Achilles F1 én B3 kampioen!

Dit was 'm dan, het laatste officiële competitieweekend van dit seizoen zit er op. Voor Achilles 1 was het geen fraaie afsluiting, tegen onze paarse buren van Futura werd het 25-16. Bij Team 2 was een even groot verschil, maar dan wel in ons voordeel, zij wonnen eenvoudig van Futura 2 met 18-27. Achilles 3 dwong dit seizoen zelf knap promotie naar de tweede klasse af, bij VZOD werd met 16-26 gewonnen. Winst was er ook voor Achilles 4, 5 en 6, wat voor Achilles 5 behoud van de ongeslagen status betekende en voor Achilles 6 een extra glans aan het kampioenschap. Achilles A1 was op bijzonder bezoek bij Vitesse, om samen te strijden voor het kampioenschap. Het begin was volledig voor Achilles, maar daarna kon het Vitesse niet lang genoeg bijhouden, het werd helaas 15-14 voor Vitesse. Achilles B3 kon wel een feestje vieren, tegen KVS werd gewonnen en met een uitslag van 7-5 konden de kampioensbloemen in ontvangst genomen worden. Van harte! Ook de C3, E2, F1 en F3 wisten te winnen. De F1 deed dat met een monsterscore van 21-5 en kroonde zichzelf zo ook tot een echte kampioen. Ook jullie van harte gefeliciteerd! Lees verder voor alle wedstrijdverslagen en foto's van Achilles 1 en 2 door Joost van Soest. (UPDATE: Foto's F1 & Kangoeroes én verslagen Achilles 2, 6, D1, E2 en F1 toegevoegd)

  • Een wedstrijdverslag geschreven? Mail deze dan naar website@hkvachilles.nl

  • Kijk voor de foto's van Achilles 1 en 2 in het fotoalbum Competitie > Senioren > 27 mei 2017
  • Tako Hulsman maakte foto's van de kampioenswedstrijd van de F1, deze bekijk je via Competitie > Jeugd > 27 mei 2017
  • Foto's van de oefenwedstrijd van de Kangoeroes zijn te vinden via Competitie > Senioren > 27 mei 2017

Futura 1 - Achilles 1

Volgt zsm!


Futura 2 - Achilles 2 

Dít was Achilles 2 van het seizoen 2016/2017

Laatste wedstrijd
De allerlaatste wedstrijd van het seizoen voor het team Achilles 2. Wat is het snel gegaan, en wat is het een mooi seizoen geworden. Zo is ook de laatste stempel op dit seizoen een passende geworden, misschien wel één alomvattend voor het hele seizoen.

Dat we vorige week verloren, nadat we die week ervoor kampioen waren geworden, was misschien wel even goed. Het verlies heeft mij tot afgelopen dinsdag beziggehouden, en na heel veel nadenken heb ik er alleen maar positieve dingen uit kunnen halen. Met name het besef dat je niet zomaar een wedstrijd wint en dat je niet zomaar de beste van de competitie bent. Het vergt door-en-door concentratie, acceptatie, emotie, bereidwilligheid, werklust, durf, creativiteit en perfectionisme. Dat iedereen hierbij heeft stil gestaan was dit weekend dan ook te zien, zo speelde Achilles 2 als een kampioen.

Overmacht
Wie erbij waren hebben het kunnen zien (en dat waren er weer veel), Achilles 2 speelde zaalkorfbal op het veld van Futura. Snelle en korte aanvallen met scherpe afronding waarmee we in de zaal vriend en vijand hebben verrast, het was dit weekend niet anders. De hitte hebben we geen rol laten spelen, zo zijn we bij tijds met de voorbereiding gestart en hebben we elkaar scherp gehouden op de inzet en de afronding. In de wedstrijd kwam dit terug. Aanvallen zoeken via alle schijven, uitspelen doormiddel van passing en initiatief voor de tweede bal. Zo stond het met nog twee-en-twintig minuten te spelen in de eerste helft al z'n 3 - 10.

Veel meer is er over de wedstrijd niet te zeggen, de goals bleven zich in rap tempo vermenigvuldigen en zo werd de wedstrijd dan ook binnen gesleept met een tekenende eindscore van 17 - 28.

Topsport
Achilles 2 van het seizoen 2016/2017 is er voor mij één om nog vaak aan terug te denken. Niet eens zo zeer vanwege de behaalde successen, maar vanwege het team. Met name de verscheidenheid aan type spelers en de manier waarop we heel het jaar fysiek en mentaal met korfbal bezig zijn geweest. Het leidde heel het seizoen tot zinderende wedstrijden en daarbij niet te vergeten de daarbij horende trainings inzet en wedstrijdvoorbereiding. Een ware topsport mentaliteit.

De korfbal leert ons veel. Bijvoorbeeld hoe je met elkaar om gaat tijdens winst en verlies. Hoe je samen een probleem kunt oplossen, hoe je omgaat met elkaars emotie maar ook hoe je elkaars krachten optimaal kunt benutten. Het zal voor mij niet de eerste keer zijn dat ik op mijn werk refereer naar een situatie afgeleid van de korfbal als voorbeeld hoe je de kracht van individuen kunt inzetten om succes te behalen. Ook als er veel verschillen zijn.

Juist door het verschil in spelers heb ik iedereen beter zien worden dit seizoen. We hebben geprobeerd elkaar te ondersteunen dit jaar dus hebben we onszelf hard gemaakt om allrounder te worden. Zo heb ik iedereen een stap buiten zijn of haar comfort zone zien maken en daar heb ik oprecht bewondering voor.

Het Afscheid
Ondanks een geweldig team was en is Achilles 2 niets zonder de steun van alle staf, het publiek en de Achilles mentaliteit.

Mijn dank gaat dan ook uit naar alle mensen die zich dit seizoen langs te lijn en achter de schermen betrokken hebben gevoeld met de resultaten van ons team. Jullie beleving heeft positieve uitwerking gehad op onze inzet en resultaten. Soms lovend over het resultaat en soms ook kritisch, maar dat is goed! Dat is betrokkenheid. Tot volgend seizoen.

Dít was Achilles 2 van het seizoen 2016/2017

 

18425036_1498264696859745_898233760131829148_n.jpg

 


VZOD 2 - Achilles 3

Op 27 mei stond er voor Achilles 3 een belangrijke wedstrijd op het programma, namelijk de promotiewedstrijd. Deze wedstrijd werd in het altijd gezellige Kuddelstaart gespeeld tegen VZOD. De omstandigheden waren ver van ideaal, met tempraturen tot wel 33 graden.

De wedstrijd begon de eerste vijf minuten spannend toen het nog gelijk opging, maar al snel wisten wij de wedstrijd naar onze kant te trekken. Wel was het even wennen aan de gladde handen van de zonnebrand, hierdoor gleden er hier en daar wat ballen door de handen. Achilles 3 speelde een erg goede wedstrijd met mooi dynamisch spel en veel vliegende rebound. Er werd dan ook veel gescoord waardoor wij met 5 punten voorsprong de rust ingingen.

De tweede helft was niet heel veel anders. Achiles was goed fel en won bijna alle duels. Ook in de tweede helft was er over afrondronding niets te klagen, de ene bal na de andere vloog door de korf heen. Dit resulteerde in een mooie einduitslag van 26-14. Met deze mooie uitslag was de promotie van Achilles 3 naar de tweede klasse een feit.

Ik wil heel Achilles 3 bedanken voor dit mooie en super gezellige jaar!

Sander

Achilles 6 - Velocitas 5 13-11

Na het behalen van het kampioenschap was de druk een beetje van de ketel. Toch was de ploeg er op gebrand om ook in de laatste thuiswedstrijd een goed resultaat neer te zetten. Zou zonde zijn, een feestje moeten vieren als je net op je donder hebt gehad. Het ging niet echt van harte met de hitte. Er werden veel kansen gecreëerd, maar te weinig verzilverd. Dat resulteerde erin dat driekwart van de wedstrijd jullie favoriete Achillianen achter de feiten aan moesten lopen. Halverwege de tweede helft kwam Team 6 voor het eerst langszij wat vervolgens op professionele wijze werd afgemaakt. Zo blijft Team 6 sinds 17 september 2016 ongeslagen op het veld. Na afloop was er een speech van Britt namens de TC die voor altijd bij ons zal blijven. “Nog nooit vertoond”, “tot tranen geroerd” en “hartverwarmend” zijn maar enkele zinsneden uit haar betoog. Er waren naast mooie woorden en rozen ook medailles! Had Marieke ff geroggeld. Toppertje. Ieder gepersonaliseerd met een alleszeggende bijnaam als Sexy Lexie, Swirley en natuurlijk Yhoeri. Sanashine was er nog steeds niet bij, maar toch een beetje in gedachten. Op de kampioensfoto was ze aanwezig middels een afdruk van haar hoofd. Later op de avond had de CR ook nog een feest voor Team 6 geregeld waarvoor we de CR hartelijk willen bedanken. CR: bedankt! Het was erg gezellig.

Groeten,

Erwin


Wat was...

KCC/So Natural B1 – Achilles B1
Daar was ‘ie dan, de allerlaatste pot van het seizoen. Met tropische omstandigheden op bezoek bij KCC om de laatste twee punten bij te kunnen schrijven. Vorige week werd tegen PKC knap de tweede plek bemachtigd, nadat we eerder al onze meerdere hadden moeten erkennen in terechte kampioen Fortuna. Konden we die tweede plek nog een extra glansje geven met de twee laatste punten? Vooraf werd afgesproken volle bak te gaan, tot het gaatje waar mogelijk met deze warmte, maar vooral ook plezier maken. Er staan als ploeg, laten zien wat je geleerd hebt en zorgen dat we laten zien waarom we tot de betere ploegen behoren in de B Hoofdklasse.
Helaas… Ging dat niet helemaal van een leien dakje. KCC startte beduidend feller, ging voor iedere bal en verdedigde er bot boven op. Normaal gesproken gaan we daar eigenlijk vrij volwassen en slim mee om, vandaag lieten we het gebeuren. De ene na de andere bal belandde in de handen van de tegenstander, de reactietijd was vandaag wat trager. Gelukkig zit er voldoende kwaliteit in de ploeg om je daarmee nog niet eens direct zorgen te maken, na een klein achterstand bij 4-2, knokten we ons bij 5-5 ‘ gewoon’ weer terug. Toch bleef KCC steeds het initiatief nemen, bij rust stonden zij er weer twee voor.
‘Nothing on the hand’. Verdedigend meer lef hebben, het coachen naar elkaar begint eindelijk ergens op te lijken, maar ga er dan ook gebruik van maken en durf te sluiten. Aanvallend eerder starten met lopen, actiever uitstappen vanuit de korf en de foutjes van je tegenstander niet alleen herkennen, maar ook afstraffen. Dat leek heel even goed te gaan, we kropen weer dichterbij, maar KCC gaf duidelijk niet op, bij 16-12 was het gat dus zelfs even vier goals. Zoals gezegd: de ploeg heeft genoeg veerkracht, wilskracht en kwaliteit om hier niet van in de stress te hoeven raken en via een aantal goede aanvallen stonden we vlak voor tijd weer keurig gelijk: 17-17. Door twee stomme foutjes in de verdediging (er voorbij stappen, niet ruim genoeg voor verdedigen: een doorbraak en een stip tegen), moesten we de punten helaas bij KCC laten. Nadat een dame van KCC leek te bezwijken onder de hitte, hield de scheids het voor gezien. Nee mannen, het was echt geen 10 minuten meer. ;-)
Vandaag zat het er te lang niet in, maar wat mogen we trots zijn op de rest van het seizoen. Vooraf wisten we misschien niet zo goed wát we moesten verwachten, maar met een kwartfinale in de zaal en een knappe tweede plek op het veld, mogen we volgens mij alleen maar ontzettend tevreden zijn. Jongens en meisjes, het was ons een waar genoegen om het jaar met jullie te mogen doorbrengen. Jullie moesten nogal eens dealen met een ander gezicht voor jullie neus, maar daar zijn jullie als ploeg ontzettend goed mee omgegaan! Dan ook meteen maar het bedankje aan al die gezichten: Dennis, Dylan, Gerald, Martin en een aantal keer Frank, samen hebben we er voor gezorgd dat B1 grote stappen vooruit heeft kunnen maken. Tot slot nog een bedankje aan alle toppers die dit jaar op onze reservebank wilden zitten en de gaten keurig netjes opvulden zodra dat nodig was. Luca, Stef, Lucas, Gylian, Mick, Anna, Rosanna, Olivia, Yara en Kayleigh: wat moesten we toch zonder jullie!

Het is wellicht wat vroeg, maar geniet alvast van jullie vakantie!

Liefs,
Desiree


Wat een wedstrijd van de D1. Ik ben nog niet helemaal bijgekomen. De wedstrijd van het seizoen. Het kampioenschap voor het team dat zou winnen. Het publiek twee rijen dik. En dat om 9.00u 's ochtends. De spanning op de gezichten. Bij de coaches en de spelers. Gel in het haar van Thijs. Nikki in haar eigen rokje deze keer. 21-kampioen en vice-kampioen aanwezig. Dit soort wedstrijden wil je spelen (en ook coachen trouwens). Avanti had ons de vorige keer van een overwinning beroofd en dat was de reden dat dit überhaupt een kampioenswedstrijd was. Deze was voor ons.
Vanaf het eerste fluitsignaal was de spanning voelbaar. Er werd aan beide kanten veel druk gezet en er werd lang gezocht naar kansen. Ons eerste aanvalsvak, dat normaal zelfs wandelend kansen creëert, had moeite met het vinden van de korf. We werden naar de buitenkant geduwd en de kansjes die er waren werden niet verzilverd. Ook de verdediging moest even zoeken naar de goede vorm, maar hield het wel mooi dicht. Alsof het een voetbalwedstrijd was bleef het heel lang 0-0. Pas na de vakwissel kwamen de eerste goals. Het spel kwam los, het tempo ging omhoog en we gingen ouderwets voorwaarts richting korf. We liepen uit naar een 4-1 voorsprong. Toch voelde het aan de kant niet alsof we overwicht hadden. Dit werd in de rust ook duidelijk besproken. We zijn pas op de helft! Na rust kwam Avanti stapje voor stapje dichterbij. Eén verschil, gelijk, één achter.. Met man en macht werd er gezocht naar kansen en goals. Bloed, zweet en tranen. Na een prachtige pass van Jordan werd Nikki vrijgespeeld en daar kwam de gelijkmaker. Een enorme ontlading volgde. De tijd was bijna voorbij. Rick, fluit af, fluit af. Maar met nog een minuut te gaan was het Avanti dat profiteerde van een onoplettend momentje. 5-6. En toen floot Rick dus wel af. Na al het harde werken hadden we helemaal niks. De tranen volgden snel. Wat een teleurstelling. Een dag later kunnen we er alweer wat rustiger op terugkijken. En dan is de conclusie dat we misschien gisteren niet gewonnen hebben, maar dat het wel een winstjaar was. Winst voor alle spelers die individueel enorm gegroeid zijn. We zijn een team geworden, dat voor elkaar vecht en strijd en dat is ook winst. Iedereen is korfballend niet meer te vergelijken met een jaar geleden. En dat is de grootste winst. Wij zijn als coaches enorm trots op onze toppers. Wat hebben ze het hele seizoen hard gewerkt. En deze ervaring nemen we mee naar een volgende kampioenswedstrijd. Rick, bedankt voor het uitstekende fluiten. Damien en Elise, bedankt dat we altijd op jullie mochten rekenen!

 

De E2 sloot het seizoen af tegen ODO, een geduchte tegenstander. In de zaal werd een keer ruim gewonnen, maar ook een keer nipt verloren. Na de zaal gingen we de eerste wedstrijd hard onderuit, we verloren met 13-3. De E2 heeft sindsdien mede dankzij de grote tegenstand van Valto weer flinke stappen gezet, maar genoeg om in de droge warmte van ODO te winnen?

Kiki moest deze wedstrijd helaas voorbij laten gaan, maar gelukkig zat Siddarth langs de kant voor het geval de hitte te veel werd.

De E2 begon goed aan de wedstrijd. ODO had duidelijk meer moeite met de omstandigheden dan wij. Er werd slim verdedigd, waardoor er weinig sprintjes getrokken hoefden te worden en er werd snel aangevallen. Bij vlagen werd de bal goed rondgespeeld zoals we meerdere keren op de training hebben geoefend. Toch bleek ODO vatbaar voor ons aloude recept, insnijden en naar binnen. Hoewel we als coaches af en toe graag iets anders zien, levert dit het hele seizoen al zoveel doelpunten op, dat het moeilijk is om het eruit te krijgen. Bovendien, als het werkt, dan moeten de tegenstanders maar een manier zien te vinden hiermee om te gaan. ODO had er aanvankelijk dus geen antwoord op, en dus konden we redelijk makkelijk uitlopen.

Dat kwam ook omdat we vandaag scherper waren op twee onderdelen van het spel waarop al het hele seizoen gehamerd wordt: afvangen en onderscheppen. Voor de wedstrijd hadden we afgesproken dat de speler met de meeste onderscheppingen en de speler die de meeste ballen afving een ijsje zouden verdienen. Dit had het gewenste effect. In plaats van toe te kijken hoe een bal mis ging en door ODO werd afgevangen, kwamen we telkens in actie na een schot om die bal te pakken. En ook keken we veel meer waar de bal was tijdens het spel, wat ons meer onderscheppingen opleverde.

In het tweede kwart kregen twee spelers even de tijd om in de schaduw bij te komen en kwam Siddarth nog even binnen de lijnen. Leuk om te zien hoe hij zich na de eerste invalbeurt aan het begin van de zaal heeft ontwikkeld. Met veel meer zelfvertrouwen onderschepte hij ballen en gaf hij goede passes. Bedankt voor het invallen Siddarth!

Na de rust bleek dat ODO wat meer afstand nam om onze doorlopen op te kunnen vangen. Waar we in voorgaande wedstrijden dan toch nog naar binnen bleven trekken, speelden we het nu slimmer. Vooral Lucas stond veelvuldig vrij en kon dan ook regelmatig schieten.

In het restant van de wedstrijd wisten we nog flink wat te scoren en liepen we uiteindelijk uit naar een 11-3 overwinning. Aangezien iedereen flink had bijgedragen aan het afvangen en onderscheppen, kreeg iedereen een ijsje. De trainers werden ook getrakteerd, namelijk op een mooie mok met de kampioensfoto van de zaal erop. Heel gaaf en hartelijk bedankt allemaal!

Zo is het seizoen van de E2 ten einde en mogen we best trots zijn op onze prestaties. Het leukste aan de E2 is hoeveel oog spelers voor elkaar hebben. Bij het inschieten werd er altijd voor gezorgd dat iedereen aan de beurt kwam, zonder dat de trainers daar iets over hoefde te zeggen. Ook in wedstrijden werd er goed gekeken naar wie er het beste voor stond om te scoren. Doelpunten werden met z’n allen gevierd en iedereen heeft veel kunnen scoren.

Bradley, Kiki, Lucas, Bregje, Armin en Jalien, bedankt voor een gezellig seizoen en heel veel succes volgend jaar!

 

Kampioenswedstrijd F1

Zoals altijd weer lekker vroeg, niet per se voor de kinderen want die konden niet meer slapen van de zenuwen gok ik zo! En dan een kampioenswedstrijd als afsluiter van een super seizoen, want wat een toppers zijn het ook!
En toen begonnen de eerste 10 minuten, dat vonden ze nog een beetje spannend! Na een hele hoop kansen viel dan eindelijk het eerste doelpuntje, en toen ging het snel! De een na de ander ging erin! Weer even pauze, snel even drinken, want met 30 graden was dat toch wel nodig. Even kort bespreken en daarna weer doorknallen! Het plezier spatten er vanaf en binnen no time stonden we ver voor! Er werden goede kansen genomen en verdedigend waren we overal bij! Dan de tweede helft, de flow zat er nog aardig in ondanks het warme weer. De doelpuntjes bleven vallen en het einde kwam steeds dichterbij! De groepsapp ontplofte bijna, en jaahoor de F1 is kampioen!!! Met een uitslag van 20-6, een medaille, een lintje, een snoepzakje en een ijsje hebben de toppertjes het seizoen afgesloten! Heel goed gedaan kids, wij zijn trots op jullie!

Jordy, Pepijn en Jisse

Datum 29-05-2017 12:55
Tags