HKV Achilles - Meer dan een club

Het eerste puntje voor Achilles 1 is binnen, in een spannende wedstrijd tegen GKV/Economics werd het 22-22. Na tweemaal verlies pakte Team 2 het weer helemaal op tegen hekkensluiter Deetos, in de slotminuten van de wedstrijd werd de 30 goals aangetikt: 30-14. Uit bij Rohda wist ook Achilles 3 te winnen, een pittige pot eindigde bij 18-23. Ook Achilles 5, 6 en 8 wisten hun wedstrijden met een overwinning af te sluiten. Achilles A1 trok tegen TOP lang de stand gelijk, maar trok uiteindelijk aan het kortste eind: 21-23. Achilles B1 had dit keer een stuk minder spannende pot dan vorige week, 31-9 werd het maar liefst tegen de Meervogels. Ook de E2, E3 en F1 wisten te winnen. Foto's van Achilles 1, 2, A1, B1, C1 en C2 staan in het fotoalbum. Lees verder voor alle wedstrijdverslagen (verslag Achilles 2, 6 en E2 toegevoegd!).

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar website@hkvachilles.nl!

Foto's door Joost van Soest van Achilles 1, 2, A1, A2, B1, C1 en C2 staan in het fotoalbum.

Achilles 1 – GKV/Economics 1

Binnen no time 0-3 achter komen, de hele wedstrijd in de achtervolging, meermaals gelijk komen, zo’n 10 minuten voor tijd toch een eerste voorsprong pakken.. En na 50 minuten met één punt van het veld. Voor beide ploegen zal het gevoel van ‘er had meer in gezeten’ overheersen, maar.. Het eerste punt voor Achilles is binnen.

Na drie wedstrijden in de overgangsklasse nog puntloos onderaan, wat hadden we het graag anders gezien. Er zit meer in de groep, dat weten we, maar nu willen we het ook graag belonen met punten! Deze week een gewijzigde opstelling, met Malou en Michael in de basis, in de hoop het zo met name in de rebound van GKV te winnen en zo in aanvallen te kunnen herhalen. Onze aanval begon zaterdag niet scherp genoeg. Kansen waren er zeker, maar de korf werd nog niet gevonden. Pas na 0-3 viel de eerste Achillesgoal, uit de handen van Bas. Dat gaatje van twee/drie kon GKV lang vast houden, maar de vierde goal kon gelukkig steeds voorkomen worden. Zo kropen we langzaam maar zeker dichterbij, bij rust was er nog een verschil van één punt: 11-12.

Dan volgt de beruchte periode na rust, waar we zelden scherp lijken te kunnen zijn. Ook nu volgde de eerste goal voor GKV, 11-13. In tegenstelling tot eerdere wedstrijden, lieten we GKV dit keer niet verder weg lopen. Na de aansluitingstreffer bij 16-17 toch een domper: Dylan blesseerde zijn enkel en moest het veld verlaten. Hopelijk valt het allemaal mee en hoeven we je niet lang te missen: sterkte! Aan Kjeld de zware taak om in een spannende wedstrijd als deze moeiteloos in te vallen.

Bij 18-17 was ‘ie daar dan eindelijk: de eerste voorsprong voor Achilles. Het aanwezige publiek liet zich goed horen, hier viel misschien wel echt iets te halen! Daarna pakten de ploegen beurtelings een minimale voorsprong, waar we GKV zelfs een beetje hielpen, we kwamen te makkelijk in situaties die op de stip gingen en dat is zonde in zo’n slotfase. Ook de 21-22, een voorsprong voor GKV 1 minuut 40 voor tijd, was een strafworp. Tóch wisten we weer gelijk te komen en kwam de bal in de laatste 25 seconden nog naar onze aanval. Snel neerzetten, een doorbraak forceren en zelfs nóg een kans.. Maar de stand bleef 22-22. Een gewonnen punt.. Maar had er stiekem niet meer in gezeten?

We zullen het nooit weten! Voor nu is het eerste punt binnen, laat het een begin zijn voor hopelijk nog meer punten. Vandaag hebben we in elk geval laten zien ons in tegenstanders vast te kunnen bijten en hebben we weer strijd & vechtlust laten zien, we zouden het iedere ploeg lastig(er) moeten kunnen maken. Volgende week wederom een thuiswedstrijd, tegen ongeslagen koploper Pernix waar oud-Achillestrainer Eric den Dekker aan het roer staat. Een ploeg die over alle schijven scoort en lastig te stoppen is, maar lastig betekent nooit onmogelijk. Natúúrlijk kunnen wij hier wederom alle steun bij gebruiken, dus heel heel graag tot volgende week zaterdag, om 18.05 uur in ons eigen Ockie.

Desiree

 

Achilles 2 - DeetosSnel 3

Na twee weken van teleurstellende nederlagen overheerste vorige week het ‘net niet’ gevoel tijdens de besprekingen. De punten hadden er zeker in gezeten in beide wedstrijden, maar helaas wisten we in beide wedstrijden niet aan het langste eind te trekken en konden we de wedstrijden niet goed uitspelen.

Tijdens de trainingen werd er door iedereen hard gewerkt om toch weer punten te gaan pakken. En dat moest afgelopen zaterdag tegen Deetos gaan gebeuren, een ploeg die op papier één van de mindere tegenstanders leek. Met wat wijzigingen in de opstelling begonnen wij zaterdag in ons eigen Ockenburgh allemaal scherp aan de wedstrijd. Anne-Roos opende de score al vrij snel met een zuivere korte kans, al snel in de eerste helft bleek dat wij weinig tegenstand gingen krijgen van de tegenstander. Na een snelle 8-2 voorsprong gingen wij de rust in met een stand van 13-7. Uit het feit dat in de eerste helft alle 8-spelers al gescoord hadden, blijkt ons gevarieerde spel, waarin iedereen gevaarlijk kan zijn.

In de rust werden de puntjes op de i gezet en spraken we af dat we het verschil met Deetos nog groter wilden maken. We kwamen weer scherp de kleedkamer uit en Kjeld wist direct te scoren. Er werden mooie combinaties gemaakt en we bleven over verschillende schijven scoren. Ook verdedigend zat het de tweede helft beter in elkaar, we zaten er dichtbij en gingen er niet overheen. Met nog 5 minuten op de klok waren er nog 4 doelpunten nodig om de 30 doelpunten aan te tikken. Dat was zeker wat erin zat en aan de sfeer in het veld was te merken dat we die maar al te graag wilde aantikken. De laatste 5 minuten zette Achilles 2 nog even aan en met nog 1 minuut op de klok schoot Twan het dertigste doelpunt binnen. Mede hierom sloten we de wedstrijd zeer goed af en waren we allemaal blij met de gewonnen punten. Ook al stonden we voor, we bleven voor ieder doelpunt vechten en dat was erg goed en sterk om te zien.

Ook volgende week gaan wij met Achilles 1 & 2 weer voor de volle winst, dit keer beide tegen Pernix. Wederom mogen wij weer aantreden in onze eigen zaal. Wij zien jullie graag volgende week zaterdag!

Julia

Rohda 4 - Achilles 3

Achilles 3 ging zaterdag middag naar 020 voor een wedstrijd tegen de concurrent Rohda. Deze wedstrijd moest gewonnen worden om kans te maken op het kampioenschap te behouden. De opdracht van de wedstrijd: blijf gefocust en laat je niet afleiden door de tegenstander (achteraf gezien een goed advies).
Achilles 3 begon goed met de wedstrijd. De eerste 20 minuten domineerde we en konden we uitlopen naar een voorsprong van 4-9. Na deze 20 minuten was de ommekeer in de wedstrijd en werd het in het vak met Erwin, Joy, Jeanette en Lars voor vooral vecht korfbal. De heren in dit vak waren niet bepaald aardig voor ons, maar goed we waren hierop voorbereid door de coaches en konden gelukkig rustig blijven. Helaas kwam ze terug door een aantal bizarre schoten vanaf de middellijn en hoekjes van het veld. Met een stand van 10-11 zochten we de kleedkamers op.

De tweede helft begon weer sterk waardoor we konden uitlopen tot een voorsprong van 12-17. Helaas bleven ze mee scoren maar konden we steeds een voorsprong van 4 punten behouden. Nu was het gewoon een kwestie van koppies erbij houden en geen gekke dingen doen aangezien de heren nog steeds gek bezig waren. Gelukkig bleef iedereen rustig en bleven we allemaal heel. Uiteindelijk konden we in de laatste minuten nog werken aan het doelsaldo en eindigde de stand op 19-25.Een mooi resultaat na een bizarre wedstrijd.

Volgende week naar Apollo om daar ook de punten op te halen. Maar eerst weer lekker trainen.

Houdoe,
Lars Alsem

 

Achilles 6 - ODO 4 16-13

Wat een heerlijk avondje was het afgelopen zaterdag in de Ock! Nou ja, wat een heerlijke nacht, want ook al hadden we met z’n allen afgesproken met Team 6 op zaterdag te spelen, scheelde het niet veel of het had een zondags partijtje geworden. Zaterdag of zondag, het was in ieder geval tijd dat Team 6 weer een een overwinning ging pakken want tot afgelopen zaterdag waren er net zoveel overwinningen geboekt als door Team 1. Waarbij aangetekend moet worden dat Team 6 wel betere ruststanden had genoteerd en minder strafworpen had gemist. Tristan was nog steeds geblesseerd. Hij nam plaats achter de jurytafel samen met de ‘zieke’ (lees: zich aanstellende) Marieke die wel fit genoeg bleek voor de derde helft aan het Pomonaplein na nota bene feestbeest Sandra thuis te hebben gebracht. Yoeri is in de zak mee naar Spanje. Tenminste, daar gaan we wel van uit. Hij vierde zaterdag het feest van Sint Nicolaas en gezien zijn streken het afgelopen jaar zou het niet meer dan logisch zijn dat Yoeri ‘in de zak’ mee is naar Mediterrane streken. Mocht dit niet het geval zijn, dan maakt de Sint zich wel erg ongeloofwaardig. Maar goed, de wedstrijd. Rinoessj tekende al vroeg voor de 1-0 met een afstandsschot na een vloeiende aanval. De 1-1 volgde kort daarop waarna het tweede aanvalsvak moeite had om de korf te doorboren. Intussen kreeg in de verdediging Sandra het aan de stok met de scheidsrechter. Hoewel de arbiter een beer van een vent was, leek hij toch het één en ander te compenseren te hebben en bij wie kan je beter je mannelijkheid bewijzen dan bij Sandra! Hoewel, Sandra ging in het verleden natuurlijk voor alles met een… Y-chromosoom dat ademt. Dus veel indruk hoef je niet per se te maken. Na een schot door Sandra’s directe tegenstander, dat overduidelijk verdedigd was, besloot de dienstdoende scheidsrechter in zijn (eigen) wijsheid dat het een correcte poging was. Daar Sandra als zoon van Ton een buitengewoon goede kijk heeft op scheidsrechterlijke beslissingen en arbitrale dwalingen, ging zij de discussie aan met de man met de fluit (“Weet je wel wie mijn vader is!”). Grapje, dat zei ze natuurlijk niet echt. Wat er wel gebeurde is dat de scheids zei: “Doe maar rustig,” wat op Sandra het effect heeft als een mentos in een fles cola. Volgens eigen zeggen. In de rust, toen Team 6 met 8-7 voor stond, kwam de scheids nog even een praatje maken om Sandra duidelijk te maken dat hij wel degelijk gelijk had en dat dat kwam omdat hij thuis nooit iets te vertellen heeft hij nou eenmaal de scheidsrechter was. Nadat-ie nog even tegen Sandra had geschreeuwd waarmee de rollen nu eens waren omgedraaid in vergelijking met de huiselijke situatie ving de tweede helft aan met een tweede aanvalsvak dat nu makkelijk het korfje wist te vinden. Rinoessj had inmiddels zijn kruit verschoten (waardoor Mieke uiteindelijk topscorer werd), maar gelukkig pakte de rest van zijn vak de handschoen op waardoor hij niet gewisseld hoefde te worden en Team 6 uitliep naar een comfortabele 15-9 voorsprong. De voorsprong werd in de laatste tien minuten iets minder comfortabel maar toch kon op het digitale wedstrijdformulier een 16-13 overwinning genoteerd worden. De slotconclusie van Yoeri was dat we hebben gewonnen omdat hij er zelf niet bij was. Hulde voor dit reflectievermogen. En terwijl Rinoessj en Marieke nog even de laatste aflevering van “Oh oh daar gaan we weer” bespraken (Marieke is gek op joppiesaus) werd meteen een bowlingbaan vastgelegd voor 11 maart. Met pannenkoeken. Alex en Tristan trakteren want die zijn dan bijna jarig.

Groeten,

Erwin

Paal Centraal 3 - Achilles 7

 

Aangezien het weer bijna Sinterklaas is,
en ik persoonlijk zelf graag Kerstmis,

 

Dit keer heel afgezaagd een wedstrijdverslag als gedicht,
te beginnen bij de 3 halen, 4 betalen speciaalbieractie en wat dit heeft aangericht.

 

Daardoor wederom een wedstrijd zonder Henk en dat voelt als een gemis,
en ook Elmar was er niet bij maar waarom bleef in het ongewis.

 

Gelukkig vieren wij met het team pas Sinterklaas in januari,
lekker met z'n allen aan de Campari.

 

Dit jaar in het nieuwe krot van Sem en Evy als ik me niet vergis,
te hopen voor Rick dit jaar zonder cannabis.

 

Heel misschien schuift Tom ook nog aan,
die kan immers nog steeds niet wennen aan zijn emigrantenbestaan.

 

Ook Sita doet met Sinterklaas weer mee,
komt ze alleen of met een introducee?

 

Bij ons speelde vandaag mee Frank Pot,
het was niet anders, het was ons noodlot.

 

In korte tijd wederom een wedstrijd tegen Paal Centraal,
de grapjes over naam zijn nu wel op, allemaal.

 

Nikki kwam net voor de wedstrijd aangeracet vanuit De Lier,
wat wel een beetje een lastig laatste woord is in de rijmplezier.

 

Nelleke wist als eerste de zaal te bereiken,
en toen was het begonnen: het grote klok kijken.

 

Want een scheidsrechter was nog even zoek,
maar gelukkig werd die wel gevonden in eigen hoek.

 

In de zaal was het warm en vies,
gelijk maar erop knallen was het devies.

 

En terwijl Alex nog met de vierde wereldoorlog in haar hoofd zat,
was het de scheidsrechter met het fluitsignaal waardoor de wedstrijd aantrad.

 

In de rust stond het pas 6-6,
en was het van onze kant nog niet al te best.

 

Maar na rust begonnen we te vlammen,
en konden we de tegenstander verlammen.

 

Zelfs met zeven man waren we niet te stoppen,
en vlogen de ballen erin vanaf onze vingertoppen.

 

De dikke enkel van Rick deerde ons dus niet,
mede doordat Louise een baan als Slachtofferhulp geniet.

 

Met 10-15 uiteindelijk een ruime overwinning in Delft,
en was het tijd voor een kleine derde helft!

 

Wat was...

Na het gelijkspel vorige week tegen Dijkvogels, mocht de E2 dit weekend tegen ODO, dat zijn eerste wedstrijd gewonnen had. Op het veld boekte de E2 tegen ODO E4 de eerste overwinning van het seizoen, maar zaterdag was de E3 van ODO de tegenstander. Op papier dus een zwaardere tegenstander. Waar we vorige week nog invallers nodig hadden om tot vijf spelers te komen, was dit weekend iedereen weer present. We begonnen goed aan de wedstrijd met een lange aanval en na balverlies werd de bal weer snel teruggepakt. Het leverde de 1-0 op, waarna ODO een tandje bijschakelde en zeer zuinig met de bal omging. Waar wij ballen nog wel eens met slappe boogjes of in het wilde weg gooien, was bij ODO alles keurig strak in de handen. En konden ze de bal niet kwijt, dan hielden ze hem vast. Tot kansen leidde het echter nauwelijks en dat kwam omdat we vanaf het begin van de wedstrijd scherp verdedigden. Armin stond tegen een goede heer, maar telkens als deze naar binnen ging voor een doorloop stond Armin daar weer met zijn hand omhoog. Maar ook alle andere spelers waren scherp. ODO dacht twee keer te scoren, maar beide keren stond er een van ons bij met zijn hand omhoog. Een snelle uitbraak na eindelijk een onderschepping leverde enigszins tegen de verhouding in de 2-0 op.
Na tien minuten kwam er bij ODO een snelle dame in het veld die tegen Lucas kwam te staan. Deze dame was niet alleen snel, maar had ook een goed overzicht en onderschepte zo veel ballen. Hierdoor kwamen wij bijna helemaal niet meer aan aanvallen toe en leek het een kwestie van tijd dat ODO een keer zou scoren. Dat gebeurde dan ook, maar door nog altijd uitstekend verdedigen van ons, bleef het bij één doelpunt.
In de rust werd afgesproken dat we veel gebruik zouden maken van schijnbewegingen om de dame van Lucas het bos in te sturen. Bij ingang van de tweede helft stond de dame echter niet meer tegen Lucas, maar tegen Armin, waar ze iets minder vat op leek te hebben. Toch was het nog steeds vooral ODO dat aanviel, maar doelpunten vielen niet, mede doordat Jalien, die voortdurend probeerde bal en tegenstander in de gaten te houden, telkens goed op tijd bij haar dame was.
Nou is dit seizoen al meerdere malen gebleken dat de E2 de laatste tien minuten op zijn best is en dat bleek ook vandaag het geval. Lucas, die al de hele wedstrijd zijn doorlopen keurig onderhands nam, had zijn vizier weer scherpgesteld en gooide de ene na de andere doorloop erin. Ook Bregje schakelde over van een soort bovenhandse doorloop op een mooie onderhandse, al had zij daarbij wat minder geluk in de afronding. Kiki had intussen de lastige dame die eerder tegen Lucas en Armin stond overgenomen en had haar keurig onder controle.
Pas nadat wij de 6-1 hadden gemaakt wist ODO nog iets terug te doen, maar verder dan 6-2 kwamen ze niet.
Er is tot nu toe een mooie groei te zien in de E2. Er wordt steeds beter gespeeld: er wordt goed naar elkaar gekeken, er wordt steeds meer automatisch met de buitenste hand gegooid (Bradley doet het nu standaard) en we beginnen doorlopen onderhands te nemen in wedstrijden. Er valt uiteraard ook nog genoeg te verbeteren. Zo mogen we iets zuiniger worden op de bal en nog altijd wat meer afvangen.
Volgende week wacht Phoenix, wederom een lastige tegenstander. Als we net zo scherp verdedigen als afgelopen zaterdag, dan moeten we een heel eind kunnen komen. Weer hard trainen dus deze week!

Jeugdverslagen

 

Achilles B1 - Meervogels B1
Zaterdag moesten we tegen Meervogels en we hadden gewonnen met 31-9, met bij de eerste helft al een ruime voorsprong. We kregen een hoop strafworpen mee maar ook tegen. Maar zelfs van de makkelijkere tegenstanders leer je ook!

Maaike

Achilles C3 - Fiks C2
De wedstrijd begon goed en in de 2de minuut maakte Melissa V. de 1-0, daarna werd het 1-1.
Na een tijdje scoorde Silja de 2-1 met een doorloop. Toen scoorde Fiks er twee 2-3. Toen was
Melissa V. aan de beurt en scoorde de 3-3. Dat was de ruststand. Na de rust scoorde Fiks er
twee achter elkaar 3-5. Toen scoorde Marijn de 4-5 en Fiks scoorde er nog twee 4-7 en dat was
ook de eindstand van de wedstrijd.

Melissa V.

Achilles E2 - ODO E3
Om 9 uur stond de voltallige E2 klaar voor de eerste thuiswedstrijd van het zaalseizoen. Na het gelijkspel van vorige week was de motivatie om te winnen hoog, net als elke wedstrijd overigens.

De eerste 20 minuten was het hard werken voor beide ploegen. Al snel legde Bradley de eerste bal in het mandje. Bregje gooide de tweede er snel in, maar daarna was het even knokken voor elke bal. ODO was aanvallend sterk, met een paar pittige dames die achter elke bal aan gingen. Maar de E2 liet zich niet wegzetten, en verdedigde heel sterk! ODO scoorde een paar keer, maar voor hun helaas verdedigd, dus die telden niet. Met 2-1 op het scorebord werd de rust ingegaan.

In de tweede helft keerden de kansen voor de E2. Iedereen kwam wel aan de beurt met schieten, maar helaas gingen niet alle ballen erin. Er werden veel doorloopballen geprobeerd, maar door de sterke verdediging helaas ook gemist. Gelukkig lukte het Bregje om de 3-1 te maken. Hierna kreeg het team vleugels. Ze bleven prima verdedigen én aanvallen. Lucas had de doorloop opeens door, en zorgde ervoor dat de E2 eindigde op 6 doelpunten. Met nog een rake bal van ODO was de eindstand 6-2 geworden.

Het was een leuke wedstrijd om naar te kijken en aan de trotse gezichten van de spelers te zien ook heel leuk om te doen.

Jalien en Monique

 

 

Datum	04-12-2016 18:32
Tags	Verslagen