HKV Achilles - Meer dan een club

hoofdartikel

Begin dit seizoen vroeg Peter Frauenfelder zich af waar Achilles zou eindigen, als promovendus in deze eerste klasse. In de wandelgangen werd met nieuwe toevoegingen aan de selectie al stiekem titelkandidaat gefluisterd, al durfde hij die uitspraak tóen nog niet aan. We gingen nog lastige wedstrijden tegemoet, daar had hij gelijk in. Maar waren we volwassen genoeg om mee te kunnen blijven strijden voor een plekje naar de Overgangsklasse? Over die volwassenheid valt misschien nog altijd te discussiëren, maar die plek in de Overgangsklasse is binnen!

“De wedstrijd der wedstrijden, de strijd ter titanen, erop of eronder, pompen of verzuipen, dood of de gladiolen, alles of niets.”.

Dit schreef ik in het verslag van onze vorige ontmoeting begin januari, toen dat de sleutelwedstrijd leek. Dat potje wonnen we uiteindelijk, maar doordat we het onszelf lastig maakten en onderweg in het seizoen punten lieten liggen, zou de tweede ontmoeting tussen beide ploegen pas écht belangrijk worden.

Als ik zaterdag moet beschrijven, weet ik eigenlijk niet eens waar te beginnen. Al dagen kriebels, maar bij aankomst in sporthal de Stoep waren mijn zenuwen helemaal niet meer te houden. Bij binnenkomst was de zaal al goedgevuld met roodwitte supporters, terwijl langzaam ook het zwartwitte vak vorm begon te krijgen. Kippenvel, wanneer je die tribune ziet volstromen! Oplopen blijft toch nog ingewikkeld, inschieten gaat wat rommelig, maar bij het eerste fluitsignaal staan alle koppen dezelfde kant op: klaar om te knallen!

Merwede verzilverde haar eerste aanval meteen tot doelpunt en nam tot 6-4 steeds de leiding. Zenuwen bij beide ploegen duidelijk aanwezig, het was lastig om van elkaar los te komen. Hierna trokken we de stand gelijk en konden wij zelf steeds de touwtjes in handen nemen en de eerste voorsprong pakken. Ons eerste gaatje van 2 kwam echter pas vlak voor rust, bij 8-10 werden de kleedkamers opgezocht.

Een typische kampioenswedstrijd, niet altijd even mooi, maar heel hard werken. Twee ploegen die normaal toch weinig moeite hebben met scoren, maken het elkaar zeer lastig en halen niet het gebruikelijke schotpercentage. Na rust kon onze voorsprong vrij snel worden uitgebreid naar vier, maar ruimte voor achterover leunen was er zeker niet. Merwede ging in de achtervolging en bleef ons bij, degenen die een spánnende wedstrijd wilden, konden een spannende wedstrijd krijgen. Tot aan de laatste minuut konden we ons niet losworstelen van Merwede, het werd in de slotminuut zelfs weer gelijk 16-16.. Billen knijpen, duimen draaien, handen voor de ogen en gód wat een opluchting bij dat laatste fluitsignaal. KAMPIOENEN! 

De ontlading was groots, glimlachen van oor tot oor, tranen van geluk en een boel zingende Achillianen. Grandioos om dit als club te mogen beleven, de filmpjes op Facebook spreken boekdelen. De club heeft er een jaar of twaalf op moeten wachten, maar het is gelukt: Achilles 1 komt volgend jaar uit in de Overgangsklasse!

Dan is dit het moment waar ik even dankbaar gebruik van maak om iedereen te bedanken die zijn of haar steentje heeft bijgedragen aan dit kampioenschap.

Allereerst een bedankje voor onze concurrent van vandaag: Merwede. Een waardige en geduchte tegenstander, net als wij promovendus in de Eerste Klasse, bijzonder om de competitie op deze manier met zo’n wedstrijd te mogen afsluiten. Na afloop kwam de ploeg ons moedig feliciteren en werd onze aanvoerder een bosje bloemen aangeboden. Ook de organisatie tijdens deze wedstrijd was klasse verzorgd door Merwede, complimenten!

Dan de gehéle selectie en lading junioreninvallers waarmee we dit zaalseizoen gespeeld hebben. Er moesten blessures opgevangen worden, er waren wissels nodig, er moest een eigen wedstrijd gemist worden.. Er moest zelfs een kansloze wedstrijd gespeeld worden tijdens het afgelopen kampioenspotje. Het ging niet altijd zonder slag of stoot, maar we hadden het met liefde voor elkaar over. En het wierp zijn vruchten af: Achilles 1 én 2 kampioen! Een groep waar ik met recht ontzettend trots op ben!

Dan aan alle vrijwilligers in de zalen dit zaalseizoen, vooral tijdens de thuiswedstrijden. Van degenen die de folder in elkaar zetten, tot fotograaf & cameraman, tot omroeper Ab, maar ook onze teambegeleiders, scorebordzitters, bezemers wanneer Vakkie A los ging en iedereen die ik dan nog vergeet.. Grote klasse!

Als we het daar dan toch over hebben: Vakkie A en álle andere supporters die toch maar een vakkie verder gingen zitten. Dit seizoen blies een groepje mannen nieuw leven in een Achilles-supportersvereniging en hoe! De sfeer tijdens de thuiswedstrijden was gigantisch, het is fantastisch om als team zo’n fanatieke groep supporters achter je te hebben staan. Kippenvel gegarandeerd en dan loop je echt moeiteloos die meter extra als het moet! Zaterdag in Sliedrecht hadden we een behoorlijk Achilles-vak vol en is Vakkie A nauwelijks stil geweest.. Want Superleeuwen zullen altijd blijven zingen! Te gek!

Tot slot een shout out naar de CR voor de organisatie en alle aanwezigen gisteren op het Kampioenenbal in de Vlonder, het ontvangst door de erehaag om het veld was weer een moment om nooit te vergeten..

Nogmaals: bedankt! Kampioen worden doen we immers niet alleen, niet als team, maar als club. En Achilles.. Blijkt wederom meer dan een club!

Dan rest mij alleen nog: tot volgende week, in de PKC-hal tijdens het Nederlands Kampioenschap van de C1. Kun je daar nu echt niet bij zijn.. Dan heel graag tot op het veld, ook daar vechten we voor een kampioenschap. De eerste wedstrijd is op zaterdag 2 april tegen Korbis, om 15.30 uur aan het Pomonaplein.

Desiree

• zie ook De Korfballeague en de opmars van ons 1e waarin Peter Frauenfelder zich afvroeg waar Achilles zou eindigen

Datum	15-03-2016 16:31
Tags	Hoofdartikel