zullen deze overwinningen en successen nogmaals gevierd en besproken worden. 

Ik wens iedereen een sportief, creatief, inspirerend, succesvol en vooral gezond en mooi 2025 toe.

Peter Zoutendijk

 

Datum	17-12-2024 11:00
Tags	Hoofdartikel