10 jaar geleden…
hoofdartikel
Er gaat een telefoon, het is die van mijn nieuwe vriendinnetje. Kak. Hoe laat is het? Tessa durft niet op te nemen om de tirade van Leon te vermijden. Via teamgenoten laat ze weten: ik kom er gelijk aan. Het is het voorjaar van 2015. Wij hebben ons verslapen voor de degradatiewedstrijd van Ready. Ik ben geblesseerd, maar Tessa moet komen want we hebben te weinig dames. Uhm, dat nachtje doorhalen was niet zo'n goed idee?
Het antwoord hierop hebben we helaas nooit kunnen achterhalen. “Sccchhháátt,” hoor ik Tessa vragen, “zou jij naar mijn ouders kunnen gaan om de auto op de te halen? Ik moet nog naar huis om mijn korfbalkleren te pakken”. Net in de relatie zeg ik natuurlijk zonder enig weerwoord ‘ja’. We rijden naar Haarlem om daar in de tweede klasse te handhaven zodat we deze meekunnen nemen naar onze nieuwe club, Achilles.
Na de zomer van 2015 smelten we samen. Nieuwe mensen, nieuwe trainers en een nieuwe locatie. Wij starten het jaar met een episch samensmeltingsfeest om zo samen één club te worden. In mijn ogen een groot succes en een waardevolle herinnering.
Nu, 10 jaar later, spelen we weer een degradatiewedstrijd in de tweede klasse. En weer liggen Tessa en ik nog in bed terwijl het team zijn best doet om te winnen. Dit jaar zijn we naar Haarlem gereden maar is de wedstrijd in Den Haag. Wel met een iets andere reden: ons 10 jaar samenzijn had even prio boven de wedstrijd. Terwijl we in 't Uiltje en de Jopenkerk speciaalbiertjes wegdrinken verliezen we 10 jaar na dato wel onze plek in deze klasse.
10 jaar, het is een hele tijd, één die in mijn optiek vraagt om een jubileumsamensmeltingsfeest!
Erwin van Veen
| Datum | 28-01-2025 11:00 |
|---|---|
| Tags | Hoofdartikel |