HKV Achilles - Meer dan een club

De luwte tussen de zaal en de returns op het veld is een mooie gelegenheid terug te blikken op het voorbije zaalseizoen. Wat een prachtig zaalseizoen heeft Achilles achter de rug! Peter Frauenfelder blikt terug op de prestaties van onze club:

Promotie voor ons 1e, ons 2e, onze A1 en de C1 heeft het afgelopen weekend meegedaan voor het kampioenschap van Nederland in hun klasse. Dat was een goed optreden en feitelijk kwam onze C1 in de poule fase maar één doelpunt tekort om van KZ te winnen. Hadden ze die wedstrijd gewonnen, dan had de C1 voor de derde/vierde plaats kunnen spelen. Het werd dus een duel om de vijfde/zesde plaats en dat duel verloor onze C1. De koek was op, maar zeker een topprestatie. Overigens zijn er veel meer teams die kampioen zijn geworden of het boven verwachting hebben gedaan, waarvoor hulde!

In de breedte staan we er als club dankzij deze mooie resultaten nu goed voor. We waren al de grootste korfbalclub van Den Haag en nu kunnen we ook zeggen dat we dankzij het kampioenschap van ons 1e weer tot de korfbaltop van Den Haag behoren. Het is dat KVS het vege lijf in de Hoofdklasse wist te redden, anders hadden we zelfs van Den Haag en omstreken kunnen spreken.

Voor het zaalseizoen berichtte ik jullie over het wel en wee in de Korfbal League en liet ik me bewust niet verleiden om een eindnotering voor ons 1e team te noemen. Dit omdat dat onnodig druk zou kunnen geven en je een promovendus nooit als gedoodverfde titelkandidaat mag bombarderen. Natuurlijk had ik hoop op een mooi scenario en dichtte ik ons 1e een goede kans toe, maar we wisten ook dat we in een zware poule zaten en dat bleek ook wel. Elke week weer onverwachte uitslagen. Achteraf bezien hebben we het slecht in 3 wedstrijden niet kunnen brengen en dat blijkt aan het eind van de streep voldoende voor het kampioenschap.

Bij RWA uit waren we niet scherp en speelde RWA wellicht de beste wedstrijd van het seizoen. Na die wedstrijd (de 2e, na winst op Des uit) had ik een eventueel kampioenschap direct verdrongen en stonden we weer met beide benen op de grond. Daarna begonnen we de wedstrijden te winnen, kwamen we in een flow en konden we de achtervolging op koploper Merwede inzetten. Thuis in onze Ock namen we de koppositie in een rechtstreeks duel over en doordat Merwede de oliebollen slecht wist te verteren kwamen we zelfs 3 punten los. Een enorme misser was de collectieve offday thuis tegen Des, maar daar stonden ook weer goede, soms zakelijke (dus volwassen) overwinningen (Roda en Excelsior uit) tegenover. De uitwedstrijd tegen het sterke en onberekenbare Valto zou veel duidelijkheid brengen. Konden we echt van een kampioenschap gaan dromen? Ik vond dat we daar op waarde zijn geklopt door Valto en daar zeker geen verkeerde pot hebben laten zien. Toch bleef de droom in tact, maar Merwede was inmiddels op 1 wedstrijdpunt minder aangesloten, dus het was zaak geen fouten tegen (degradant) Futura en de zwart witten van Excelsior te maken. Dat gebeurde niet er we behielden dat ene puntje voorsprong. Met dank aan de helderziende competitieplanner was het 1.5 week geleden “do or die” in een rechtstreeks duel tegen Merwede in Sliedrecht. In een wedstrijd die vooral heel spannend was, maar niet zo goed, trokken we uiteindelijk aan het langste eind en gaf dat eerder zwaar bevochten puntje voorsprong uiteindelijk de doorslag. Een kampioenswedstrijd moet je over de meet trekken en dat hebben jullie geflikt. Iedereen met een zwart wit hart was er zelf bij, dus daar gaan we nu niet nog eens helemaal over uitweiden. Dit kampioenschap was dik verdiend en geweldige boost voor Achilles.

Wat ik wel graag wil doen is de coach en de spelers van het 1e team even in het licht zetten en natuurlijk iedereen die betrokken was bij dit mooie succes te feliciteren.

Laat ik even beginnen bij coach Rober. Ik ken hem nog van de duels van vroeger. Als tegenstander prettig in de omgang en correct, maar ook iemand die lastig af te stoppen was en een wedstrijd goed kon lezen. Laten we daar nu zoveel jaren verder als Achilles de vruchten van plukken. Rober laat zich zien als een goede verbinder en iemand die veel van het spelletje weet en weinig aan het toeval overlaat door serieus analysewerk te verrichten. Rober is van de inhoud en niet van grote woorden. Met enthousiasme deelt hij zijn visie en ervaring en staat open voor suggesties van anderen. Ik denk dat we trots kunnen zijn op Rober als coach die samen met zijn team een mooie groei doormaakt.

Valerie kwam dit seizoen over van Die Haghe en heeft na even wennen haar meerwaarde wel bewezen. Ze heeft een stabiel seizoen achter de rug met weinig fouten. Valerie staat haar mannetje. Ze stopt er veel energie in en is behoorlijk scherp in de afronding op een meter of 6 vaak van schuin achter de paal. Ongemerkt pakt ze regelmatig 2 a 3 goals per wedstrijd mee en dat zijn vaak net die goals die je nodig hebt voor de winst. In de kampioenswedstrijd tegen Merwede had Valerie de ondankbare taak om de puntspeelster van Merwede in bedwang te houden. Echte spitsen op 5 houden is wat mij betreft mission accomplished!

Laura heeft ook een mooi zaalseizoen achter de rug. Niet alles gaat altijd zoals ze wil, maar we kunnen gerust stellen dat onze Laura fier overeind is gebleven. Sjouwen, het duel aangaan en op momenten dat je het niet van haar verwacht (vaak ook wanneer het even nodig is) pakt ze juist haar goals mee. Die grilligheid maakt dat het voor tegenstanders lastig is om je op Laura in te stellen en dat moeten we vooral zo houden. De beleving en de wedstrijdmentaliteit die Laura laat zien kan voor iedereen een voorbeeld zijn.

Desiree dan. Tja onze Desiree die kun je er uitstekend bijhebben. Dat was al wel duidelijk en dat bewijst ze wedstrijd na wedstrijd opnieuw dit zaalseizoen. Allround, veel energie aanwenden in het telkens weer dichtlopen van gaten en altijd strijden tot de laatste seconde. Desiree is stabiele factor, kan een wedstrijd heel aardig lezen en is ook nog eens niet de kleinste dame, waardoor je ook met Desiree in de afvang kan spelen zoals dat in de beslissingswedstrijd tegen Merwede heel goed uitpakte. Een prima zaalseizoen derhalve met bijna altijd de duim omhoog.

Dan onze Raquel. De dame met de mooie balbehandeling en als ze haar dag heeft kan ze dodelijk zijn. Soms in de punt, maar liever pakt Raquel de afvallende ballen die ze vaak tot doelpunten weet te promoveren. Ook de vrije bal is een typische Raquel specialiteit. Er zaten wedstrijden tussen dat je ze vast kon tellen. Maar er is natuurlijk meer dan alleen dat goede schot en die mooie techniek. Zo kun je Raquel ook voor een one handertje richting korf sturen en heeft ze in de kampioenswedstrijd tegen Merwede stevig staan rebounden. Misschien niet haar eerste natuur, maar het ging haar niet verkeerd af.

Als we het dan toch over rebounden hebben dan gaat dat naar mijn smaak bij de dames nog wat te lief, wellicht omdat ze het minder vaak hoeven te doen of omdat ze geen zin hebben in de vrij-worstelpartijen die de heren er soms van maken. Feit is dat als dames meer ruimte voor zichzelf creëren in de rebound (kont erin) ze wat mij betreft net zo effectief kunnen zijn onder de paal als heren.

Als we het dan toch over rebounden hebben dan denken we terecht (of onterecht zo u wilt) aan Dylan die daar heel sterk in is. Deels dankzij een setje springveren, maar ook omdat hij body heeft. Het pakken van veel rebounds dat stuk dat kennen we van Dylan, maar hij kan ook zuiver zijn in de punt en achter in het vak. De eerste wedstrijd tegen Des uit toen Gerald nog wat moest loskomen, toonde Dylan dat hij de rol van scorende heer met 6 korven ook prima aankan. Ook vond ik (meen tegen Excelsior thuis achter de korf) je speedy gonzales goal echt briljant. Dennis Bru weet welke ik bedoel.

Michael en Kjeld noem ik graag even in een adem. Niet omdat ze qua stijl op elkaar lijken (het tegendeel is waar), maar omdat ze zo’n fijn dynamisch koppel vormen. Kjeld onze aanvoerder is nog steeds aan het groeien en heeft in de zaal laten zien dat hij een stabiel scorende waarde aan het worden is. Meestal goed voor 5 a 6 goals gemiddeld en ook verdedigend vind ik Kjeld van meerwaarde. Dat hij daarnaast een aimabele gast is en voorop gaat in de strijd maakt hem een waardig aanvoerder. Michael is een heel andere korfballer dan Kjeld. Meer op zijn intuïtie vertrouwend en waar Kjeld vaak in de punt te vinden is, is Michael de speler die overal kan opduiken en heel andere wapens op zak heeft. Zo moet je Michael nooit een centimeter ruimte gunnen bij een afvallende bal in zijn voordeel, want dan sta je prompt voor paal. Maar Michael is ook snel op de doorbraak, kan ook z’n dag van afstand hebben en is ook een betere verdediger geworden het afgelopen seizoen. Wat ook leuk is om te zien is dat hij in de rebound prima uit de voeten kan tegen gasten die een kop groter zijn. Tja, wie zelf geen 195 cm en langer is moet slim zijn toch… Al met al een heel mooi zaalseizoen voor het koppel Michael en Kjeld!

Dan missen we nog 2 namen, die van Tjitse die de eerste paar wedstrijden tot de basis 9 behoorde en die van Gerald. Tjitse is de afgelopen jaren een vaste waarde geweest in het eerste en is dus mede architect geweest van de vooruitgang die Achilles heeft geboekt.

Tjitse kon zeer goede wedstrijden afwisselen met gemiddelde potten, maar was altijd een factor. Hij is gezegend met een mooie strakke pase en beschikt over een stilistisch fraai schot. Ik heb begrepen dat Tjitse (voorlopig natuurlijk) even gaat stoppen en we bedanken hem voor zijn niet onbelangrijke bijdrage aan het succes van Achilles in de laatste jaren!

Dan als laatste Gerald. Laten we zeggen omdat hij er ook als laatste is bijgekomen. Het blijft nog steeds wonderlijk dat een van de allerbeste korfballers van Nederland bij Achilles speelt. 4 jaar geleden toen ik ook een stukje over de Korfbal League schreef omschreef ik Gerald als een onnavolgbare korfbalacrobaat. Iemand die uit alle standen doel treft. Desnoods op het verkeerde standbeen of zonder standbeen, het lijkt hem niet uit te maken. Als je Gerald ziet inlopen dan geef je overigens geen stuiver voor hem. Beetje sjokken, spiertjes wat losschudden en dat is het wel. Tegenstanders die grappen “nou als dat hem is dan hebben we toch niets te vrezen” Bij het inschieten voor de wedstrijd komt er al wat dynamiek in het lichaam en na het eerste fluitsignaal transformeert hij volgens Vakkie A in een beest. Dan staat het vizier plots op scoren, veel scoren en soms heel veel scoren. Dat is waar Gerald heel goed in is en dan vergeven we hem graag dat hij verdedigend nog wel eens een steekje laat vallen. Hoe dan ook, het is geweldig dat Gerald Achilliaan is geworden en zijn bijdrage aan het kampioenschap is echt substantieel geweest. Naast al die soms onwaarschijnlijke trefzekerheid doet het me vooral goed dat hij niet de koele korfbalpassant blijkt, maar gewoon een coole gast die het voor zo ver ik het kan waarnemen enorm naar z’n zin heeft bij Achilles.

Overigens, ook zwarte parels worden in witte oesterschelpen geboren. Ik bedoel Gerald, dat het zwart-wit je zo enorm goed staat……

De focus mag nu op het veld en daar kunnen we alles nog een keertje overdoen. Zowel 1 als 2 en de A1 zijn volop in de race om te promoveren.

Dan nog heel even een doorkijkje richting de Korfbal League die z’n ontknoping nadert.

Mijn eerdere voorspelling lijkt grotendeels uit te komen. PKC en in iets mindere mate TOP zijn met afstand de beste teams en gaan kruisfinales spelen. Je kunt er vergif op innemen dat PKC en TOP elkaar in de (Ziggo Dome) finale weer tegenkomen. Blauw Wit had ik op plek 3 gezet en daar staan ze ook. Voor plek 4 die ook recht geeft op kruisfinales was ik minder zeker. Ik noemde KZ, Fortuna en LDO DK als kanshebbers. KZ lijkt de beste papieren te hebben.

Met enige stelligheid beweerde ik dat nieuwkomers Dos’46 en AW DTV er in zouden blijven, wat heel knap zou zijn omdat de teams die promoveren naar de League er doorgaans direct weer uitvliegen. Inmiddels is Dos’46 zeker van handhaving. Dalto en DVO noemde ik als de 2 teams die het niet zouden gaan redden. Voor Dalto is het doek na 11 jaar op het hoogste niveau actief te zijn geweest inderdaad gevallen en AW DTV en DVO gaan onderling bepalen wie rechtstreeks zal behouden en wie promotie/degradatie duels moet gaan spelen tegen de runner-up van de hoofdklasse finale. Ik geef de verliezer van de hoofdklasse finale echter niet veel kans om DVO of AW DTV te verslaan. Volgend jaar waarschijnlijk maar één nieuw gezicht in de League.

Afsluitend wil ik graag nog eens benadrukken dat Achilles weer op de spreekwoordelijke kaart staat en daar kunnen we allemaal met recht trots op zijn. Het is nu zaak om het gewonnen terrein te behouden en op termijn een stabiele hoofdklasser te worden. Daar hebben we de omvang en het talent voor. Bovendien hebben we als club voor die richting gekozen. In dat proces naar de top is het gezond dat niemand zeker is van zijn/haar plek het komende seizoen en moet je het simpelweg opnieuw laten zien. Dat geldt net zo zeer voor spelers die nog of weer Achilliaan willen worden. Wie ook dat unieke Achilles gevoel wil ervaren en bereid is een meerjarige verbinding met Achilles aan te gaan mag zich altijd melden bij onze TC. We komen na veel bloed, zweet en tranen (van geluk) nu langzaam in een luxepositie en we zullen de balans tussen eigen talent en mensen van buitenaf continue moeten blijven afwegen. De juiste motivatie moet dan steeds leidend zijn. Onze steeds groter wordende exposure en aantrekkingskracht moet eerst en vooral nu z’n werk gaan doen.

Iedereen bedankt voor het prachtige zaalseizoen en veel korfbalplezier op het veld.

Peter F

Datum	21-03-2016 18:35
Tags	Verslagen