Net geen kampioen, maar o zo trots!
hoofdartikel
Ik hoopte dit hoofdartikel zo te beginnen: het is zondagochtend 16 maart, ik werd net langzaam wakker, rekte me uit en keek naast m’n bed. Daar hangt hij, de welbekende medaille met 'kampioen' op de achterkant, sierlijk bungelend aan zijn zwart-witte lint. De zon schijnt naar binnen en glinstert erop en ik denk terug aan het fantastische feest, de muziek, de speeches, het gejuich…
Helaas, helaas, die droom bleef slechts een droom. Wij zijn geen kampioen geworden. Sterker nog, wij zijn "nét geen" kampioen geworden. Maar wacht even, laten we het niet zielig maken. Want in mijn hoofd klinkt het toch vol trots: "Wij zijn net geen kampioen geworden dit seizoen!"
Laten we eens terugkijken naar de afgelopen jaren. Drie jaar geleden promoveerden we naar de Overgangsklasse ten koste van Ondo na twee spannende beslissingswedstrijden. Een jaar later, op 1 april 2023, vochten we nog tegen degradatie uit diezelfde klasse tegen BEP thuis in een bomvolle Gaslaan. Vorig seizoen werden we vierde, met zeven verloren wedstrijden, terwijl Die Haghe ongeslagen kampioen werd en KVA als tweede eindigde en Excelsior als derde.
En nu? Dit seizoen hebben wij slechts twee wedstrijden verloren. Twee keer met 18-17, en beide keren was het nét niet. Eén keer thuis tegen kampioen KVA, en één keer uit tegen BEP. Geen off-days, geen wanprestatie, gewoon wedstrijden waarin onze kansen er net niet ingingen. Dat KVA dit seizoen geen enkele echte off-day had, is simpelweg bewonderenswaardig. Daarom: Gefeliciteerd KVA. Elke week weer presteren en je kansen afmaken is geen gemakkelijke opgave. Als je slechts één keer verliest in een seizoen, dan ben je de terechte kampioen.
Vind ik het dan niet balen dat we het net niet gehaald hebben? Natuurlijk wel! Had ik mijn eerder beschreven droom graag werkelijkheid zien worden? Absoluut. Maar korfbal blijft een spel waarbij je er élke zaterdag moet staan met je team.
Dus ben ik vooral trots. Trots op hoe we als team met tegenslagen omgaan. Hoe we, ondanks verlies of moeilijke momenten, altijd voor elkaar blijven vechten in het veld en daarbuiten. Korfbal is belangrijk, maar het gaat verder dan alleen het spel. Soms is het niet nodig om alles uit te spreken – een kleine high five, een knikje of gewoon even naast elkaar zitten doet vaak al genoeg. Dat is de kracht van ons team: weten dat je er niet alleen voor staat, op én naast het veld.
Daarnaast zie ik ook dat we ons als team op andere vlakken sterk ontwikkeld hebben. Vroeger kon er nog wel eens veel commentaar op de scheidsrechters zijn en konden sommigen van ons zich daarin verliezen – iets waar ik me persoonlijk altijd aan ergerde. Maar dit seizoen hebben we daarin echt stappen gezet. We blijven gefocust op ons eigen spel en laten ons niet onnodig afleiden. Dat is een enorme winst.
Wat kan er nog beter? Als we net dat beetje extra inzet tijdens de trainingen tonen, zullen we het verschil daadwerkelijk gaan merken. Daarnaast benadrukken Marco en Teun het vaak genoeg: "DE JUISTE KANS". Ook hierin moeten we blijven leren om ons niet te laten verleiden door een minder goede kans, maar te wachten op die ene perfecte mogelijkheid. We hebben al flinke stappen gezet in vergelijking met voorgaande jaren, maar als we die inzet verder opvoeren, ben ik ervan overtuigd dat we volgend seizoen (weer) een serieuze kampioenskandidaat zijn.
Ik wil ook iedereen bedanken die dit seizoen de selectie op welke manier dan ook heeft gesteund. Omdat ik niemand wil vergeten, noem ik geen namen, maar we hebben jullie steun echt ervaren. Of het nu als publiek was, bij de wedstrijdtafel, het ontvangen van de scheidsrechters, het regelen van de ploegjes voor het oplopen, als fotograaf, videograaf, verslaggever, waterdrager, chauffeur, TC, coaches of begeleiding: BEDANKT!
En er is genoeg moois om naar uit te kijken! Ik zit momenteel in Tokyo. Even een welverdiende vakantie voordat we ons weer volledig op het veldseizoen storten. Op 5 april mag het tweede alweer aan de bak, en op 3 mei spelen wij onze eerste wedstrijd in de Ereklasse. Dat wil je niet missen!
Tot dan, en op naar een geweldig veldseizoen!
ありがとう、またね！
Mariska
| Datum | 18-03-2025 11:00 |
|---|---|
| Tags | Hoofdartikel |