HKV Achilles - Meer dan een club

Het bleef tot de allerlaatste minuut spannend in klasse 1E, in een echte kampioenswedstrijd bleven Merwede en Achilles gewaagd aan elkaar en werden de punten gedeeld. De volle buit ging echter naar Achilles, dat aan dit punt voldoende had om een kampioenschap en daarmee promotie naar de Overgangsklasse te vieren! Een niveau dat voor het laatst bereikt werd in 2003-2004, een nieuwe mijlpaal voor de club dus! Naast dit voor de club o-zo-belangrijke potje werden natuurlijk nog meer wedstrijden gespeeld, lees verder voor de wedstrijdverslagen daarvan (verslagen Achilles 6, D2 en F3 toegevoegd!) en het verslag van de kampioenskraker van Achilles 1. Foto's van Merwede 1 - Achilles 1 staan in het fotoalbum.

Tijdens de wedstrijd Merwede 1 - Achilles 1 zijn er foto's geschoten door Joost van Soest, staan in het fotoalbum via Competitie > Senioren.

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar ovreijn@hotmail.com en website@hkvachilles.nl (beide!)

Merwede 1 – Achilles 1 16-16

Op naar de Overgangsklasse!

Begin dit seizoen vroeg Peter Frauenfelder zich af waar Achilles zou eindigen, als promovendus in deze eerste klasse. In de wandelgangen werd met nieuwe toevoegingen aan de selectie al stiekem titelkandidaat gefluisterd, al durfde hij die uitspraak tóen nog niet aan. We gingen nog lastige wedstrijden tegemoet, daar had hij gelijk in. Maar waren we volwassen genoeg om mee te kunnen blijven strijden voor een plekje naar de Overgangsklasse? Over die volwassenheid valt misschien nog altijd te discussiëren, maar die plek in de Overgangsklasse is binnen!

“De wedstrijd der wedstrijden, de strijd ter titanen, erop of eronder, pompen of verzuipen, dood of de gladiolen, alles of niets.”.

Dit schreef ik in het verslag van onze vorige ontmoeting begin januari, toen dat de sleutelwedstrijd leek. Dat potje wonnen we uiteindelijk, maar doordat we het onszelf lastig maakten en onderweg in het seizoen punten lieten liggen, zou de tweede ontmoeting tussen beide ploegen pas écht belangrijk worden.\

Als ik zaterdag moet beschrijven, weet ik eigenlijk niet eens waar te beginnen. Al dagen kriebels, maar bij aankomst in sporthal de Stoep waren mijn zenuwen helemaal niet meer te houden. Bij binnenkomst was de zaal al goedgevuld met roodwitte supporters, terwijl langzaam ook het zwartwitte vak vorm begon te krijgen. Kippenvel, wanneer je die tribune ziet volstromen! Oplopen blijft toch nog ingewikkeld, inschieten gaat wat rommelig, maar bij het eerste fluitsignaal staan alle koppen dezelfde kant op: klaar om te knallen!

Merwede verzilverde haar eerste aanval meteen tot doelpunt en nam tot 6-4 steeds de leiding. Zenuwen bij beide ploegen duidelijk aanwezig, het was lastig om van elkaar los te komen. Hierna trokken we de stand gelijk en konden wij zelf steeds de touwtjes in handen nemen en de eerste voorsprong pakken. Ons eerste gaatje van 2 kwam echter pas vlak voor rust, bij 8-10 werden de kleedkamers opgezocht.

Een typische kampioenswedstrijd, niet altijd even mooi, maar heel hard werken. Twee ploegen die normaal toch weinig moeite hebben met scoren, maken het elkaar zeer lastig en halen niet het gebruikelijke schotpercentage. Na rust kon onze voorsprong vrij snel worden uitgebreid naar vier, maar ruimte voor achterover leunen was er zeker niet. Merwede ging in de achtervolging en bleef ons bij, degenen die een spánnende wedstrijd wilden, konden een spannende wedstrijd krijgen. Tot aan de laatste minuut konden we ons niet losworstelen van Merwede, het werd in de slotminuut zelfs weer gelijk 16-16.. Billen knijpen, duimen draaien, handen voor de ogen en gód wat een opluchting bij dat laatste fluitsignaal. KAMPIOENEN! De ontlading was groots, glimlachen van oor tot oor, tranen van geluk en een boel zingende Achillianen. Grandioos om dit als club te mogen beleven, de filmpjes op Facebook spreken boekdelen. 

Dan is dit het moment waar ik even dankbaar gebruik van maak om iedereen te bedanken die zijn of haar steentje heeft bijgedragen aan dit kampioenschap. 

Allereerst een bedankje voor onze concurrent van vandaag: Merwede. Een waardige en geduchte tegenstander, net als wij promovendus in de Eerste Klasse, bijzonder om de competitie op deze manier met zo’n wedstrijd te mogen afsluiten. Na afloop kwam de ploeg ons moedig feliciteren en werd onze aanvoerder een bosje bloemen aangeboden. Ook de organisatie tijdens deze wedstrijd was klasse verzorgd door Merwede, complimenten!

Dan de gehéle selectie en lading junioreninvallers waarmee we dit zaalseizoen gespeeld hebben. Er moesten blessures opgevangen worden, er waren wissels nodig, er moest een eigen wedstrijd gemist worden.. Er moest zelfs een kansloze wedstrijd gespeeld worden tijdens het afgelopen kampioenspotje. Het ging niet altijd zonder slag of stoot, maar we hadden het met liefde voor elkaar over. En het wierp zijn vruchten af: Achilles 1 én 2 kampioen! Een groep waar ik met recht ontzettend trots op ben!

Dan aan alle vrijwilligers in de zalen dit zaalseizoen, vooral tijdens de thuiswedstrijden. Van degenen die de folder in elkaar zetten, tot fotograaf & cameraman, tot omroeper Ab, maar ook onze teambegeleiders, scorebordzitters, bezemers wanneer Vakkie A los ging en iedereen die ik dan nog vergeet.. Grote klasse!

Als we het daar dan toch over hebben: Vakkie A en álle andere supporters die toch maar een vakkie verder gingen zitten. Dit seizoen blies een groepje mannen nieuw leven in een Achilles-supportersvereniging en hoe! De sfeer tijdens de thuiswedstrijden was gigantisch, het is fantastisch om als team zo’n fanatieke groep supporters achter je te hebben staan. Kippenvel gegarandeerd en dan loop je echt moeiteloos die meter extra als het moet! Zaterdag in Sliedrecht hadden we een behoorlijk Achilles-vak vol en is Vakkie A nauwelijks stil geweest.. Want Superleeuwen zullen altijd blijven zingen! Te gek!

Tot slot een shout out naar de CR voor de organisatie en alle aanwezigen gisteren op het Kampioenenbal in de Vlonder, het ontvangst door de erehaag om het veld was weer een moment om nooit te vergeten..

Nogmaals: bedankt! Kampioen worden doen we immers niet alleen, niet als team, maar als club. En Achilles.. Blijkt wederom meer dan een club!

Dan rest mij alleen nog.. Tot volgende week, in de PKC-hal tijdens het Nederlands Kampioenschap van de C1. Kun je daar nu echt niet bij zijn.. Dan heel graag tot op het veld, ook daar vechten we voor een kampioenschap. De eerste wedstrijd is op zaterdag 2 april tegen Korbis, om 15.30 uur aan het Pomonaplein.

Desiree

 

Achilles 6 - ESDO 2 12-5

Zaterdag was natuurlijk de dag waar heel de vereniging naar uit keek. De moeder aller wedstrijden die allesbeslissend zou zijn, spannend tot de laatste minuut, van hoogtepunt naar hoogtepunt: Achilles 6 vs. ESDO 2. De spanning was dusdanig te snijden dat geen supporter het aandurfde om te blijven kijken. Zelfs Team 7 dat direct voor Team 6 speelde kon het niet aan en verdween in z’n geheel richting de bowlingbaan.

Yolanda was afwezig i.v.m. alcoholvrije sangria. Shirley was er niet vanwege jarige mama in Groningen. Van harte mevrouw Beck! Ivo was later want gekaapt door Team 2. Arjen was weer terug in de basis en volledig opgeladen na een weekendje weg.

ESDO 2 was al lang en breed gedegradeerd. Bij winst zou Team 6 nog een plekje opschuiven in de eindrangschikking, maar dat boeide niet veel want ‘t was niet zo dat daar taart of bloemen tegenover zouden staan. Het ging dus nergens om. Zelfs de ouders van Ivo hadden niet de moeite genomen om te komen kijken. De vader van Tiana had dus keus genoeg om een plekje uit te zoeken en was in de bijzondere omstandigheid dit onvergetelijke speltakelstuk als enige supporter gade te slaan. Tiana speelde mee, afgewisseld met Laura, die dat super deden: dames, bedankt! In de heenwedstrijd had Team 6 moeite om los te komen van de Kockengers, maar toen eenmaal het gaatje was geslagen werd er een ruime overwinning geboekt. Afgelopen zaterdag was het gat er na een minuut of vijf, maar liep het verder niet van een leien dakje. Arjen weigerde achter ballen aan te gaan waar hij voor moest lopen en dat was tekenend voor de wedstrijd. Jordy, die als coach op de bank zat, greep niet in. ‘t Is dat we niet verloren, anders had dat de schuld van Jordy geweest. Het hoogtepunt van de wedstrijd was een dieptepass van Taco op Arjen die vanuit de ruimte een prachtige doorloper maakte. De vader van Tiana stond op de banken.

Verdedigend zat het wel snor, aanvallend was het allemaal een beetje moeizaam. De wedstrijd kabbelde een beetje voort totdat de 12-5 eindstand was bereikt. Over en sluiten met het zaalseizoen en op naar het veld waar Team 6 de tweede positie verdedigt die recht geeft op promotie!

Groeten,

Erwin

Wat was..

Gaandeweg het seizoen wisten we al dat Achilles C1 het behalen van het NK niet op de laatste wedstrijd moesten laten aankomen. Door de winst vorige week was dat gelukkig al behaald. Desalniettemin was deze wedstrijd wel de kampioenswedstrijd van de poule.

Aangezien het tijdstip ongunstig was ivm de wedstrijd van het vlaggeschip hadden we afgesproken dat we direct na de wedstrijd in de auto zouden springen om met de ploeg door te reizen naar het eerste. Gelukkig door wat uitloop hebben we zelfs de hele wedstrijd daar kunnen meemaken, al was het qua gevoel en emotie wel even schakelen. Onze eigen wedstrijd wisten we namelijk niet te winnen van TOP.

We begonnen heel matig, het eerste kwartier wisten we ons niveau bij lange na niet te halen. We keken direct tegen een achterstand aan, maar we wisten ons toch in de wedstrijd te knokken en het heft in handen te nemen. We kwamen ook op voorsprong, maar konden niet het definitieve gat slaan naar 4 goals verschil. TOP hield ons constant onder druk en net als in de thuiswedstrijd gaven we goals te makkelijk weg. Onnodige plaatsfouten en een paar flinke missers in de verdediging gaf TOP weer de aansluiting. Aanvallend deden we het niet onaardig, maar 1 vak wist niet meer te scoren. Doorlopen, vrije ballen en zelfs stippen gingen er niet in, waardoor we TOP maar in de wedstrijd hielden.

30 seconden voor tijd was het gelijk, voor ons voldoende voor het kampioenschap, maar weer een blunder in de verdediging gaf TOP de overwinning. Een flashback naar de thuiswedstrijd...11-10 werd het voor TOP. Die Haghe is nu de kampioen in de poule, maar wie weet komen we die weer tegen volgende week op het NK.
Niet iedereen was even scherp vandaag, concentratie was niet zoals het hoorde en ook het klaarblijkelijke gebrek aan energie bij sommige was de oorzaak van het verlies. Wie weet zaten we al met onze koppies bij volgende week?

Geen prettig slot van de competitie, maar ook dit hoort bij sport. Gelukkig kunnen we ons geen mooier slot voorstellen dan op het NK dit goed te maken. Wat we ook doen daar qua resultaat, we moeten het uiterste uit onszelf en elkaar halen. We weten nu weer heel goed hoe het voelt als we dat niet doen. De voorbereiding is afgelopen week al begonnen en deze week zetten we de puntjes op de i.

Dus met een sip gevoel kwamen we aan bij het eerste, wat gelukkig snel omsloeg omdat net als ons vorige week het eerste ook wist te winnen waardoor zij vandaag ook genoeg hadden aan een gelijkspel. Wat ons niet lukte, lukte het eerste wel, gelijk spelen en het kampioenschap binnen te halen. Gefeliciteerd namens de hele C1!!!

Volgende week gaan we naar Papendrecht, het NK voor de C jeugd.Tot dan, wij kunnen niet wachten! Laten we er weer een mooie dag en een groot feest van maken met de club. Met de (weder)geboorte van 'Vakkie A' dit seizoen komt dit vast wel goed. Veel plezier vast allemaal en tot volgende week!!

Dennis

Een thuiswedstrijd van de D2 in de Gaslaan (waar ligt trouwens de klemtoom in dat woord, mooi om over te discussiëren) voelt toch niet echt als een thuiswedstrijd. Maar met de vaste invallers Nikki en Jill achter het scorebord en de harde kern van de ouders op de tribune, kwam het aardig in de buurt. De trainingsweek voor deze laatste wedstrijd was er eentje van bloed zweet en tranen. En dan vooral bloed! Dinsdag schakelde Niek zichzelf uit door een supersonische ‘blij-dat-ik-glij’ tegen het opstaande randje van de steun…ik weet het, dat is best een prestatie! Een ziekenhuisbezoek en 3 hechtingen later kon de knie weer rustig gaan herstellen. “Knie pijn? Geen enkel probleem”, blijft leuk en flauw! Woensdag kon Marijn niet achterblijven. Een tand door de lip was blijkbaar nog niet voldoende dus met behulp van een vakgenoot zorgde een bloedneus voor het record van die avond. En zaterdag kan Jip dan natuurlijk niet achterblijven bij haar zus. In de eerste helft zorgde een duimnagel voor de allerlaatste milliliters, een dubbele pleister in de rust was de oplossing. Heeft dit effect gehad op de wedstrijd? Nee. Ook de laatste wedstrijd in de zaal werd omgezet in een winstpartij. Mooie combinaties zorgden voor mooie doelpunten! De bloedcombinaties A en B bestaan al, maar doe mij maar bloedgroep D(2), veel leuker! De ballen werden aangegeven vanuit de ruimte, door de ruimte en in de ruimte. Het mooiste om te zien vond ik de situatie waarin iemand zijn eigen kans niet afmaakte en de bal doorspeelde naar iemand die ook vrij stond. Dan ben je als vak lekker bezig! Dit zaalseizoen zijn we als team heel erg gegroeid. Als individu maar vooral als team. Het collectief is sterker dan de individuen samen! Op het veld spelen we een klasse hoger, dat is gelijk een mooie uitdaging. Van sterkere tegenstanders word je zelf ook sterker en kunnen we andere aspecten oefenen. Een weekje vrij en dan weer opnieuw knallen, we hebben er zin in!

Afgelopen zaterdag stond de laatste zaalwedstrijd op het programma. De F3 speelde tegen Die Haghe. En wat hebben deze toppers laten zien dat zij ontzettend goed kunnen korfballen. Op de eerste helft veld waren het nog kleine overkomende kangoeroes. Gooien en vangen was moeilijk en zeker met een tegenstander. De bal kwam de eerste wedstrijden bijna niet naar de andere kant. Langzamerhand ging dat steeds beter en er kwamen ook doelpunten. Het begon gewoon rustig met 1 goaltje, maar het werden er steeds meer. Op het veld zag je dus al dat deze toppers al stappen aan het maken waren. De F3 heeft een geweldig zaalseizoen gedraaid! Natuurlijk gaat het om het leren korfballen maar het mag toch wel even worden vermeld dat het jongste team van Achilles gedeeld 2e is geworden in een klasse hoger dan op het veld. Wat een prestatie! De wedstrijd bij Fortuna uit kunnen wij als coaches ons nog heel goed herinneren. Wat een wedstrijd was dat. Dit was ook een wedstrijd waarin de F3 lekker aan het scoren was en waar de echte vechtlust er was. Fortuna is uiteindelijk kampioen geworden in onze poule maar wij, als F3, kunnen wel zeggen dat wij als enige een punt hebben gepakt bij Fortuna! Afgelopen wedstrijd was weer zo’n wedstrijd waar goed naar elkaar werd gekeken en waarin we niet voor eigen succes gingen. En dat vinden wij, coaches, belangrijk. Het maakt ons niet uit wie die goals maakt, we zijn 1 team en we doen het met zijn allen. Zaterdag werden er maar liefst 14 goals gemaakt. En dit had de F3 daarvoor nog nooit gehaald, wat een prestatie! Uiteindelijk is de wedstrijd met 11-14 gewonnen! De F3 is echt flinke stappen aan het maken. Elke week trainen deze toppers weer kei hard en elke week zie je ze individueel vooruit gaan maar ook als team! De coaches zijn echt trots op jullie!

WAPC-Verslagen

ONDO E3 - Achilles E1
We (E1) speelden onze laatste wedstrijd in Hoek van Holland tegen Ondo, heeeeeeel vroeg. Zouden we vandaag ongeslagen kampioen worden en ook eindelijk onze medailles krijgen? We begonnen met Nikki, Demi, Levi en Mick. We begonnen een beetje slordig, daardoor werd het 1-0. Mick mocht een stip nemen, maar helaas zat die er niet in. Toen scoorde Nikki een one-hander, een echt Gerald-van-Dijk-je: 1-1. Levi onderschepte de bal vaak. Dan een doorloop van Mick 1-2 en schot van Levi 1-3. 1 minuut rust en Mick en Demi gaan aan de kant en Jil en Paivi gaan er in. Jill scoort een doorloop, aangegeven door Paivi: 1-4. ONDO haalt in 2-4 en 3-4. Dan maakt Levi 3-5. Rust. Paivi en Levi gaan er uit en in het veld staan nu Demi, Jill, Nikki en Mick. Nikki maakt een doorloop, aangegeven door Mick: 3-6. Niet veel later maakt Mick een doorloop die wordt aangegeven door Demi: 3-7. Mick scoort weer op zijn favoriete verre afstand: 3-8. De schoten en doorlopen van Jill lijken er niet in te willen, maar dan... yeah!!! Jill maakt 3-9. Weer 1 minuutje rust. Mick en Nikki gaan er uit en Paivi en Levi er in. Een mooi onderschepping van Paivi, pass naar Jill die naar Levi gooit en een doorloop maakt: 3-10. Paivi scoort 3-11 en Jill 3-12. Ondo pakt nog een punt 4-12. Dan maakt Paivi een doorloop op aangeven van Jill: 4-13. Levi pakt de rebound en scoort 4-14 en maakt ook het laatste doelpunt: 4-15. Jippie we zijn ongeslagen kampioen! Nu tijd voor taart! Oeps.. geen bestek, maar dat maakt ons niet uit. Gewoon je handen gebruiken of zelfs zonder handen en gewoon direct je tanden in de taart zetten. Daar kwamen ook de medailles uit de tas van Julia én nog een cadeautje. Wat een feest! Julia, Anne-Roos en Anne hadden heel goed gecoacht. Bedankt voor alles, lieve coaches!! Op naar het veld!!

Liefs, Paivi

Datum	13-03-2016 14:42
Tags	Verslagen