HKV Achilles - Meer dan een club

hoofdartikel

Het is zondagochtend, ik ben nog lang niet helemaal wakker en ik zie op mijn telefoon een app van Bart. Of ik iemand weet om het hoofdartikel van deze week te schrijven. Na even wikken en wegen besluit ik de stoute schoenen aan te trekken en app ik terug dat ik wel een poging wil wagen.

Na een goed ontbijt begeef ik me naar het Achillesveld, waar ik samen met Rinus vanochtend oorspronkelijk van plan was om deel te nemen aan de fietsenrally, maar de rest van het weekend was al een iets te grote aanslag op ons jeugdige lichaam geweest. Als ik aankom (om half 3 in plaats van 10 uur) houden Jasper en Erwin in de zon de wacht en komt de eerste groep alweer bijna binnenfietsen. In de zon met een (non-alcoholisch) drankje heb ik de ideale omstandigheden gevonden om het weekend te beschrijven.
Het begon allemaal met het recreantentoernooi op vrijdagavond. Met 5 teams werd er gestreden om de prachtige beker. KVS, ALO, een heus oud-Readyteam, Achilles 10 en de Achilles-recreanten kwamen tegen elkaar in actie, en de ene na de andere briljante actie was te aanschouwen vanaf de zijlijn. Susan had de organisatie in handen en alles verliep vlekkeloos. Bij de prijsuitreiking werd duidelijk dat de Achilles-recreanten de grote winnaars van het toernooi waren, en zij kregen de niet-zo-grote (maar wel hele mooie) beker.
De kantine was door de CR ondertussen omgetoverd tot een glitterparadijs, en onder leiding van DJ Sem kwamen één voor één de via Facebook aangevraagde verzoeknummertjes voorbij. De bardiensten werden ingevuld door de toppers die net ervoor hun kunsten al in het veld hadden vertoond, en nu ook nog eens over kwaliteiten achter te bar bleken te beschikken. Alle feestgangers genoten van de hits uit de jaren 70 en 80 en bleken de dansmoves uit die tijd nog niet verloren te zijn. Tot in de late uurtjes was het druk op de dansvloer…
Toen ik zaterdagmiddag op het veld kwam stond Robin in de partytent achter de microfoon, niet om te zingen (helaas?!), maar om de komende wedstrijden in het ouder-kindtoernooi door te geven. In gemixte teams van spelers en hun ouders werd er fel gekorfbald, en we hebben nog flink wat talent bij ouders gespot, die natuurlijk welkom zijn bij de recreanten (training na de vakantie weer elke vrijdagavond) ;). Ondanks een buitje af en toe was de sfeer leuk, alle spelers enthousiast, de scheidsrechters foutloos en de organisatie uitmuntend. Bij de jongere kinderen werden er bronzen, zilveren en gouden medailles aan alle winnaars uitgedeeld. Bij de ouderen had team Hollander/Pot volgens de organisatie de meeste punten en zij mochten de grote beker in ontvangst nemen. De saté die werd geserveerd na het toernooi was ook fijn en een goede bodem voor het feest dat weer zou volgen.
Tijdens het Ibiza-feest werden de winnaars van de door Achilles Acht georganiseerde Achillespoll bekend gemaakt en de kampioenen in alle dertien categorieën mochten een oorkonde en eeuwige roem in ontvangst nemen. De meeste overtuigende winnaar (met 78 van de 85 stemmen, de concurrentie wist van tevoren dat ze het zwaar zouden krijgen), Vakkie A als beste supporters, vierden een feestje alsof we weer kampioen werden!! Dj’s Ilan en Kjeld sloten af met een aantal ouderwetse topnummers, waardoor het tot op het laatst druk was in de kantine, en na het opruimen sloten Dinna en Sten de deur van de Vlonder.
Nu zondag, helaas de fietsenrally dus nét niet gehaald, maar zo zittend in de zon kan ik er niet echt verdrietig om zijn. Gelukkig wel een mooi beeld van de tocht kunnen krijgen, want alle deelnemers kwamen superenthousiast en vol verhalen terug. Rond zessen is het voor mij tijd om het veld weer te verlaten. Vijf van de zeven fietsgroepen intussen binnen, uitgebreid bluffend over wie er gewonnen heeft, en waarschijnlijk zullen we ten tijde van het verschijnen van dit stuk weten wie er het minste bluften en daadwerkelijk het meeste wisten.
Uiteindelijk hebben we op Achilles mogen genieten van een geweldig weekend! Ik ben er, misschien ietwat overdreven, gewoon drie bijna volledige dagen geweest om van al het leuks te genieten, maar gelukkig heb ik meerdere die hards gezien die er (minstens net zo) veel waren. Dit weekend was natuurlijk niet mogelijk geweest zonder alle topvrijwilligers die er hun steentje aan hebben bijgedragen – en dat waren er weer veel. Allemaal bedankt! Voor mij was het een awesome slotweekend van het eerste jaar als Achilliaan, en dit kan alleen maar veel goeds betekenen voor de jaren die nog komen!
Tot na de zomer!

Liefs, Britt

Datum	21-06-2016 17:14
Tags	Hoofdartikel