Strijd levert Achilles 1 net geen punten op

In een goede en spannende wedstrijd van Achilles 1, trok uiteindelijk Pernix toch aan het langste eind: 30-31. Team 2 pakte daarvoor wél een knappe overwinning, 23-16 werd het tegen de reserves van Pernix. Ook voor Achilles 3 was er een ruime overwinning, zij haalden de punten op bij Apollo door met 13-21 te winnen. Verder sleepten ook Achilles 4, 5 en 7 dit weekend twee punten binnen. Achilles A1 deed wederom niet onder voor hun tegenstander, maar helaas ook geen vuist maken tegen KCC, 16-19 werd het daar. Achilles A4 won ruim en knap bij Futura, met 5-16 (!). Achilles B1 speelde de inmiddels bekende derby tegen de Kanaries, een derby zonder winnaar dit keer: 13-13. Ook de E3 speelde gelijk, tegen Dijkvogels werd het 15-15. Tot slot waren er overwinningen voor de E2, F1 en F3. Lees verder voor verslagen en wedstrijdfoto's door Joost van Soest (verslagen Achilles 2, 3, 6 en B1 toegevoegd).

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar website@hkvachilles.nl!

Foto's door Joost van Soest van Achilles 1, 2, A1, B1, C3 en D1 staan in het fotoalbum.

 

Achilles 1 – Pernix 1: 30-31

Inmiddels zijn we een dag verder en ik ben nog niet helemaal bijgekomen van de wedstrijd. Pernix kwam afgelopen zaterdag op bezoek, een ploeg die in de top 3 van meest scorende ploegen van Nederland staat, met inmiddels na vijf wedstrijden maar liefst 152 goals. Tegen ons maakten zij er 31, maar helaas waren onze 30 tegengoals net niet voldoende om Pernix zonder punten terug naar Leiden te sturen.

Wederom een gewijzigde opstelling deze week. Dylan moest vanwege zijn enkel deze week op de bank plaats nemen en ook Valerie kon deze week niet starten, Malou en Jeroen namen deze week hun plekken in. Het begin van de wedstrijd leek een kopie van de vorige te worden, we kwamen vrij snel 0-2 achter. Vervolgens viel via Kjeld de eerste Achillesgoal, maar Pernix had direct een antwoord. In de omschakeling waren we niet scherp genoeg, steeds nadat we scoorden viel ook de goal aan de andere kant. Dit gaatje van twee bleef bestaan tot 5-5, toen we voor het eerst weer langszij kwamen. Daarna was het initiatief wederom voor Pernix, dat na even aanzetten een voorsprong van drie wist te pakken. De eerste Achillesvoorsprong kwam vlak voor rust via een schot van Bastiaan, 13-12. Helaas werd deze voorsprong in letterlijk de slotseconde van deze eerste periode teniet gedaan via een strafworp: 13-13.

Ook na rust was het eerst Pernix dat de leiding nam, met drie goals op rij. We bleven gelukkig voldoende meescoren, waardoor Pernix niet los wist te komen. Door een hoop vechtlust, strijd en man-dat-heerlijk-schreeuwende-publiek kon Achilles blijven aanhaken en was de wedstrijd bij 20-20 weer ‘gewoon’ gelijk. Hier leek ook het besef te ontstaan dat we totaal niet onderdeden voor onze tegenstander vandaag, we stonden een goede pot te spelen waar het stuivertje nu wel eens onze kant op mocht vallen. Het eerste doelpunt verschil dat we maakten kon Pernix steeds beantwoorden, maar bij 24-22 was daar onze eerste echte gaatje. Geen tijd voor adempauze, met de schotklok weten we inmiddels dat de wedstrijd tot de laatste seconde niet beslist is, we móesten blijven gaan.

Met het publiek op de banken en een aantal wisselingen in het veld (Valerie voor Kelly, Michael voor Jeroen en Raquel op de plek van Laura) waren de laatste tien minuten minstens net zo spannend, zo niet spannender dan vorige week. In tegenstelling tot het begin van deze wedstrijd leken we nu aan de goede kant van de score te blijven en moest Pernix steeds het antwoord zien te geven. Helaas voor ons zijn zij inmiddels een aardig op elkaar ingespeelde ploeg, dat makkelijk voor goals weet te zorgen. Zo ook in deze bloedstollende eindfase, met twee goals op rij trok Pernix de wedstrijd definitief naar zich toe. Malou prikte de laatste aansluiting door de plastic mand heen, een laatste schot vanaf de middellijn werd nog geforceerd.. Maar Pernix kaapte de overwinnig voor onze neus weg en ging er met de punten van door.

Wat een wedstrijd. Terwijl de zwartwitte leeuwen op de tribune nog steeds joelend op de banken stonden, was de teleurstelling bij de spelers van de gezichten af te lezen. Natuurlijk teleurstelling: wat waren deze punten verdiend en fijn geweest. Maar we kunnen toch ook met recht van trots spreken, want met de mentaliteit, passie en strijd van gisteren, kan het niet anders dan dat de volle punten niet lang meer op zich laten wachten. De eerstvolgende mogelijkheid daarvoor is aankomend weekend, de belangrijke pot tegen Rust Roest, in het verre Eindhoven. Er is nog wat plek in de spelersbus, dus bij deze nodigen we jullie meteen van harte uit om samen met ons af te reizen naar Rust Roest. Hopelijk met vier punten weer mee terug!

Desiree


Achilles 2 - Pernix 2

Na een week van voorbereiding was de wedstrijd tegen Pernix aangebroken. Pernix was een goede tegenstander die we zeker niet moesten onderschatten. Licht gespannen begon om 16.45 uur de wedstrijd in eigen hal. De eerste aanval bestond uit Raquel, Mariska, Twan en Jeroen. De eerste verdediging bestond uit Julia, Merel, Amel en Ilan. Ikzelf (Anne-Roos) nam dit keer plaats op de bank.

De wedstrijd begon en ging eigenlijk direct gelijk op. Het was te merken dat Achilles in de eerste minuten wat gespannen was. Het spel begon wat onrustig en het was even zoeken naar de juiste kansen. Maar de focus was duidelijk zichtbaar en de wil om te winnen was aanwezig. De eerste helft was een helft waarbij beide ploegen redelijk aan elkaar gewaagd waren. Achilles speelde een fantastische eerste helft. Er werd heel hard gewerkt en vooral ook hard voor elkaar gewerkt. Het was een helft waarbij over veel schijven gescoord werd. Iedereen was gevaarlijk en benutte zijn/haar kansen.
Erg mooi om te zien. Natuurlijk had ik zelf graag gespeeld, maar wat was dit genieten vanaf de kant! Het was echt een team wat elkaar kansen gunden en ontzettend scherp en vol energie was.

Onze verdediging zat goed in elkaar waardoor de punten aan onze kant bleven vallen. We gingen de rust in met een stand van 11-7. Lars kwam er in de tweede helft in voor Jeroen. Lars deed dit erg goed en pikte nog twee afstand goaltjes mee! Pernix bleef nog een tijdje achtervolgen maar op een gegeven moment had Achilles de overhand en zou het voor Pernix moeilijk gaan worden om bij te blijven. Maar goed, zoals eerder gemerkt moet je nooit te vroeg juichen en kan een wedstrijd op het laatste moment toch nog eens omslaan. Het was aan Achilles om te blijven strijden en geconcentreerd te blijven, wat zij gelukkig erg goed deden. Op een gegeven moment was het wel duidelijk dat Achilles met de punten naar huis ging en werd de wedstrijd uiteindelijk met een score van 23-16 afgefloten. Trots op deze prestatie! Volgende week Rust Roest op het programma en als er dan net zo wordt gespeeld als vandaag, schat ik onze kansen positief in!

Groetjes, Anne-Roos

Apollo 4 - Achilles 3

Na de euforie van vorige week, toen de geduchte tegenstander Rohda in een aantrekkelijke wedstrijd werd verslagen, was het deze week de bedoeling om de punten uit Heerhugowaard op te halen. Na een forse autorit werd het pas duidelijk hoever noordelijk we ons waagde toen we de behoorlijke koude Deimos hal in liepen. Aldaar lag er een pimpelpaarse voer klaar waarop wij onze kunsten aan het onbekende Apollo mochten vertonen. De uitverkoren acht waren deze week Lars, Simon, Kaylee en Rianne in het ene, Joy, Alana, Fabian en Koen in het andere vak. De voorsprong in de wedstrijd werd al snel gepakt om daarna nooit meer weggegeven te worden. Achilles speelde degelijk en wist genoeg te scoren om Apollo op veilige afstand te houden. De kleedkamers werden met een 6-11 (?) ruststand opgezocht. De tweede helft verliep niet heel anders en na een nog kleine verdikking in de scoringsdichtheid aan beide kanten gedurende de laatste paar minuten, stokte de eindstand op 13-21. Uit alle macht probeert ondergetekende nog wat leuke feitjes over de wedstrijd uit zijn herinneringen te persen, maar het wil niet echt lukken. De waarheid is dan ook dat de wedstrijd voor de neutrale toeschouwer misschien enigszins saai was. Echt spannend is het nooit geweest. Wij speelden goed en zeker goed genoeg, maar nooit echt spectaculair. Daarnaast had de scheidsrechter soms de neiging wel érg snel naar de fluit te grijpen. Betreffende de doelpunten verdienen Lars en Alana een vermelding, de eerste wist zijn tweede basisplaats in Achilles 3 met een groot aantal fraaie afstandsschoten op te leuken en de tweede heeft meer korte kansen gescoord dan genomen. Teddie bedankt voor het meereizen en invallen! Volgende week een belangrijke wedstrijd tegen medekoploper ZKC. Wordt daarvan gewonnen, dan zou het nog wel eens een mooi zaalseizoen kunnen worden.

Groetjes Koen

 

Weidevogels 3 - Achilles 6 25-12

Zaterdag stond de topper tegen Weidevogels op het programma. Sandra had ergens een feestje dus was er niet. Alex stuurde op vrijdagavond in de groepsapp een foto van zijn drankkast en heeft de wedstrijd ook niet gered. Tristan is nog steeds geblesseerd aan z’n.... De rest van het team had in meer of mindere mate een kater van het Chique Rendieren gala. Rinus vond het nodig om zijn leed te delen en maakt met een serie apps de rest van de ploeg om 8 uur wakker. Intussen was het weer aan tussen Yoeri en Shirley. Was het ooit echt uit? Ze konden in ieder geval niet van elkaar afblijven en stonden voortdurend onder de maretakken. Shirley kon niet meer de volgende dag en nam plaats op de bank. Naast Jasper uit Team 7 die inmiddels op de Malediven zit. Jasper was als enige Achilliaan bereid om mee te gaan als reserve op voorwaarde dat ieder Team 6 lid een kratje EIBER afnam.

De wedstrijd vond plaats in het immer sfeervolle Bleiswijk. Tot 6-5 ging het gelijk op. Er waren volop kansen op de 6-6 maar de oude korfbalwet gaat dan gelden: als je kansen mist aan de ene kant, valt ie aan de andere. In plaats van 6-6 werd het dus 16-5. Je knipperde even met je ogen of de bal lag er al in. Weidevogels heeft een goede ploeg die gezellig met Paal Centraal mag uitmaken wie er kampioen gaat worden. De punten zal Team 6 moeten pakken tegen de andere ploegen. Bijvoorbeeld komend weekend tegen Futura 3.

Groetjes,

Erwin

 

Wat was..

De A2 leek op koers om minimaal een punt uit Papendrecht mee te nemen maar moest zich net als uit bij RWA in de slotfase gewonnen geven, 24-19. De eerste helft ging gelijk op, beide ploegen waren behoorlijk aan elkaar gewaagd. Een 9-9 ruststand was dan ook niet vreemd. Na rust lag het initiatief duidelijk bij de A2, het kwam enkele malen 2 punten voor, maar verzuimde helaas om door drukken. Onrustige aanvallen en slippertjes in de verdediging brachten PKC weer langszij en terug in de wedstrijd. Tot 19-19 was het stuivertje wisselen en leek er een zeer spannende slotfase aan te brengen. Leek want helaas was de pijp plots leeg (conditie??). PKC rook bloed, besliste de wedstrijd door 5x op rij te scoren (24-19). Heel erg zonde, er had duidelijk meer in gezeten. Ook De A2 was zich ervan bewust dat meer in had gezeten en was uiteraard zichtbaar teleurgesteld. Dit mag, maar niet te lang. Er ging ook gewoon heel veel goed. 19 goals is redelijk, tel daarbij 2 gemiste stippen, 3 doorlopen en 3 vrije kansen in de paalzone bij op en je zit rond de 27 goals. Daarnaast op sommige momenten in de wedstrijd aanvallend iets meer het hoofd gaan gebruiken, de rust proberen te bewaren en op de juiste momenten ook temporiseren. Als dan ook nog de verdedigende slippertjes eruit worden gehaald zijn de punten wel voor de A2. Zo simpel is het!

Rob

 

De E2 moest zaterdag wel erg vroeg op. Om 9 uur moest er aangetreden worden in Zoetermeer en dus werd erom 8 uur vertrokken, zonder Bradley, die zich helaas ’s ochtends ziek moest afmelden. Daar aangekomen werd er even ingeschoten en werd besproken waar we op zouden letten deze wedstrijd. Tegenstander Phoenix had pas één wedstrijd gespeeld, maar die wel erg dik gewonnen, dus we wisten dat we hard aan de slag moesten.

We begonnen voortvarend met een 1-0 voorsprong, maar waar we vorige week vanaf het begin scherp waren in de verdediging, duurde het nu even voordat we diezelfde scherpte te pakken hadden. Zo kon Phoenix veel aanvallen en ook de voorsprong pakken. Via 2-2 liep Phoenix uit naar uiteindelijk een 6-4 voorsprong.

Desondanks waren de coaches niet ontevreden. Zo hameren we er al weken op dat we de ballen moeten afvallen na een schot en vandaag werd dat ter harte genomen. Jalien onderschepte zo veel ballen, maar ook Kiki ging regelmatig achter schoten aan. Ook verdedigend werden er weer wat goede stappen gezet. Zo stonden we aanvankelijk nog weleens aan de verkeerde kant te verdedigen, om te proberen ballen te onderscheppen. Dit leverde geen onderscheppingen, maar wel veel kansen voor Phoenix op. Armin kwam echter tot de ontdekking dat als hij aan de andere kant ging staan, hij geen kansen meer weggaf en ook nog eens veel ballen onderschepte.

Zoals wel vaker dit seizoen laat de E2 zich niet deren door een achterstand en werd er, tien minuten eerder dan anders, een inhaal- en uitloopactie ingezet. Met een felle Lucas en een goed aangevende Bregje werd de 6-4 achterstand omgebogen in een 6-10 voorsprong. Dit ging zo snel dat Joost de score even kwijt was en dacht dat het 8-9 stond. Twee doelpunten in de laatste tien minuten van Phoenix leken dus tot een verliespartij te leiden, maar niets bleek minder waar.

De eindstand was 9-10 in voordeel van de E2 en zo werd een goede wedstrijd met twee punten afgesloten.

Volgende week wacht GKV, ook om 9 uur, maar dan thuis, dus hopelijk dan weer scherp vanaf het begin ;-).



Jeugdverslagen

 

Achilles B1 – Die Haghe B1
10 December speelde onze B1 tegen Die Haghe, het beloofde een spannende wedstrijd te worden. De eerste helft begon goed dankzij onze invaller Stef, maar we konden geen grote voorsprong pakken op Die Haghe. Na de rust kwamen we op een voorsprong van 4 punten maar in het laatste kwartiertje van de wedstrijd lieten we het een beetje zitten. Die Haghe kwam steeds dichterbij en wij gingen steeds gehaaster spelen, waardoor we uiteindelijk niet hebben gewonnen, maar gelijk hebben gespeeld 13-13.

Pauline

 

 

Phoenix E2 - Achilles E2
Afgelopen zaterdag speelde de E2 in Zoetermeer tegen Phoenix. Bradley was helaas ziek, maar de overgebleven vijf helden (Armin, Jalien, Kiki, Bregje en Lucas) waren gemotiveerd genoeg om deze aderlating op te gaan vangen.

En die motivatie zou van pas komen.....

De wedstrijd was nog niet begonnen of Bregje scoorde al met een mooi schot. Vervolgens nam Phoenix het initiatief over en stonden we binnen no-time met 2-1 achter. Het spel golfde op en neer met enorm veel schoten en kansen aan beide kanten. Jalien scoorde met een mooie doorloop en een korte kans, terwijl Lucas tussendoor met een schot scoorde. Phoenix liet zich echter ook niet onbetuigd en wist de voorsprong continu op twee te houden.
Na een 6-4 tussenstand voor Phoenix was echter het moment voor Achilles aangebroken om een tandje erbij te zetten. Afvallende ballen onder de eigen korf werden constant gevangen door Jalien, Bregje en Kiki, terwijl Lucas en Armin hun directe tegenstander het leven zuur maakten. De schoten van Phoenix werden steeds gehaaster en onzuiverder, terwijl aan de andere kant de ballen er opeens invlogen. Dit gebeurde uit alle hoeken en standen. Drie doorlopen, een korte kans, een schot en een afstandsschot van zo ver dat de spelers ondertussen water konden drinken en vervolgens weer terug het veld in konden lopen, voordat de bal er in vloog. Opeens stonden we dus 10-6 voor.

Maar Phoenix E2 deed haar naam eer aan en rees uit haar as. Met drie doelpunten werd het gat opeens nog maar een punt. De spanning werd coach Joost bijna te veel. Hij raakte helemaal in de war en liep naar het scoreboard om de stand te veranderen. Hierdoor leken we opeens achter te staan en werd de boel nog eens door Merel en Joost op scherp gezet. Dit werd gelukkig goed door de spelers opgepakt waardoor er in de laatste minuut niet meer werd gescoord. Door alle verwarring over de eindstand duurde het even voordat het besef kwam dat we met 10-9 gewonnen hadden. Daarna konden de handjes alsnog de lucht in.

Maar hoe de uitslag ook was geweest, het is elke keer weer een genot om het spelplezier van de kinderen te zien. En wat een sprongen maken ze. Mooi uitstappen, met links en rechts passen, doorloopjes, schijnbewegingen, voorverdedigen wanneer het kan. Een dik compliment voor onze trainers Merel en Joost!

Datum 11-12-2016 18:30
Tags