HKV Achilles - Meer dan een club

Afgelopen week was daar eindelijk weer een verdiende overwinning voor Achilles 1, tegen Tjoba werd het 24-14. Ook Achilles 2 won zonder al teveel moeite van de Zeeuwen: 24-19. Achilles 4 won met 5-16 vrij eenvoudig van het derde van ALO. Bij de junioren kon Achilles A1 er tot rust een wedstrijd van maken tegen PKC, na rust bleek het verschil toch te groot: 19-29. Achilles A3 en A4 wonnen hun wedstrijden wel, uit bij ONDO en DES. Achilles B1 had het dit keer tegen Avanti een stuk makkelijker dan in de eerste ontmoeting, de uitslag 21-14 had nog veel ruimer kunnen uitpakken. De C1 pakte broodnodige punten tegen KCR. Achilles D1 had het uiteindelijk niet lastig tegen Avanti D2: het werd 8-16. Ook de E2, F1 en F2 wisten hun wedstrijden winnend af te sluiten. Lees verder voor alle wedstrijdverslagen en foto's door Joost van Soest.

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar website@hkvachilles.nl!

Er werden afgelopen weekend veel foto's gemaakt door huisfotograaf Joost van Soest. De foto's van Achilles 1, 2, A1, B1, C1, C2, F1 en F2 staan in het fotoalbum. 

HKV Achilles - Tjoba (24-14)

Wat een heerlijk gevoel om eindelijk weer is een verslag te mogen schrijven met een brede glimlach op mijn gezicht. Een zeer belangrijke overwinning als we naar de stand kijken, maar misschien nog wel belangrijker voor het team zelf. Ik zag creativiteit, ik zag plezier en ik zag beleving. Drie dingen die we dit seizoen te weinig hebben laten zien als ploeg.

Afgelopen zaterdag viel het allemaal op zijn plek. Fraaie combinaties werden afgerond, afspraken werden nagekomen en plezier werd uitgestraald. De wisselwerking met het publiek was geweldig. We stonden weer als één Achilles in het veld (en eromheen). Zo schreef ik vorige week dat het zeker in ons zit en dat we wat moeite hebben om het eruit te laten komen. Daar heeft Vakkie A en het publiek zeker goed bij geholpen! We vlogen uit de startblokken en pakten brutaal de leiding met een snelle 6-1 voorsprong. Waarbij we vooral verdedigend geen centimeter gaven en Dylan en Bastiaan heer en meester onder de paal waren. Tjoba kon geen vuist maken. We gingen de rust in met stand van 12-7. Met een schuin oog naar de stand in de competitie kijkend was het van ons van belang om een goed onderling resultaat neer te zetten en vooral door te blijven gaan met scoren.

De tweede helft was eigenlijk identiek aan de 1e helft (ook 12-7) waarbij we weer goed van start gingen en de stand brachten tot een verschil van 10 goals met als eindstand 24-14. Extra complimenten voor Mariska die een geweldige wedstrijd heeft gespeeld en het goed heeft opgepakt. We hebben de haagse leeuw laten brullen en laten zien dat wij niet op de stand thuis horen waar we nu staan.

Dit gevoel nemen wij mee naar de komende wedstrijden en degraderen is geen optie. Kom allen 18 februari naar onze wedstrijd tegen Rust-Roest waar we met jullie hulp de overwinning binnenslepen. Met name de laatste drie wedstrijden Rust-Roest (thuis), Tilburg (thuis) en Tilburg (uit) zijn echte finales waarbij de beslissing zal vallen wie de nacompetitie in gaat en wie handhaaft. Wij hebben iets wat zij niet hebben: VAKKIE A!

Groeten,

Een glimlachende Kjeld

 
Achilles 2 - Tjoba 2

Na een ontketent Achilles 2 vorig week tegen Maassluis stond zaterdag een wedstrijd op het programma tegen directe concurrent Tjoba 2. De uitwedstrijd werd helaas verloren daarom waren we er nu extra op gebrand om dit keer wel de 2 punten te pakken. Ook erg belangrijk om alles in eigen hand te houden met het oog op het kampioenschap.

Dan de wedstrijd. Met een Tjoba dat op een aantal posities gewijzigd was begonnen we enigszins matig aan de wedstrijd. Na een 3-3 stand liep Tjoba binnen no- time uit naar 3-8. Dit deed me een beetje denken aan de wedstrijd van vorige week tegen Maassluis, ook niet scherp beginnen maar na een aantal minuten de wedstrijd volledig kantelen. En wat er vorige week gebeurde, gebeurde deze keer ook weer. Binnen enkele minuten werd de 3-8 omgezet in een 12-8 voorsprong. De Achilles trein ging lopen en werd er aan de lopende band gescoord. Na bekomen te zijn van de reeks doelpunten van onze zijde scoorde Tjoba 2 maal achter elkaar waarna wij het heft weer in handen namen. Toen het rustsignaal klonk stond er dan ook een 16-11 voorsprong op het scorebord.

Deze voorsprong kwam in de 2e helft dan ook niet meer in gevaar zo liepen we uit naar 21-14 waarna Tjoba nog een klein slotoffensief had waardoor de eindstand uiteindelijk 24-19 was.

Ook deze week zijn er weer belangrijke punten gepakt met oog op het kampioenschap. Met nog 3 lastige wedstrijden voor de boeg tegen Pernix uit, Rust Roest thuis en RWA uit hebben we alles nog in eigen hand en moeten we de lijn van afgelopen weken doortrekken. Maar eerst staat er aanstaande zaterdag een uitwedstrijd tegen Deetos op het programma. Wij hopen dat u dan allen weer aanwezig bent om ons te suporten.

Groeten,

Jeroen

 

Achilles 6 - Paal Centraal 2 (12-27)

Team 6 is nog niet zo lekker bezig in 2017. Er werd nog geen pot gewonnen dus riep Mieke de ploeg op om nou eindelijk eens te komen trainen. Want het werd volgens Mieke wel eens tijd om de vetrandjes van de kerst eraf te lopen en het schotpercentage wat op te krikken. Dankzij Miekes oproep stikte het van de Achillianen in Transvaal. Met als gevolg dat de fietsenrekken volstonden. Gelukkig zijn de bewoners van Transvaal de onvriendelijkste niet en werd er ruimte bij de fietsnietjes gemaakt door Tjitses fiets weg te halen. Fijn dat cameratoezicht. Waar een hoodie wel niet goed voor is. Te belachelijk voor woorden dat je je fiets niet meer binnen kunt zetten. Volgend jaar graag een zaal in een buurt waar je je fiets met een behoorlijk gevoel neer kan zetten.

Een andere optie die geopperd is in Team 6 kringen, is om een fietsenhandeltje op te zetten in Transvaal. Kennelijk is de vraag naar tweewielers erg groot. Opbrengst naar de ton voor Achilles!

Een behoorlijk partijtje tijdens de training zat er ook al niet in want er waren vijf vakken + reserves. En wat leverde het op? Mieke schoot zaterdag er geen bal in voor Team 6. Voor Mieke spreekt dat ze mee was met Team 7, maar toch…

Tristan is nog steeds geblesseerd. Inmiddels is duidelijk dat in eerste instantie een verkeerde diagnose is gesteld. Uit eerdere verslagen heeft u op kunnen maken dat Tristan de blessure heeft opgelopen tijdens het bedrijven van de liefde. Volgens laatste berichten van de therapeut heeft Tristan de afgelopen weken “zijn verkeerde been getraind”. Daniëlle is sinds deze week officieel benoemd tot directeur van Praktijkschool De Poort. Gefeliciteerd! Eric den Dekker, als je dit leest, begin maar vast met het oefenen van knielen.

Dan de wedstrijd: die was tegen de Delftse studenten van Paal Centraal 2. Lange heren, snelle dames. Zo hebben we ze graag. Maar dan liever wel in ons eigen team. Helaas was dat niet het geval. Paal Centraal maakt met Weidevogels uit wie er kampioen wordt en de Ock is dit seizoen nog niet echt een onneembare vesting gebleken. Hoewel er niet heel onaardig werd gespeeld door jullie favorieten, bleek als snel dat de Delftenaren ook figuurlijk een maatje te groot waren en dat in de score uitdrukten. Met hun overwinning is Paal Centraal zeker van promotie wat de sympathieke ploeg van harte gegund is. Bij dezen: gefeliciteerd. Volgende week gaan we weer voor de punten tegen ODO in Maasland. Hopelijk is Mieke er dan wel bij want we hebben haar doelpunten en rijvaardigheid hard nodig!

Groetjes,

Erwin

 

ONDO 5 - Achilles 7

Door wat tijdgebrek vorige week moest ik het wedstrijdverslag schuldig blijven maar dankzij de lovende woorden van onze tegenstander van vorige week, Excelsior, wil ik dit verslag toch nog even graag met jullie delen:

Excelsior 5 kreeg koploper Achilles 7 op bezoek; een ploeg die ruim boven deze klasse uitsteekt. In de eerste helft schoten zij ook nu weer met scherp, en was er al een verschil van 10 punten in de rust. In de twee helft kreeg het 5de wat meer vat op de tegenstanders, en leed het uiteindelijk een 10-18 nederlaag.

Na deze mooie woorden en het feit dat onze grote concurrent ONDO voor het eerst een wedstrijd verloor, werd de wedstrijd van dit weekend wel heel belangrijk. Louise en Rick wilde niks een het toeval overlaten en kwamen met warme billetjes aan in de Westlandhal. En zoals je voelt aankomen nu was deze wedstrijd ook tegen onze concurrent, de enigste ploeg waar we zowel op het veld als in de zaal nog niet van hebben weten te winnen. Tijd dus voor een alternatieve opstelling. In de verdediging begonnen Elmar de Grote, Niels Hofblond, Louise Eiber en Nelleke de Lange. De aanval bestond uit Rick Krul, Jasper Baron, Mieke uit het Zesde en Nikki de Pet. Dit alles onder bezielende leiding van Sem van Gaal en supersub Arjen Blaarhoven. Rick had zijn shirt vorige week al voor niks gestreken en de kreuk zat er inmiddels al weer in, dat past gelukkig ook wel beter bij onze uitstraling. De opstelling was het gevolg de familie dag van onze tegenstander waardoor we sinds vele jaren weer is mochten oplopen en onze naam gescandeerd werd.

Duidelijk nog wat overdonderd door deze aanvang keken we vrij snel tegen een 3-0 achterstand aan. Aangezien iedereen nu onze naam ook daadwerkelijk kende konden we niet afgaan vandaag en dus werd snel de rug gerecht en konden we weer op gelijke hoogte komen. De wedstrijd bleef spannend en beide ploegen waren flink aan elkaar gewaagd. Voor elke meter werd gestreden en ondanks de hitte werd en tot het spreekwoordelijke gaatje gegaan. Bij rust een kleine achterstand van twee punten, gevolgd door weer een niet al te best begin in de tweede helft, maar toch weer terugkomen tot 12-12 moesten we helaas in de slotfase ons toch gewonnen geven aan de brok aan ervaring en lengteoverwicht van onze tegenstander met een 14-12 nederlaag. Weer geen overwinning tegen deze ploeg, al zitten we steeds dichtbij. Op het veld de laatste mogelijkheid dit jaar om ze toch een keer klop te geven! Gek genoeg had Louise na de wedstrijd eigenlijk maar één vraag; voor hoeveel zou een ieder nu naakt door de zaal gaan rennen? De bedragen lagen redelijk uiteen en liepen van 1000 euro tot zelfs wel een ton. Heeft u dus nog wat geld liggen, de prijslijst is bij mij op te vragen. Na de wedstrijd mochten we nog even genieten van een gratis biertje omdat hun pinapparaat dienst weigerde en werd er daarna in de kantine nog even nagepraat.

Niels, Mieke en Arjen, zoals al vaker dit seizoen weer onwijs bedankt!

Achilles Acht Atleten – Avanti 6

Afgelopen zaterdag mochten de Atleten aantreden tegen Avanti 6. Zoals in eerdere verslagen vermeld, zitten de Atleten in een poule waar iedereen aan elkaar gewaagd is en iedereen van iedereen kan winnen. De uitwedstrijd tegen Avanti werd gewonnen, maar dat is uiteraard geen garantie dat de return ook gewonnen zou worden.

Martijn was er deze week niet bij. De exacte reden hiervoor stond niet bij de afmelding in de groepsapp, dus iedereen kan naar eigen inzicht een reden bedenken. Verder waren de Atleten compleet. Compleet betekend helaas niet 100% fit en klaar voor de strijd. Rogér en Leon hadden nog last van de naweeën van de levensgevaarlijke mannengriep, Britt had nog last van naweeën van haar blessure (maar is op de weg terug) en Sophie had last van naweeën van haar kluswerk in haar nieuwe huis. Britt en Sophie spraken ieder een halve wedstrijd af en bij de mannen begon Alex op de bank. Op de bank kreeg Alex gezelschap van Frank M.. Frank zat wissel bij 6, maar wilde best nog even blijven hangen. Ook Misja wilde nog even blijven hangen, dus de bank was wederom goed bezet!

Dan de wedstrijd: Vanaf het eerste fluitsignaal begon Avanti gelijk fel. Vooral verdedigend waren zij fel en verdedigden dicht (en goed) op de Atleten. Hierdoor moesten de Atleten hard werken om vrij te komen en dit ging zo nu en dan te koste van de afronding. Gelukkig kunnen de Atleten ook redelijk goed verdedigen, dus echt uitlopen deed Avanti niet. Met rust stond Avanti met 5-6 nét aan de goede zijde van de score.

Vrij snel na rust werd de stand gelijk getrokken. Het Atleten vak wat toen in de aanval kwam bleek ook in de tweede helft moeite te hebben met vrijkomen en afronden. Tijd om de bank aan te spreken. Alex en Frank gingen zich klaar maken om er in te komen. Helaas werd er tijdens het warmlopen en shirt aantrekken twee keer gescoord. Nog vervelender was het dat Avanti deze twee doelpunten maakte. Ondanks de vakwissel kwamen Alex en Frank er gewoon in voor Tom en Leon.

De twee doelpunten van Avanti gaven hun nieuwe inspiratie en kracht, want de marge werd verdubbeld naar vier. Dit verschil van vier werd helaas niet meer goed gemaakt en het werd helaas duidelijk dat Avanti de wedstrijd zou winnen. Uiteindelijk ging er een score van 9-14 in de boeken en naar alle eerlijkheid een terechte uitslag.

Komende zaterdag gaan de Achilles Acht Atleten op bezoek bij Excelsior. Het zal wel even wennen worden, want ditmaal geen wedstrijd laat op avond maar midden op de dag (14:00)…..

Leon

 

Crescendo 5 – Achilles 9

Ik moet dit verslag beginnen met een rectificatie. Vorige week, in mijn enthousiasme over de overwinning van Achilles 9, besloot ik, na mijn verslag van de E2, ook een verslag te schrijven over de wedstrijd van het 9e. En tja… dan ga je dus de mist in. Noem ik bij de E2 zelden tot nooit doelpuntenmakers, besloot ik dat bij het 9e wel te doen (hoewel niet allemaal). Daarbij ging ik dus plat op mijn gezicht. Op maandag in de app: “Wie heeft dat ***** verslag geschreven? Scoor ik een keer, gaan de credits naar Fred en Sander!” Dus bij deze alsnog: Emmy was vorige week de maker van twee cruciale treffers!

Anyway, als ik dan toch een rectificatie moet schrijven, dan ook maar een kort verslagje van het 9e. Zondagmorgenvroeg om 10 uur trad Achilles 9 aan in Leiden tegen Crescendo. De koploper tegen de rodelantaarndrager: zij één verliespartij, wij één overwinning; zij vlijmscherp in de afronding, wij wat minder; zij twintig doelpunten, wij wat minder.

Overigens wisten we de eerste helft redelijk aan te klampen. We kwamen 3-0 achter, Wout moest met wat last al snel het veld verlaten en zijn vervanger maakte direct 3-1. Bij rust stond het uiteindelijk 10-6 en waren we niet ontevreden.

De tweede helft hadden we meer moeite de korf te vinden. Korte kansjes, doorlopen, alles leek mis te gaan, op een strafworp van Sander na.

Na Wout moest ook zijn vervanger het veld ruimen met een lichte zweepslag (dank aan de heer van Crescendo voor de goede zorgen!), dus met nog vijf minuten op de klok deed Lizette nog even mee als heer.

Volgende week een weekje vrij, hopelijk is de zweepslag bij de volgende wedstrijd dan weer hersteld en kunnen we ook Wout weer fit begroeten.

Joost

Wat was..

Afgelopen zaterdag speelde de D1 de tweede uitwedstrijd op rij. Er volgen er nog een paar. Met de auto naar Pijnacker dus. Of het kwam door de weinige uitwedstrijden van de laatste tijd, of dat de Tomtom massaal uitviel weet ik niet. Feit is dat we collectief de juiste afslag misten en wat laat bij Avanti aankwamen. Maar er was nog tijd genoeg voor een normale voorbereiding. Iedereen was weer aanwezig, dus we speelden in onze oude vertrouwde opstelling, met het vak van Thijs in de eerste aanval. Toch...? In de hal van Avanti worden twee jeugdwedstrijden tegelijk gespeeld. Dat zorgde voor aardig wat herrie en onrust. Daar moesten we erg aan wennen de 1e helft. Waar we ook aan moesten wennen was het ren-je-rot-korfbal van Avanti. De hoogste versnelling en blind rennen is best moeilijk te verdedigen kwamen we achter. Vooral als je er van in de stress schiet en zelf ook heel onrustig gaat spelen. De eerste helft waren we ons normale spel kwijt. Het was zwoegen en er werden heel veel fouten gemaakt. We zaten er gewoon niet in. Gelukkig hielden een paar goaltjes ons in de race, maar we gingen met een 5-4 achterstand de rust in. In de kleedkamer duurde het even voordat het adrenalinepijl gezakt was. Toen kwam het besef dat we beter waren dan dit. En zeker beter dan Avanti. Het enige wat we nodig hadden: een tikje rust en kalmte. Met een andere mindset kwamen we de kleedkamer uit en daar gingen we! De eerste twee aanvallen na rust werden gelijk omgezet in een goal. En vanaf dat moment gingen we los. Schoten, doorloopballen, tosti's (vraag maar na wat dat is) en korte kansen. Het viel op zijn plek en er werd flink gescoord. Uiteindelijk kwamen we op 12 gescoorde goals in de tweede helft. Dat is niet verkeerd. En alles met rust en doelmatigheid. Aan de kant was het mooi om te zien hoe de wedstrijd werd omgekeerd en iedereen precies had begrepen wat we in de rust hadden besproken. We verlieten het veld met orde op zaken en een eindstand van 8-16. Doelpuntmakers: iedereen twee keer! Damien en Elise: bedankt voor het meekomen en meespelen! Volgende week vrij. De week daarna: de topwedstrijd tegen ONDO! Supporters gevraagd. 10.00 uur in 's Gravenzande! Komt het zien!

De E2 kreeg afgelopen zaterdag concurrent Dijkvogels op bezoek. In de uitwedstrijd stonden we na 30 minuten spelen 7-3 achter, waarna Dijkvogels zijn beste heer eruit haalde (goed voor alle doellpunten) en wij in de laatste tien minuten de stand gelijk trokken. We konden er dus vanuit gaan dat die heer deze keer de hele wedstrijd zou spelen, want Dijkvogels stond slechts één puntje onder ons.

Met dit vooruitzicht werd er afgelopen week uitvoerig getraind op verdedigen en dat wierp duidelijk zijn vruchten af. Lucas mocht het driekwart wedstrijd tegen de heer van Dijkvogels opnemen en deed dit voortreffelijk en ook Bradley, in de tien minuten dat hij de bewaking op zich moest nemen, kweet zich goed van zijn taak. Het leverde die heer meerdere verdedigde schoten op. Maar niet alleen Lucas en Bradley lieten zien de afgelopen week te hebben geleerd van de crash-course verdedigen. Het hele team stond geweldig te verdedigen. Daar bovenop kwam dat we, zeker de eerste tien minuten, Dijkvogels ook aanvallend alle hoeken van het veld lieten zien. In tien minuten tijd werd Dijkvogels op een 5-0 achterstand gezet (maar liefst vier goals aangegeven door Kiki!). Dit leidde al meteen tot uitspraken als: “ow, deze wedstrijd winnen we wel.” Dit werd echter gelijk even rechtgezet. Hadden wij niet zelf eerder een 7-3 achterstand omgebogen in een een 7-7, nota bene tegen deze ploeg? En eerder op het veld zelfs een 7-1 achterstand goedgemaakt tot 9-9?

Als dit niet voldoende was om de E2 scherp te houden, dan waren de eerste drie minuten van het tweede kwart dat wel. In no-time scoorde Dijkvogels drie keer en verdedigden ze ook slimmer. Toch wisten ook wij nog twee keer te scoren, waardoor we met een 7-3 voorsprong de kleedkamers opzochten.

In de tweede helft bleef het een leuke, gelijk opgaande wedstrijd. Dijkvogels gaf meer tegenstand dan in de eerste tien minuten, maar kreeg de bal er nog slechts twee keer in. Aan de andere kant begonnen wij onze scherpte te verliezen, maar wisten wij toch nog drie keer te scoren. Zo eindigde een mooie wedstrijd in een goede 10-5 overwinning.

Grootste winstpunten van vandaag waren de ijzersterke start en de goede verdedigende scherpte. Volgende week wacht met ODO wederom een pittige tegenstander. Kijken wat we daartegen kunnen klaarspelen!

Jeugdverslagen

ONDO F4 – HKV Achilles F3
Ik was een kwartier wakker toen ik al in de auto zat richting Hoek van Holland. Gelukkig zat Sem naast me om we op te peppen.

Na het startsignaal was het gelijk vol gas. De gelen shirts waren goed en scoorden snel 1-0. Gelukkig had ik Sem in de auto uitgelegd hoe je snel kan scoren. Sem maakte de 1-1 en de 2-2. We speelden goed samen maar de gelen shirts scoorden snel 3 keer. Ik mocht de 5-3 maken, hierna was ik echt moe (en nog een beetje ziek). Het was steeds spannend. Tim maakte de 6-4 (z’n EERSTE GOAL !! topper!!) en Joanne de 6-5. Zouden we toch nog winnen?

1 minuut voor het einde maakte Tim de 7-6 en we hadden nog een kans om te scoren, maar de scheidsrechter zag de cup cakes al op de bank staan.. we hebben echt goed samen gespeeld en we gaan nog beter trainen! Wisten jullie dat we op de terugweg meer dan 200 witte auto’s geteld hebben!

Milan van der Geest

Datum	30-01-2017 12:53
Tags	Verslagen