HKV Achilles - Meer dan een club

Update: Dinsdagavond speelde Achilles 1 de wedstrijd tegen degradant Tilburg. Na een zwakke start, werd in de slotfase de overwinning veilig gesteld. De volgende stap richting handhaving is gezet, met alles nog in eigen hand. Afgelopen zaterdag startte Achilles 1 fel, maar moest uiteindelijk genoegen nemen met een gelijkspel: 17-17 tegen Rust Roest. Dit betekende wel directe degradatie voor Tilburg, de tegenstander van de laatste twee wedstrijden. Achilles 2 won eenvoudig en maakte de verloren uitwedstrijd helemaal goed: 22-11. Een direct duel met RWA zal op 11 maart de kampioen in klasse R1G bepalen. Overwinningen waren er ook voor Achilles 4 en 6. Bij de junioren wisten de A2 en A3 te winnen van Avanti en ONDO. Achilles B2 won knap op bezoek bij Weidevogels. Tot slot wisten ook de D1, E2, E3 en F1 te winnen. Lees verder voor alle wedstrijden en foto's van Achilles 1, 2 en 9 door Joost van Soest. (Update: verslag Achilles 1 - Tilburg 1 & Tempo A2 - Achilles A2 toegevoegd)

Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar website@hkvachilles.nl!

Huisfotograaf Joost van Soest maakte afgelopen weekend foto's van Achilles 1, 2 en 9, deze staan in het fotoalbum.

Hkv Achilles - KV Tilburg

Op dinsdagavond, normaal een trainingsavond, verzamelden we rond een uurtje of 8 in Ockenburg. Normaliter om te gaan trainen, maar nu was de focus heel anders. Een inhaalpotje tegen Tilburg stond op het programma, een wedstrijd die gewonnen moest worden om directe handhaving af te dwingen. Er stond een ander Achilles in het veld dan afgelopen zaterdag (Twan op de plek van de niet fitte Gerald en Raquel op de plaats van de geblesseerde Mariska).

Met het volle vertrouwen begonnen we de wedstrijd, maar helaas was het Tilburg dat beter uit de startblokken kwam. Dat resulteerde in een 1-5 tussenstand en een time out aan de kant van Achilles. Die time out bleek te helpen, want Achilles knokte zich terug in de wedstrijd en trok de stand weer gelijk halverwege de eerste helft. De aanvallen verliepen moeizaam en dat was reden om in de rust Michael voor Twan te brengen.

De tweede helft leek lang op een thriller uit te lopen zoals we die tegen Rust Roest en Gkv thuis gespeeld hebben. Scores over en weer en het spel werd een stuk aantrekkelijker om naar te kijken. Het lukte Achilles niet om afstand te nemen van haar opponent, tot ongeveer 10 minuten voor tijd. Daar was dan eindelijk het gaatje van 2 punten in het voordeel van Achilles. Nu was het zaak om geduld te houden en de wedstrijd te controleren met lange aanvallen. Dat werd volwassen gedaan met in het vak van Dylan, Kjeld, Raquel en Desiree enorm veel rebounds waardoor er veel herhaald kon worden en uiteindelijk de voorsprong kon worden vergroot! De laatste paar minuten was het genieten! Blije gezichten in het veld en op de tribune (die overigens zeer goed gevuld was, waarvoor dank!!!). De wedstrijd eindigde uiteindelijk in een 26-21 overwinning voor ons vlaggenschip en daardoor kunnen er twee hele belangrijke punten worden bijgeschreven!

Een wedstrijd met twee gezichten die uiteindelijk met overtuiging gewonnen werd! Ik ben trots op het team en op de selectie voor de strijdlust die men uitstraalde en ik weet zeker dat als we de laatste wedstrijd uit tegen Tilburg en de tweede helft veld deze vechtlust op kunnen brengen er nog een hoop leuks te wachten staat voor de selectie!

Supporters bedankt! Vergeet ook Achilles 2 niet te supporten bij hun kampioenswedstrijd over 2 weken uit bij RWA in Portugaal! Dat verdienen deze toppers, die week in week uit laten zien over enorm veel kwaliteit te beschikken en klaar te zijn voor de reserve overgangsklasse!

Tot dan!

 

Achilles 1 - Rust Roest 1

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het lastig vind om nu een verslag te schrijven en een helder beeld te vormen over de wedstrijd. Enigszins verslagen en vol emotie eindigde voor mij de wedstrijd. Waarom verslagen? Je hebt toch gelijk gespeeld? Het voelt echt als een teleurstelling deze keer. Waren we vorige week blij met een gelijkspel tegen Pernix waar het voelde als een overwinning is het gevoel na afgelopen wedstrijd precies het tegenovergestelde.

Voor de mensen die het gemist hebben een kleine terugblik over het verloop van de wedstrijd. Een weergaloze eerste helft waarbij de goede lijn van vorige week werd doorgezet. Er werd hard gewerkt, rebounds gewonnen en heel strak verdedigd. Met name op het verdedigende vlak waren wij ijzersterk en kwam Rust Roest er nauwelijks aan te pas. Dit resulteerde in een mooie ruststand van 10-5. 'Wat viel er nog te bespreken?', zou je haast zeggen. Gewoon volhouden en doen wat we de eerste helft ook deden en de punten waren binnen.

Rust Roest had duidelijk een flinke oppepper gekregen in de rust en schoten echt uit de startblokken, letterlijk. Schoten van afstand gingen loepzuiver door de korf en binnen no-time kwamen ze langszij en zelfs nog op voorsprong. Achilles rechtte haar rug en nam op haar beurt de voorsprong weer terug. Waar in de eerste helft de ballen zo makkelijk vielen in het vak met Gerald, kostte het tweede helft veel meer moeite om de korf te vinden. Verdedigend kregen we het weer onder controle en nu was het aan ons de taak om de trekker over te halen. Dit lukte zo'n 37 seconden voor tijd door middel van een koelbloedige Bastiaan die vanaf 2,5m de 17-16 verzilverde. Helaas het mocht niet zo zijn. Door goed gebruik te maken van zijn lichaam kreeg de heer van Rust Roest een stip mee op 10 seconden voor tijd en ook deze werd koelbloedig afgemaakt. Eindstand 17-17.

Sport is emotie. De blijdschap en trots die loskomen bij een overwinning, met daar tegenover de teleurstelling en frustratie bij een verloren pot of punt. Na de wedstrijd ontstond een hoop commotie en overheersten teleurstelling en onbegrip. Teleurgesteld, omdat we er niet hebben uitgehaald wat erin zit. Door de rollercoaster van emoties na deze pot, kreeg de verwelkoming van ons 3000e lid Siddarth niet de volledige aandacht. Ik wil en ik weet dat als ik namens de gehele selectie mag spreken dat wij betreuren hoe dit is verlopen en dat we dit graag goed willen maken. Daarom vieren we deze mijlpaal graag nog eens goed, door namens de selectie de wedstrijdbal van de eerste veldwedstrijd thuis te sponsoren en deze op te dragen aan Siddarth!

Vooruitblik
Er staan nog twee finales te wachten tegen Tilburg. De eerste is dinsdag aanstaande in Ockenburgh om 21.00 uur. De blikken zijn gericht op handhaving en wat gebeurd is, is gebeurd. We moeten doorgaan en knokken voor wat we waard zijn. Dinsdag zullen jullie een heel ander Achilles zien. Het is nu de tijd om op te staan en hopelijk zijn jullie daar om ons te steunen en dit mee te maken. De Haagsche leeuw in ons heeft wat klappen en deuken gehad hier en daar, maar een leeuw zal een leeuw niet zijn als die aan het eind van de dag brullend op de top van de rots staat.

Kjeld

Achilles 2 - Rust Roest 2

Afgelopen zaterdag stond alweer de laatste thuiswedstrijd van Achilles 2 op het programma, ditmaal tegen Rust Roest 2. Sinds de zwakke en gevoelloze wedstrijd bij deze ploeg uit, waar verloren werd, heeft het tweede sindsdien alles weten te winnen en hoefde het geen punten meer te delen of weg te geven. Ondanks het feit dat er sterke wedstrijden werden gespeeld bij alle return wedstrijden, keken wij als tweede alweer een tijdje uit naar deze specifieke wedstrijd, er viel iets goed te maken! En dan vooral voor onszelf, waar we in de uitwedstrijd constant achter de feiten aanliepen, moest er zaterdag gewonnen worden!

Het tweede schoot uit de startblokken en wij pakten al snel een voorsprong op Rust Roest. In de beginfase was er nog een klein verschil van twee doelpunten, maar al snel werd deze voorsprong groter en werd deze niet meer weggegeven. Het verschil werd groter en ondanks dat er door Achilles werd gevochten voor elke bal, werd het nooit meer een hele spannende wedstrijd. Met een ruststand van 13-7 zochten wij de kleedkamers op.

Welke manier van verdedigen en aanvallen Rust Roest ook probeerde, Achilles had overal een antwoord op en zat er zelf verdedigend boven op. Bij een eindstand van 22-11 werd er uiteindelijk afgefloten. Er werd door Achilles 2 zakelijk gewonnen en wij deden wat we moesten doen.

Deze overwinning betekent ook dat de kampioenswedstrijd door het jonge tweede is binnen gehaald. Zaterdag 11 maart zullen wij samen met RWA 2 gaan uitvechten wie er met de titel van door gaat, het is daadwerkelijk alles of niets!! Bij deze uitwedstrijd kunnen wij natuurlijk het nodige publiek gebruiken. Wij hebben nog even de tijd om ons klaar te maken en wij hopen jullie allemaal zaterdag 11 maart te zien bij onze kampioenswedstrijd!

SAVE THE DATE:
RWA 2 – Achilles 2 11 Maart 14.20 uur

Hopelijk tot dan!

Julia

Wat was..

De A2 gaf dit weekend niet thuis en ging keihard onderuit tegen Die Haghe, 29-14. Aan niets was te merken dat we serieus in de problemen zitten en vechten voor onze kans, terwijl we de punten o zo hard nodig hebben. Die Haghe werd door een tam Achilles geen strobreed in de weg gelegd en had een hele gemakkelijk avond. Nog 2 wedstrijden te gaan, beide tegen Tempo. Dan zal er toch echt wel uit een ander vaatje getapt moeten worden, anders wordt het een mission impossible. Om te beginnen met 200 procent inzet. HET KAN NOG!!

 

KV Tempo A2 - HKV Achilles A2 door de ogen en het brein van een ADHD'er
Vlak na de kerstvakantie was het aan Achilles A2 af te reizen naar Alphen a/d Rijn. Het zat niet mee, we hadden erg veel zieken, gelukkig was het Tempo dat akkoord ging met het verzetten van de wedstrijd. De eerste helft van de zaalcompetitie leek het dat de nummer 6 van de poule een van deze ploegen zou worden. Zowel Achilles als Tempo wisten wat puntjes mee te sprokkelen uit spannende wedstrijden, Tempo deed dit de laatste weken echter een stuk beter. Zij zijn inmiddels gestegen tot plek 4, met 11 punten uit 10 wedstrijden. Wij stonden voorafgaand aan de onderlinge wedstrijd met 6 punten op plek 6.

Een hoop gepuzzel de afgelopen weken, de slechtste 3 nummers 6 zouden degraderen. Nummer 7 konden we al niet meer worden en nummer 8 (VEO) had zich na een tegenvallend veldseizoen terug getrokken uit de eerste klasse. Tsja, lastig en niks voor Amel dat gepuzzel. Gelukkig voor mij is aankomend coach van Achilles 2 nu nog onze assistent... de afgelopen weken hebben Rob en ik vaak gebeld. Tientallen opstellingen en scenario's bedacht. Ook de topsportcommissie en de TC bogen zich over deze scenario's en gaven hier en daar feedback. De A1 is reeds gedegradeerd, A2-ers konden dus fris aantreden bij de A2.

Die Haghe was de eerste tegenstander sinds het begin van het leggen van 'de A2 vecht tegen degradatie' puzzel. Waar we natuurlijk allang daarvoor mee bezig waren.. toen paste de stukjes alleen net niet, je kent het wel.

Goed Die Haghe dus.. Thuis werd er gelijk gespeeld, zij zijn al kampioen geworden vorige week.. niets was onmogelijk. Helaas voor ons gaf niemand uit het team thuis. We werden compleet weggeveegd en daalden zwaar onder ons niveau. Dan denk je als coach op afstand (Amel en ik speelden met de selectie zoals vaak tegelijk) 'shit, we kunnen niet meer trainen en maandag hebben we Tempo,' ja.. 's avonds toch een feestje want met de selectie hebben we met team 1 een belangrijke stap gezet naar handhaving (elk punt telt) en met Team 2 hebben Amel en ik (bij elkaar in het vak staand!) heerlijk gewonnen en hiermee een goede stap gezet richting kampioenschap.

Ondanks dat ik om medische redenen geen alcohol mag drinken had ik zondag dan toch die kater. De A2.. het programma.. met Sjoerd (TopC), Frank (TC), Arjen (coach A1), Rob (assistent ;-)) en Amel flink geappt die dag. Wat staat ons nou te doen, hoe kunnen we spelers motiveren, ze moeten boven zichzelf uitstijgen en elk punt dat we pakken is mooi meegenomen richting handhaving.

Ik maakte zondag avond voor het eerste een behoorlijke berekening, de wat alsjes en hoeveel punten heeft iedereen. Deze is te vinden op Facebook. Toen dacht ik; ook even voor de A2 doen. Ingewikkeld hoor! Zeker omdat we minder teams hebben in de poule. Als motivatie naar de ouders sturen, en naar de spelers.. goed eten & drinken, rokje mee, broekje mee, op tijd naar bed... shirts (die Robbin vergeten was, dus dat was nog even stress) Die lijstjes enzo, dat heb ik allemaal geleerd van mijn oud coaches Dennis (Brusse) en Eric (den Dekker).
Sommige mensen vinden het niks, ik hou ervan.

Maandag is mijn vrije dag en ik ging nadat ik een half uur met Rob belde (hij had toch ook maar vrij genomen) even langs bij Frank (mijn trainer en tsja ons aanspreekpunt bij de TC). Wat kunnen we doen, welke vakken zou jij doen..? Amel kon i.v.m. werk niet bij de wedstrijd zijn. En zo'n taakje om vakken bekend te maken en dus mensen teleur te stellen is nooit leuk, maar iedereen weet ook dat we 10 zeer goede en getalenteerde spelers hebben. Met Rob aan mijn zijde en de TC + TopC achter me voelde het onzeker maar toch ook heel goed. Er schieten dan meerdere dingen door je hoofd, maar Rob en ik zeiden nog tegen elkaar 'Wat hebben we een onwijs sterke bank. En dat is mooi, er kan niks mis gaan.'

De hal dan, groot en heel veel lijnen. Op de tribune hadden alle ouders een lekker plekje opgezocht. De wedstrijd begon, en ik moet zeggen ik was meteen trots! Wat een vechtlust en zonder iemand tekort te willen doen speelden Robbin en Daan weergaloos met hun vak. Daan vaak in de actie waarin de dames fantastisch tussen kwamen en de rebound hadden, Robbin en/of Daan konden hem dan ook mooi afronden.

Het was Tempo dat in de eerste 10 minuten elke keer de voorsprong van 1 goal pakten, maar dit namen wij snel over. Ruststand was 10-11. Wat zeg je dan.. even goede punten benoemen en dan de wat mindere. 2 dingen vielen extra op: 1. Het uitwerken van verdediging naar aanval MOEST beter. 2. Als we kunnen herhalen met kansen en we de 5e keer weer rebound hebben, moeten we bij die 6e keer rust houden en weer opnieuw de aanval opzetten.

Na rust kon het niet anders dan dat dit mis ging. Alsof jullie/de A2 niet willen luisteren;-). We wisten ons gelukkig snel te herpakken. En anders dan andere weken was het duidelijk dat de A2 door wilden pakken! Vechtlust en strijd werden getoond. We lieten Luca snel warmlopen, en dan begint dat puzzelen weer 'zullen we dit doen?' Rob bleef stil... toen dacht ik 'oké niet dus', hij wilde de rust bewaren. Uiteindelijk halen we na een paar minuten Mark er uit, die helemaal niet slecht speelde, maar die heer vond het iets te fijn om tegen hem te staan. Luca erin. Altijd spannend om met zulke standen toch te wisselen. Gelukkig voor Rob en mij pakte dit grandioos uit. Luca die voor de wedstrijd aan ons vertelde 'geen wonderkind te zijn' nam zijn vak op sleeptouw. Hij bewaarde rust, scoorde en zorgde dat zijn vakgenoten ook mee gingen scoren. Complimenten wonderkind!

De wedstrijd werd uitgespeeld en in de laatste paar minuten pakten de A2-ers 4 punten voorsprong. Ik hoorde mijzelf tegen Rob zeggen 'Dit zegt nog niks' met nog 7 minuten op de klok hoor ik een van de ouders zeggen 'Raquel wel blijven ademhalen he'. Lastig met zo'n spannende wedstrijd. Tempo kwam weer op 2 verschil 20-22. Tsja en toen deed de A2 wat ze tegen RWA (19-20) en Die Haghe (13-13) niet konden doen. Doordrukken. Eindstand was 20-25. Het was erg mooi.

Rob en ik hebben genoten. Alle ouders trouwens ook. En als zelfs de vader van Mark dan naar ons toe komt om een compliment te geven over de wissel, dan weet je dat het goed was. We hebben het met z'n allen gedaan, ook de wissels die niet zijn ingevallen. Één team, één taak!

Nog een wedstrijd resterend, we treffen de tegenstander van vandaag weer:
11 maart 2017 om 18.00 uur in Sporthal Ockenburgh
HKV Achilles A2 - Tempo A2

Hoe de zaalcompetitie ook gaat eindigen ik ben super trots op de ploeg en alles eromheen. De trainingsintensiteit is steeds hoger, we eisen steeds meer, dit werpt zijn vruchten gauw genoeg af. We gaan zeker nog vol voor die laatste 2 punten erbij. Mochten we handhaven zullen we volgend jaar alle wedstrijden op maandagavond proberen te plannen ;-). Nu eerst even rust, het eerste aanmoedigen en de B1 aankomende donderdag. Daarna vol aan de bak.

Op het veld hoop ik dat we direct scherp zijn en handhaving eerder kunnen veilig stellen! Tot 11 maart! De A2 kan jullie aanmoediging hard gebruiken.

Raquel (en Robski)

Afgelopen zaterdag speelde de D1 tegen Valto. Redelijk laat in de middag deze keer en na lichte moeite met de route (een terugkerend thema lijkt het te worden) konden we om 15.15 uur de wedstrijd starten. De wedstrijd was wisselend. De afspraak was om aanvallend te spelen, veel te schieten en elkaar goed aan te passen. Dat lukte bij vlagen heel goed, maar bij vlagen mislukte het ook. Maar de focus lag op scoren en aanvallen en dat was mooi om te zien. In het eerste aanvalsvak was Mick goed op dreef en schoot zuiver van afstand. In het andere vak lukte het scoren juist via de doorbraak. Damien en Elise speelden op de plek van Thijs en Paivi en deden dat uitstekend. Verdedigend hadden ze het prima op orde en ook aanvallend speelden ze goed mee. Jordan had Mick zien schieten en dacht, dat kan ik ook. Hij had even niet in de gaten dat hij op de middellijn stond. De bal kwam tot bijna halverwege. Tijd voor de rust. Na rust (3-7) viel 10 minuutjes alles op zijn plek en werden er zes snelle goals gemaakt. Daarna ging het ineens moeilijker. De focus verdween, de stress kwam weer omhoog, afspraken werden vergeten en Valto ging ineens scoren. Ze kregen weinig kansen, maar scoorden ze wel. Zo werd het ineens nog even spannend. Gelukkig konden ze ons niet meer inhalen en wonnen we de wedstrijd met 10-13. Er zijn mooie aanvallen gespeeld en hele goede goals gescoord. De volgende stap is om de goede fases (zoals na de rust) een hele wedstrijd vol te houden. Volgende week een kans om dat te proberen tegen VEO. Damien en Elise, bedankt voor het meespelen!

Na de eerste verliespartij van dit zaalseizoen had de E2 een weekendje vrij. We konden dan ook twee weken toewerken naar de wedstrijd tegen Phoenix. Een lastige tegenstander die we in de uitwedstrijd maar nipt met 9-10 wisten te verslaan. Achilles begon goed en wist de al snel een voorsprong te pakken. Vooral Kiki kon deze wedstrijd wel heel makkelijk langs haar tegenstander lopen. Terwijl we op de training een beetje bezig zijn geweest met de bal rondspelen, blijkt dit in de wedstrijd nog wel lastig te zijn. We gaan graag voor de doorloop en vergeten regelmatig dat we ook gewoon kunnen schieten. Aan de andere kant, als we schieten, staat iedereen te kijken of de bal erin gaat, maar probeert niemand de bal af te vangen. Zolang je op die manier doelpunt na doelpunt maakt, dan kunnen de coaches roepen wat ze willen, het spel blijft dan een beetje hetzelfde. In deze wedstrijd betekende het, dat we de bal telkens na een schot kwijt waren.

Toch wisten we Phoenix op een goede achterstand te zetten, met rust stond het 12-7. Van de eerdere wedstrijd tegen Phoenix wisten we echter dat zij zich daar echter niet snel bij neerleggen en dat we dus nog flink aan de bak moesten.

Dat bleek dan ook, want Phoenix was in het derde kwart van de wedstrijd een stuk feller. Meteen kregen wij het een stuk lastiger. Helemaal omdat we gewoon niet zo fel zijn op de bal. Wij wachtten rustig af tot de bal bij ons was, terwijl Phoenix vol achter de bal aanging. Zo lieten we de kaas een beetje van ons brood eten en kroop Phoenix langzaam maar zeker dichterbij. Tot twee keer toe wist Phoenix ons tot op twee punten te naderen, maar telkens brachten wij de marge op tijd terug naar drie. In de laatste tien minuten, toen we de 15-12 scoorden was het laatste verzet van Phoenix gebroken. Zij konden de energie niet meer opbrengen om goed te verdedigen en zo liepen we in het laatste stuk van de wedstrijd nog snel uit naar 17-12, wat uiteindelijk ook de eindstand was.

Deze week op de trainingen maar weer verder schaven aan ons spel, zodat we volgende week tegen ONDO weer twee punten kunnen pakken.

Jeugdverslagen

 

Achilles C3 - Madjoe C3
De dag begon helaas wat minder, door 3 zieken hadden we op het laatst toch nog een hoop invallers nodig. Deze invallers willen we dan ook hartelijk bedanken, zeker aangezien ze ook nog bij hun eigen ploegen moesten spelen. We begonnen met in de verdediging: Melissa V., Milla, Kate en Kimberly en in de aanval: Ivy, Melissa L., Paivi en Lizzy.

 

Al meteen in de eerste minuten scoorden de tegenstander en al snel stonden we achter met 0-2. Hoewel er goed werd verdedigd had de tegenpartij een voordeel in lengte en eindigde we de eerste helft met 0-8. Ook na de rust begon Madjou sterk en stond het snel 0-10.  Melissa V. maakte bijna een doelpunt maar na 9 minuten stond het al 0-14. Gelukkig ging het schot van Kimberly erin en stond de stand even op 1-14. De wedstijd eindigde met 1-16.

Milla

 

Achilles F1 - ONDO F1
We zijn er weer vroeg bij met z’n zessen. De tegenstander is ONDO, op papier een makkie. Milan, Lynn, Esmée en Dirk,doen het eerste kwart. Er zijn goede schoten en Esmée scoort! Dan komen er gaten in de verdediging, het blijft lastig om goed bij je man te blijven en de passes zijn nog slordig. Dan een aanval van ONDO, het overnemen gaat net goed, bal weer terug bij Achilles en Lynn scoort. Direct daarna ook Esmée. Het aanvallen gaat steeds beter en dan een verdedigende fout: strafworp. Die zit. Daarna weer een mooi schot van Lynn en de stand na het eerste kwart is 4-1.

Het tweede kwart staan Erik, Lynn, Sanne en Dirk in het veld. Het samenspel is goed. Weer een mooi schot van Lynn en ze scoort. Daarna direct ook weer Sanne. Door lekker fel te verdedigen kan ONDO niet bij de korf komen. Sanne scoort, maar daarna een goed schot van ONDO en daarna weer een score. Sanne maakt het onder de korf weer gelijk af en het staat 8-3. ONDO doet een scherp schot en komt weer een puntje dichterbij. De felheid is mooi om te zien, Sanne wringt zich tussen twee verdedigers door. Erik gooit een loepzuivere pass en Sanne scoort. Na een doorloop, die half mislukt, weet Sanne weer een keer te scoren. Stand na het tweede kwart: 10-4

Bij het aantreden voor het derde kwart staan Erik, Milan, Lynn en Esmée paraat. Ze zijn direct alert, passen soms al eenhandig. Esmée scoort, Milan scoort, maar dan komt ONDO ook weer dichterbij. Lynn krijgt daarna vanuit het midden direct de bal en legt ‘m erin. Er volgen dan nog veel kansen, maar de zuiverheid ontbreekt. De paniek lijkt toe te slaan, verdedigen op de man lukt even niet goed ondanks, of misschien dankzij, het ontbreken van een superspeler. ONDO scoort en daarna nog eens. Direct daarna Milan ook weer en na een goede pass van Erik scoort Milan weer. Daarna een mooi schot van ONDO en de stand na drie kwarten is: 15-8

Het laatste kwart zijn Esmée, Sanne, Milan en Dirk in het veld. Milan krijgt een strafworp en die zit. Daarna scoort Sanne. Achilles is goed bezig in de verdediging met goede overnames. Milan scoort. Daarna een poging tot een doorloop, maar de lange pass blijkt nog effectiever. Dirk krijgt er een in zijn handen en scoort. Daarna weer een mooi schot van ONDO die zit. Dirk onderschept dan de bal en scoort van afstand. Door rust te bewaren weet Milan ook weer te scoren in vrije positie. Daarna weer ONDO. Sanne scoort nog een keer onder de korf en dan door te vergeten de handen omhoog te doen kan ONDO ook weer scoren. Eindstand: 22-11

Bij de strafworpen werd het 4-1, misschien ook wel omdat niet iedereen de onderhandse worp deed?

Groetjes, Dirk

 

Datum	21-02-2017 18:30
Tags	Verslagen