HKV Achilles - Meer dan een club

Achilles 1 kon één helft een vuist maken tegen GKV en moest daarna haar meerdere erkennen: het werd 26-15. Team 2 deed wederom goede zaken richting kampioenschap, bij Deetos werd het 22-26. Datzelfde geldt overigens voor Achilles 3, 4 en 5: zij hebben allen de koppositie in handen. Achilles 7 won ook, met 18-15 versloegen zij Paal Centraal. Achilles B1 behaalde een monsterscore tegen Meervogels: 18-36 werd het in Zoetermeer. Verder was het een zwaar weekend voor de Achilles-jeugd. Alleen de E3 en F1 wisten nog te winnen. De E3 met 14-8 van Weidevogels, de F1 versloeg ALO met 8-18. Lees verder voor de wedstrijdverslagen en foto's van de A4 en B2 door Joost van Soest.

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar website@hkvachilles.nl!

Huisfotograaf Joost van Soest maakte afgelopen weekend fot's van Achilles A4 en B2, deze staan in het fotoalbum.

 

GKV/Economics 1 – Achilles 1 (26-15)

Voor afgelopen zaterdag hadden we 9 wedstrijden gespeeld en slechts vijf punten bij elkaar gesprokkeld. De ene keer niet het geluk aan onze zijde, andere keren simpelweg een totale offday. Tegen GKV was het de vorige keer lang spannend. We kwamen (te) snel 0-3 achter, knokten onszelf knap terug in de wedstrijd en uiteindelijk klonk het laatste fluitsignaal bij 22-22. Achteraf heerste de vraag: ‘Hebben we nu een punt gewonnen of stiekem zelfs een punt verloren?’ Na die wedstrijd tegen GKV pakten we nog vier punten, uit bij Rust Roest en vorige week tegen Tjoba.

Met vijf punten staan we helaas nog altijd op plek 7, een plek die een beslissingswedstrijd zou betekenen. Natuurlijk eindigen we liever minimaal één plek hoger, aan ons dus de taak om alles op alles te zetten en behoud zonder beslissingspot in eigen hand te houden. In de basis werd dit keer gestart met Michael op de plek van Gerald en Mariska wederom op de plek van Malou.

Het eerste goaltje was voor GKV/Economics, daarna namen we een tijdje het initiatief over. Er werd niet denderend gekorfbald, maar we konden een kleine voorsprong vasthouden. Dichter naar de rust gingen de doelpunten steeds meer moeite kosten en kwam GKV weer langszij. Toch was geen van beide ploegen tot dan toe overtuigend: de wedstrijd kon nog alle kanten op.

GKV kwam na rust beduidend sterker uit de kleedkamer, overdonderd keken we binnen no time tegen een kleine achterstand aan. Een aantal keer leken we dichterbij te kunnen kruipen, maar onder andere aan de hand van een loepzuivere dame liep GKV steeds verder uit. Het zoeken naar de juiste mensen, onder de hoge druk uitkomen en het vinden van de beste kansen kostte ons teveel moeite. Uiteindelijk kon GKV zelfs uitlopen tot een verschil van 11, de wedstrijd eindigde bij 26-15.

Er staan nog vier wedstrijden op het zaalprogramma. Pernix (verloren afgelopen weekend van middenmoter Antilopen), Rust Roest (daar wonnen wij met 21-23) en tweemaal Tilburg. Spannende weken, waar we bij een maximale score nog 8 punten kunnen pakken. De strijd is zeker nog niet gestreden, maar we kunnen zeker nog wat support gebruiken!

Dat geldt overigens ook voor ons tweede, dat afgelopen weekend keurig op kampioenskoers bleef. Aankomend weekend spelen we beiden bij Pernix, in sporthal de Zijl te Leiden. Het tweede start om 16.50 uur, het eerste om 18.15 uur. Leiden is slechts 33 minuutjes rijden, dus hopelijk mogen we een hoop bekende gezichten op de tribune verwelkomen. Heel graag tot zaterdag dus, met z’n allen op weg naar een kampioenschap voor Achilles 2 en handhaving voor Achilles 1!

DeetosSnel 3 - Achilles 2 (22-26)

Afgelopen zaterdag trad het Tweede aan tegen DeetosSnel 3 in Dordrecht. Een ploeg die op de onderste plek bivakkeert en de punten hard nodig heeft in de strijd tegen degradatie. Pakken zij deze wedstrijd geen punten, zijn zij gedegradeerd naar de tweede klasse. Van tevoren is meerdere keren herhaald dat we deze ploeg niet moeten onderschatten omdat ze thuis goed presteren. Ze tikken regelmatig de twintig aan en verliezen nipt van sterke ploegen. Ook wisten we dat Deetos goede heren heeft die makkelijk en zuiver kunnen schieten. De taak dus om met scherp te verdedigen en er dicht op te blijven in combinatie met goed voorverdedigen van de dames.

De eerste helft ging gelijk op. Er werd over en weer gescoord en het werd duidelijk dat het een lastige wedstrijd zou worden. Deetos was met name zuiver van ver en schoot een hoog percentage. Wij hadden daarentegen Jeroen met vijf goals in de eerste helft. Via 4-6 werd het 9-7 met een uiteindelijke ruststand van 13-14 in het voordeel van Team Twee. Het vak van Amel, Ilan, Anne-Roos en Kelly had moeite met creëren van kansen door de weinige rebound die er was tegen de grote lange heren van Deetos en moest het dus hebben van korte kansen. Het andere vak met Twan, Jeroen, Julia en Raquel scoorde aan de lopende band. Met name de heren waren loepzuiver en er werden veel kansen gevonden na het schot. Door veel te bewegen konden veel tweede kansen, en soms zelfs derde en vierde kansen, genomen worden vanaf drie à vier meter. Hier ligt onze kracht en werd dus ook veel uit gescoord. 11 van de 13 goals waren dus ook schoten.

In de rust werd door Frank Baars aangekaart dat we veel scherper moesten verdedigen en met name het voorverdedigen. Ook was het van cruciaal belang om een voorsprong van vier doelpunten te gaan pakken zodat Deetos mentaal gebroken zou worden en de wedstrijd rustig uitgespeeld kan worden. Met een strafworp verkregen uit een ippon op Ilan (ja, de scheidsrechter noemde het daadwerkelijk een ippon) scoorde we de 12-16 en was het gat geslagen. Bij een stand van 15-21 brak er een mindere periode aan en had Deetos de kans op een comeback en probeerde middels wat wissels, inclusief A1-ers, wat te forceren. Dit resulteerde in een tussenstand van 21-24 waarbij alles nog mogelijk was. Gelukkig was daar Jeroen met zijn achtste goal die de wedstrijd op slot gooide. Amel schoot ook nog raak en uiteindelijk de winst met 22-26.

Achteraf werd een gevoel van ontevredenheid, vanwege de wisselvallige periodes in het veld, al gauw opzij gezet door blijheid door wéér twee punten gepakt te hebben. Met een schotpercentage van 1 op 4 en met 26 goals hebben we weer een goede score neergezet. Nu konden we rustig afwachten op de overige wedstrijden en wellicht profiteren van foutjes van concurrentie. En die maakten ze. Tjoba morste een punt tegen Rust Roest en Pernix verloor van KOAG. Dit betekent dat RWA nog steeds bovenaan staat met 1 punt meer dan wij, maar dat de nummers drie en vier nu op 3 punten achterstand staan. We hebben het kampioenschap nog steeds volledig in eigen hand. Mocht RWA niet verliezen van Tjoba en Pernix dan zal alles aankomen op de laatste wedstrijd van het zaalseizoen. Noteer maar vast in uw agenda: zaterdag 11 maart om 14:20 in Sporthal Rhoon, RWA 2 - Achilles 2 voor het kampioenschap! Dat wil je toch niet missen?

 

Achilles 3 - Rohda 4

Afgelopen zaterdag stond voor Achilles 3 de clash met Rohda 4 op het programma. Vorig seizoen had Achilles 3 in Rohda 4 een ware angstgegner, een tegenstander waar altijd wel iets bijzonders mee is. Dit seizoen is dat niet anders. Of het nou de gemiddelde leeftijd is, of het "dikke buiken" schot vanaf de middellijn waar zij de meeste doelpunten mee scoren. Al met al een tegenstander waar je alleen van kan winnen als je scherp bent op alle fronten. En dat waren wij afgelopen zaterdag.

Gemotiveerd tot op het bot verschenen wij in de Gaslaan op het veld. De afgelopen weken hebben wij veel teams uit de poule zien sneuvelen tegen Rohda 4 maar wij zelf wisten de uitwedstrijd in Amsterdam met goed en degelijk spel gewoon te winnen. De eerste helft in de Gaslaan was voor mijn gevoel gelijk aan de eerste helft in Amsterdam. Gelijk in score maar wij hadden vooral moeite met het spelletje wat Rohda speelde. In het ene vak werd tegen Sander Suurd vooral door Frits Wip sterk achterverdedigd door Rohda, het andere vak speelde wat dynamischer en had in Charl van Harlingen een echte scherpschutter. Met een gelijke stand van 11-11 gingen we de kleedkamers in. Scheidsrechter Kop kreeg bij rust wel nog de volle laag van Rohda, iets wat bij meer scheidsrechters bekend is aangezien er maar weinig scheidsrechters zijn die hen nog willen fluiten. Henk ging hier goed mee om, getuige de rustige houding én überhaupt goed en strak gevloten wedstrijd.

In de kleedkamer werd met elkaar afgesproken dat we aan de ene kant door moesten gaan met waar we mee bezig waren, maar dat er aan de andere kant maar één echt antwoord was op het spel van Rohda; scoren! Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar het bleek wel hét antwoord te zijn. In het ene vak wist vooral Lars de korf beter te vinden. In het andere vak werd steeds vaker de dames gezocht. Onder leiding van een geweldig reboundende Sander Suurd, werden Kaylee en Jeanet meermaals gezocht en gevonden. Vooral Jeanet profiteerde hiervan met loepzuivere vrijeballen en afstandschoten. Mede door dit spel werd snel duidelijk dat er voor Rohda niets te vrezen meer viel. Zij scoorden minder dan wij, wij bleven rustiger dan zij.

Al met al een mooie en vooral erg belangrijke overwinning in de strijd om het kampioenschap. Met een wedstrijd minder gespeeld staan wij nu bovenaan, boven directe concurrent ZKC. Over een paar weken hebben wij de belangrijke uitwedstrijd in Zaandam tegen deze concurrent, de best korfballende ploeg die we tegen zijn gekomen. Die wedstrijd is op 4 maart, laat dat nou nét het weekend zijn dat nagenoeg iedereen van Achilles vrij is. Dus we zien elkaar in ieder geval op 4 maart in Zaandam..? Ja..? MOOI!
Want in de strijd om het kampioenschap van Team 3 is ook de steun van Vakkie A erg belangrijk!

Tot dan!
Groeten,

Bart

 

Achilles 4: Op naar het kampioenschap!

Afgelopen zaterdag was het voor ons een spannende pot. Valto 5 (nr. 2 in de poule), de enige ploeg waarvan wij deze zaalcompetitie verloren hadden, kwamen nu naar het Haagje. Weliswaar waren wij de vorige wedstrijd incompleet, maar verloren helaas terecht. Gelukkig was iedereen (behalve zieke Sifra) aanwezig en fit! Na een enigszins spannende en welverdiende overwinning van het 3e mochten wij aan de bak.

We begonnen de wedstrijd wat onzeker, wat resulteerde in een kleine voorsprong voor Valto. Al snel herpakten wij ons en resulteerde dat in betere aanvallen en daardoor tot voorsprong. Waar we op het veld nog erg moeite mee hadden, namelijk scoren, gaat dat in de zaal stukken beter. Op het veld scoorden wij gemiddeld zo’n 9 doelpunten wat wij nu tot gemiddeld 17 hebben weten te brengen. Is dat niet een groot verschil!! Wij beschikken over Frank Mijmans die onze topschutter is, maar iedereen weet meerdere doelpunten mee te pakken. Ons spel is steeds beter verdeeld over alle schijven. Wat niet alleen voor het team, maar ook voor de toeschouwers leuker is om naar te kijken. Om niet verder af te dwalen… Deze wedstrijd wisten wij als team tot een goed einde te brengen met een overwinning van 19 – 14.

Deze uitslag betekend dat wij a.s. zaterdag met nog 3 wedstrijden te spelen ons kampioenschap al veilig kunnen stellen! Wij spelen thuis tegen Avanti 5 (die nu ook 2e staan!) om 17.30 uur in onze thuishal Ockenburg. Dit beloofd een spannende pot te worden, uit wonnen wij nipt met 16 – 18 van deze club uit Pijnacker. Wij zouden het natuurlijk geweldig vinden als er (behalve onze papa’s en mama’s, die er overigens van de meeste ook nooit zijn) een fanatiek publiek is. BE THERE!

Tot zaterdag!

Erwin en Tessa

 

Achilles 5 - Futura 4 (24-11)

Team 5 is deze gehele competitie nog ongeslagen, 1 gelijkspelletje op het veld uit bij ALO. Maar alle andere wedstrijden eigenlijk zelden in de problemen geweest. Vele van jullie hebben dit team nog nooit zien spelen, dit komt waarschijnlijk omdat Achilles 5 één van de 2 ploegen is welke op zondag acteert. Maar wel zonde want dit team bestaat toch wel uit allemaal leuke spelers: Renske, Renee, Pamela, Sandra v B, Linda vd H, Iris, Marcel, Leon, Bas M. Ariën, Tako en ondergetekende. Dus kom gewoon eens kijken naar deze oud selectiespelers.Uiteraard begrijpen we dat zondagochtend 10.00 uur voor de meesten nog wat vroeg is, zo ook afgelopen zondag toen we tegen Futura 4 mochten aantreden. Voor mij persoonlijk een leuke wedstrijd aangezien mijn goede vriend Sjoerd (hij was getuige bij mijn bruiloft vorig jaar) erin speelt, ik stond ook nog eens tegen hem, dus dat vroege tijdstip nam ik dan maar voor lief.

Vooraf was er twijfel of we nu kampioen zouden worden of niet, andere ploegen konden na een overwinning op Futura alleen nog gelijk met ons komen. Al hadden we zelf al besloten dat we pas volgende week onze kampioenswedstrijd gaan spelen thuis tegen HKV/OE.

De wedstrijd zelf was gewoon een degelijke leuke sportieve pot welke we uiteindelijk wonnen met 24-11 en mogen we ons dus gaan opmaken voor onze kampioenswedstrijd aanstaande zondag in Ockenburgh.

Dus hierbij roep ik alle Achillianen dan ook op om aanstaande zondag naar Ockenburgh te komen en dit team eens in actie te zien, de wedstrijd is op een schappelijke tijd namelijk 12.15 uur.

Groet,
Frank

Achilles 7 - Paal Centraal 3

Dit weekend een ongekende luxe, een bijna compleet team. Alleen Sem ontbrak vandaag, die vond het blijkbaar nodig om in de winter op een berg te gaan zitten. Dit zorgde wel voor flink wat chaos in ons spel aangezien we nog niet echt gewend zijn om met elkaar samen te spelen dit zaalseizoen. Wat ook voor verwarring zorgde was de locatie, de Ga Slaan. Al deze veranderingen zorgde er net als vorige week voor dat we al snel tegen een 0-3 achterstand aankeken. Dit keer was alleen niet de koploper onze tegenstander maar de rode lantaarn drager. Gelukkig konden we ook nu onze rug rechten naar de 3-3, maar eigenlijk lukte het ons maar niet om een echte voorsprong te nemen. Het was steeds wisselen tussen achter, gelijk en voorstaan. De doelpunten vielen wel als onrijpe peren en er werden enkele prachtige aanvallen aan het publiek voorgeschoteld. Bijna iedereen wist het mandje wel te vinden, zo ook Louise. Inmiddels ook wel bekend als de kakker van Radio 2. Ook Henk had voor hem zelf een persoonlijk hoogtepunt door een doorloop te scoren met zowaar twee handen. Helaas voor hem moest hij zich in deze wedstrijd wel aan de spelregels houden en niet zoals bij het darten de regels aanpassen in eigen belang. Blijkbaar had hij het hier vrij lastig mee en gunde hij nog wat speeltijd aan de inmiddels deze week eindelijk 30 geworden Erwin. Gelukkig konden we het met tactische ingrepen voorkomen dat hij tot schot kwam in het laatste deel van de wedstrijd die we toch op het einde over de streep hebben weten te trekken: 18-15

Wat was..

De E2 liep afgelopen zaterdag tegen de eerste nederlaag van dit zaalseizoen op. Op bezoek in Maasland bleek ODO goed geoefend te hebben op de overwining, want ten opzichte van de vorige ontmoeting waren ze korfballend flink gegroeid. Dat wisten we al naar aanleiding van hun wedstrijd vorige week, waarin zij Phoenix, toch geen verkeerde ploeg, met 19-5 het nakijken gaven. We waren dus gewaarschuwd. ODO startte direct in een hoog tempo en wij hadden moeite om daar in mee te gaan. Verdedigend ging het nog best aardig, want we zaten er vaak goed bij. Toch konden we niet voorkomen dat ODO enkele goede kansen wist te creëren, maar hadden we het geluk dat ze minder effectief zijn in de afronding dan wij. Aanvallend wisten wij er aanvankelijk weinig tegenover te zetten. ODO onderschepte veel, waardoor we nauwelijks bij de korf wisten te komen. Toch wisten we wel wat kansjes te creëren en een van die kansen leverde ons, tegen de verhouding in, een 0-1 voorsprong op.

In de tweede tien minuten kregen we iets meer grip op ODO, wisten we iets meer ballen te onderscheppen en ook vaker een aanval op te zetten. Na ieder schot waren we echter de bal kwijt, omdat ODO simpelweg feller was op de bal dan wij. Toch wisten wij de 0-2 op het scorebord te zetten en leek het er even op alsof we het makkelijker gingen krijgen. De bal wilde er echter niet meer in en met een voorsprong zochten we de kleedkamer op.

De start van het derde kwart was onrustig. We stonden verdedigend een beetje te slapen, waren een paar keer achter elkaar onze tegenstanders kwijt en zo kon ODO de marge verkleinen tot één. Dat zorgde bij hun voor nieuw elan en ze gingen opzoek naar de gelijkmaker, die ze ook wisten te maken. Met kansen over en weer, waarbij gezegd moet worden dat ODO er iets meer had, was de spanning om te snijden.

In het laatste kwart wist ODO dan hun veldoverwicht in een voorsprong om te zetten, maar dat leek ook het signaal voor de E2 om er nog een schepje bovenop te doen. Er werden veel kansen gecreëerd en uiteindelijk leidde er eentje tot een strafworp, die keurig verzilverd werd. De beste dame van ODO wist echter vlak daarna de 4-3 op het scorebord te krijgen en ondanks nog een flink aantal kansen, kregen we de gelijkmaker er niet meer in.

Al met al was het een spannende wedstrijd met een terechte winnaar. Toch vind ik dat we trots kunnen zijn op hoe we tegen deze tegenstander gespeeld hebben. We lieten ons niet gek maken door het hoge tempo en bleven strijden tot het eind.

Komend weekend mogen we genieten van een welverdiende rust, daarna wacht met Phoenix wederom een pittige tegenstander. Met vier trainen moeten we er echter tegen die tijd wel klaar voor zijn!

Datum	06-02-2017 12:31
Tags	Verslagen