HKV Achilles - Meer dan een club

Achilles 1 speelde bij Triaz om des keizers baard, voor beide ploegen had de wedstrijd geen effect meer, Achilles won met 17-20. Het tweede verloor helaas en zakt hierdoor nog een plekje op de ranglijst. De A1 is nog altijd op de juiste weg richting kampioenschap: Maassluis werd met 11-15 verslagen. Dit betekent dat de A1 op 30 mei opnieuw een kampioenswedstrijd mag spelen. Verder pakten ook de A2, B2, B4, C1, C2, C3, D2 en F1 de volle winst. Voor de B4, C2 en D2 betekende dit een kampioenschap en voor de C1 betekent de overwinning handhaving in de hoofdklasse: van harte allen!

Kijk in het fotoalbum voor foto's van Achilles A2.

Achilles 4 - DES 6    6-12

De laatste thuiswedstrijd van het seizoen vond plaats op een druilerige en sombere dag. Het wilde niet echt vlotten met het weer en dat paste prima bij het wedstrijdbeeld van Team 4. Met Iris, Simone en Elmar afwezig moesten de overigen ten strijde trekken tegen de Delftenaren die eerder dit seizoen verslagen werden in de uitwedstrijd. Dat was nog in de fase dat Team 4 alle uitwedstrijden won. In diezelfde periode verloor Team 4 ook de thuiswedstrijden en helaas werd die trend voortgezet.

Er werd goed verdedigd door beide ploegen. Kansen waren de eerste helft schaars en er werd niet bepaald zuiver aangelegd. Dit had een 3-3 ruststand tot gevolg. Na de rust kwam Sem in de ploeg. Hierdoor ontstond het nijpende probleem dat het analoge scorebord door iemand anders bediend moest worden. Gelukkig was daar Lars uit Team 5 om deze belangrijke taak in handen te nemen. Hij vervulde dit met verve, maar was gedwongen meer bordjes om te wisselen voor DES dan voor de thuisploeg. Waar Team 4 lekker constant bleef door nog eens 3 treffers toe te voegen aan dat totaal in de rest van het duel, verdubbelde DES hun score na rust al na bijna 2 minuten. Daarop volgde nog enkele oorwassingen en gemiste kansen. Terugkijkend won DES het duel omdat ze scherper en feller waren. Het heilige ‘moeten’ was er een beetje af bij de vierdelingen. Zo twee wedstrijden voor het eind staat er niks meer op het spel, maar het is toch jammer de boel als een nachtkaarsje uit te zien gaan. DES was overigens een erg prettige tegenstander, sportief en vriendelijk. We zouden het erg fijn vinden om de ploeg volgend jaar gezellig op de zaterdag weer te treffen voor een onderonsje, waarbij wij natuurlijk weer aan het langste eind trekken! Marinus, bedankt voor de voortreffelijke leiding! Alex, je was weer een sublieme invalster!

Groeten,

Erwin

Wat was...

Het veldseizoen van Achilles C1
Na een redelijk succesvol verlopen zaalseizoen, waarin de C1 uiteindelijk als 4e eindigde na lang meegedaan te hebben om plaatsing voor het NK, werd het vizier weer gericht op de 2e helft van de veldcompetitie. Hierin stond de C1 halverwege op een gedeelde 2e plek, met slechts 2 punten achterstand op koploper KVS. Het gat met plek 7, die aan het eind van de competitie degradatie zou betekenen, was echter ook maar 2 punten. Het was dus zaak om punten te blijven pakken en afstand te nemen van de onderste regionen. Dit zou gaan gebeuren met Rosanna in onze gelederen, die de C1 kwam versterken in verband met de blessure van Selene.

De eerste wedstrijd tegen Nieuwerkerk deden we wat we moesten doen en namen we 2 punten mee naar huis. Dit gaf ons wat lucht en een stevigere plaats in de middenmoot. De volgende wedstrijd, thuis tegen Koog Zaandijk, zou bepalen of we voorlopig bovenin mee zouden gaan strijden of niet. Na een spannende, gelijk opgaande wedstrijd tegen deze jonge talentvolle ploeg verloren we helaas in de slotfase. We zouden dus de komende wedstrijden punten moeten pakken om niet in de degradatiezone te komen. Dit zou dan wel moeten gebeuren tegen de sterke ploegen HKV/Ons Eibernest, Die Haghe of ZKV.

Tegen de Eibers konden we het niet bolwerken, ondanks een goed begin van de wedstrijd. Met name de 2e helft was mat en we lieten ons makkelijk afbluffen. Tegen Die Haghe was er een heel ander Achilles C1 te zien. Na een hele goede 1e helft werd er gerust met een voorsprong van 3 punten en leken de felbegeerde punten binnen handbereik. Leken, want in de 2e helft kroop Die Haghe steeds iets dichterbij om vlak voor tijd met de winst aan de haal te gaan. Een grote domper. De volgende wedstrijd tegen ZKV, een fysiek sterke ploeg, stond in het teken van de wind. Na een 1e helft waarin we het verdedigend prima dichthielden, maar zelf de mooiste kansen om zeep hielpen, was de 0-0 ruststand toch een prima uitgangspositie voor de 2e helft. Met de wind in de rug, de verlossende 1-0, zou het dan nu gaan lukken? Helaas, we slaagden er niet in door te drukken; het afmaken van onze kansen was echt een probleem. Uiteindelijk glipte de winst ook hier door onze vingers en kon ZKV na de 1-3 winst opgelucht ademhalen. Grote domper deel 2.

Tja, en dan MOET je ineens. Een duel met directe concurrent Groen Geel zou gaan bepalen wie van de 2 ploegen behouden zou blijven voor de hoofdklasse. Klein voordeel was dat we de eerste wedstrijd tegen hen met 11-6 hadden gewonnen, dus bij winst sowieso veilig zouden zijn vanwege het onderlinge resultaat. Maar hoe zat het met het zelfvertrouwen van de C1 na de nederlagen van de afgelopen weken? Gelukkig bleek Selene na een lange blessureperiode weer fit om te spelen, zij zou in de basis starten.

De wedstrijd kon niet beter beginnen voor ons, want we kwamen op 0-3 voor en hadden het verdedigend onder controle. Zou het een makkie gaan worden? Vast niet, Groen Geel is geen slechte ploeg en heeft vooral bij de dames veel lengte, waartegen het lastig spelen is. Daarbij heeft de C1 de dit seizoen al vaker laten zien moeite te hebben met doordrukken en een wedstrijd in het slot te gooien. Dus: 2-3 bij rust. Ook na de rust konden we niet loskomen van Groen Geel. Natuurlijk speelt de spanning een rol, met het publiek dat zich er ook mee gaat bemoeien. Een vrije bal tegen, 3-3, en de strijd ligt weer open. Gelukkig komen we direct op 3-4, maar spannend blijft het. Dan, de 3-5, met nog een paar minuten te spelen. Is dit de bevrijdende treffer? We brengen Stef in, wat frisse energie in de aanval. Groen Geel wisselt ook en brengt een fysiek sterke heer in hun aanval. Ondanks dat deze goed door ons wordt verdedigd, wordt het toch 4-5. We zijn er nog niet. Een lange aanval, keurig geduldig gespeeld, wordt door ons afgerond en dan lijkt het niet meer mis te kunnen gaan.

Rosanna wordt ook nog gebracht om de wedstrijd definitief over de streep te trekken. De 4-7 is de definitieve nekslag voor Groen Geel; de C1 is gehandhaafd!

Wat een opluchting (en zelfs ergens een klein traantje) na afloop. In de kleedkamer ontstaat een klein feestje met ploeg en reserves; het lijkt alsof er een kampioenschap is binnengehaald. Maar zo voelt het wel. Omdat we onszelf in de voorgaande wedstrijden vergaten te belonen met de broodnodige punten, stond de druk er vol op. Het was niet nodig om in deze spannende situatie te belanden, maar dat weten jullie zelf ook. Maar op het moment dat het moest, de druk het grootst was, hebben jullie het als team voor elkaar gekregen. En dat is een groot compliment waard. Het spel was, natuurlijk ook door de spanning, niet altijd geweldig, maar laten we voor 1 keer eens iets minder kritisch zijn en onze trots uitspreken. Jullie hebben als team gespeeld, jullie aan de gemaakte afspraken gehouden, het verdedigend weer uitstekend gedaan (slechts 2 “veld”doelpunten tegen), weinig (plaats)fouten gemaakt en je niet gek laten maken. Geen onvertogen woord naar elkaar, maar juist positiviteit en energie uitgestraald als ploeg. En daar zijn we als trainers met recht trots op!

Over 2 weken de laatste wedstrijd, thuis tegen KVS. Zaterdag vergat KVS het kampioenschap te pakken en tegen ons mogen ze op herhaling. Maar HKV/Ons Eibernest ligt op de loer met 1 punt achterstand. De Haagse ploegen zijn dus van elkaar afhankelijk deze laatste speelronde en dat maakt het extra leuk. Wij gaan gewoon volle bak en willen er een goede laatste wedstrijd van maken, wat de uitkomst ook moge zijn. En wie weet wat er mogelijk is zonder die druk op onze schouders…

Rest nog de C2 te feliciteren met het behaalde kampioenschap! Hartstikke goed en absoluut terecht! Stef (en moeder), Kaj en Marlou bedankt dat jullie direct na jullie kampioenswedstrijd onze kant op kwamen; top dat we het hele seizoen zo op jullie konden rekenen! Joost bedankt voor de steun tijdens de wedstrijd. En tot slot een heel groot dankwoord voor Rosanna (en chauffeur Ferry), die haar weekendje weg onderbrak om “even” anderhalf uur op en neer te rijden voor een reservebeurt bij haar team. Dat is wat je noemt teamspirit!

Kampioenswedstrijd Meervogels C2 - Achilles C2
Afgelopen zaterdag zette de C2 met het kampioenschap een zeer verdiende kroon op een goed seizoen. Tekenend voor dit seizoen was het korfbal-enthousiasme en de teamspirit in deze ploeg, dat tot uiting kwam op deze laatste competitiedag. Om 7.10u verzamelde het team zich in de kantine voor een gezamenlijk ontbijt. Zonder Anna, die een weekendje in Londen zat, en zonder Marlou, die tot drie keer toe de wekker negeerde en de slaap dus hard nodig zal hebben gehad, maar met Kayleigh, werd er genoten van croissantjes, roer-ei en andere lekkernijen. Remco, Dave en Nicole, hartelijk dank voor het organiseren!

Om half 8, Marlou had inmiddels van zich laten horen, Tamara, Maartje en invalcoach Jolanda waren gearriveerd, werden de schoenen aangetrokken om buiten even lekker in te schieten. Iets over half 8 nam dat serieuzere vormen aan, toen ook de uitgeslapen Marlou zich aansloot.

Na ruim 20 minuten stonden de viziers redelijk scherp gesteld en stapte een ontspannen ogende ploeg in de auto’s.

In Zoetermeer werd nog even de tactiek doorgesproken. Van de thuiswedstrijd, 11-8 winst, wisten we hoe De Meervogels speelden en dus werden daar afspraken over gemaakt. We begonnen de wedstrijd goed met een snelle 0-1 voorsprong van Lucas uit een korte kans, maar niet veel later had De Meervogels de gelijkmaker erin en die leek ons een beetje te doen verkrampen. Slordig uitwerken van de bal en snel balverlies in de aanval als hij daar eindelijk kwam, zorgden ervoor dat De Meervogels veel konden aanvallen. Verdedigend werden de afspraken echter goed nagekomen, waardoor zij niet veel konden uitrichten. Na vijf minuten verschoof het momentum weer naar ons, maar duurde het even voordat we opnieuw de voorsprong pakten. Het was Brandon die met een doorloop op aangeven van Marlou de ban weer brak en ons op 1-2 zette. Niet veel later vergrootte Marlou de voorsprong door attent te reageren op een afgeketst schot van Brandon. Op slag van rust bracht Zoë ons op een comfortabele 1-4 vanaf de strafworpstip en was er geen vuiltje aan de lucht.

De tweede helft begon gelijk goed en het was wederom Lucas die de score opende, dit maal van afstand. De Meervogels kreeg geen grip op onze aanval, terwijl wij andersom de aanval van De Meervogels bijna volledig lam wisten te leggen. Het was dan ook een kwestie van tijd voor de score verder uit zou lopen. Kayleigh beloonde zichzelf voor een uitstekende wedstrijd met eveneens een goal van afstand. Kaj en Stef volgenden dit voorbeeld, waardoor het eindsignaal uiteindelijk bij 1-8 klonk.

Het kampioenschap werd wat makjes ontvangen, misschien dat de wedstrijd niet spannend genoeg was voor een ontlading zoals eerder dit seizoen tegen TOP. Tijd voor een feestje was er ook niet, want Kaj, Stef en Marlou moesten zo snel mogelijk door naar de C1, die een nog belangrijkere wedstrijd op het programma hadden. Gelukkig sloten ook zij die winnend af! Dus vanaf deze plaats namens de C2, gefeliciteerd met het behoud in de hoofdklasse C1!

Wij vieren ons feestje woensdag, dan zijn hopelijk de medailles binnen en kan iedereen, inclusief Anna, erbij zijn. Hoe dan ook, het kampioenschap is dik verdiend!

Rest mij alleen nog wat mensen te bedanken: Kayleigh, topwedstrijd! Ontzettend bedankt voor je inzet deze tweede helft van het veld. Altijd aanwezig op de trainingen, voor het geval dat. Super!

Tamara en Maartje, ook jullie onwijs bedankt voor het vroege opstaan om mee te gaan als reserve en ook voor het meetrainen, die keren dat jullie nodig waren. Top!

Jolanda, hartelijk bedankt voor het helpen coachen op deze vroege ochtend. Vond het erg prettig dat je erbij was!

Joran, Mike, Floris, Guido, jullie bedankt voor eerdere reservebeurten dit seizoen! Fijn dat we op jullie konden rekenen!

Volgende week nog één keer knallen op het Weidevogels-toernooi, nog een dagje poldersporten en dan zit het seizoen er (volgens mij) helaas alweer op!

Joost

WAPC-verslagen

KAMPIOENSWEDSTRIJD
Meervogels C2 - Achilles C2

Het begon vrij vroeg voor de C2. Want om alle neuzen de goede richting uit te krijgen zo vroeg in de ochtend, kwam het idee naar boven om maar meteen goed te beginnen met een ontbijt in de kantine. Dit was heel gezellig en ze waren dus meteen ook goed wakker.

Na het ontbijt direct aan de slag met Joost en Jolanda (die zo lief was om in te vallen voor Astrid die er helaas niet bij kon zijn). Het ingooien op het kunstgras ging zo lekker dat we ze met moeite naar de auto’s kregen. Op naar de wedstrijd.

In de eerste aanval stonden Lucas, Sterre, Stef, en Zoë. In de 1e verdediging stonden Brandon, Kayleigh, Kaj en Marlou.

Het ging gelijk goed van start, want de kansen bleven komen, helaas moesten ze nog even op schot komen, maar het draaide goed. Het duurde dus ook niet lang voor dat de 0-1 op het scoreboord stond, gemaakt door Lucas uit een hele mooie actie van Stef. Maar de Meervogels dachten: 'wij kunnen ook kampioen worden', dus niet lang daarna stond het 1-1. We K\kregen een stip mee die door Kaj genomen mocht worden. Helaas mis.Toen kwam Brandon met een mooie doorloop en zette de 1-2 op het bord. Niet snel daarna kwam Marlou met een doorloop en ja hoor de 1-3 was een feit. Het draait lekker en nu was het Zoë die een stip mocht nemen, Dit keer was hij raak en stond er 1-4 op het bord. Met deze stand gingen ze de rust in (met alle vertrouwen).

Na rust gingen ze op de zelfde voet verder en het duurde niet lang of Lucas opende de score weer net als in de eerste helft, maar nu met een afstand schot 1-5. Omdat Anne vandaag er niet bij kon zijn viel Kayleigh voor haar in en dit deed ze heel goed en het verbaasde dan ook niemand dat zij volgende doelpunt maakte de 1-6. We kregen een vrije bal die Brandon mocht nemen en die was helaas mis. Maar het liep lekker en er volgde vele mooie acties en onderscheppingen. Tot het weer de beurt was van Kaj, die met een mooi afstandsschot de 1-7 op het bord zette. Helaas hadden we met de vrije ballen deze wedstrijd niet zo veel geluk, want Stef mocht er nu één nemen en ook die ging helaas mis. Het einde van de wedstrijd naderde waarop Quincy het verlossende woord kreeg dat hij mocht gaan warm lopen en er in kwam voor Lucas. Zodat ook alle spelers van het team echt gespeeld hebben tijdens de KAMPIOENSWEDSTRIJD. Want dat was dit met recht. Niet lang voor het eind signaal dacht Stef dan maken we er nu maar een eind aan met een heel mooi afstandschot 1-8 en toen floot de scheidsrechter (die overigens een zeer goede wedstrijd floot) af en kunnen jullie je met recht Kampioen noemen.

Bij deze willen we Tamara en Maartje en natuurlijk Jolanda bedanken, dat jullie zo vroeg voor de C2 uit jullie bed zijn gekomen om reserve te zitten en mee te coachen tijdens deze mooie wedstrijd. Omdat de helft van het team direct doormoest naar de C1 voor hun belangrijke wedstrijd (handhaving in de hoofdklasse) kon het kampioenschap nog niet gevierd worden. Dit gaat maandag 18 mei gebeuren na de training dan vieren we jullie kampioenschap met een klein feestje!

Groetjes van een trotse supporter en ouder van de C2.

 

 

KAMPIOENSWEDSTRIJD
Weidevogels D2 – Achilles D2

We hadden een kampioenswedstrijd. Het was uit in Bleiswijk. Als wij zouden winnen, dan zouden wij kampioen zijn. Als de Weidevogels zouden winnen, zouden zij kampioen zijn. Het was dus heel erg spannend.

Het miezerde en daardoor was de bal heel erg glad. Dus extra moeilijk. Eerst scoorde Weidevogels 1-0. Toen scoorde ik, maar dat doelpunt werd afgekeurd, waar ik het niet mee eens was. Toen scoorde ze 2-0 en toen 3-0. Toen was het rust. De Weidevogels dachten dat ze er al waren. Toen begon de tweede helft. We kwamen al meteen terug toen Thijs de 3-1 scoorde. Het ging veel beter en al snel scoorde Olivia 3-2. De fans van de Weidevogels begonnen luid te zingen. Toen scoorde Maurits 3-3. Onze fans (en wij natuurlijk ook) gingen uit hun dak. Maar de wedstrijd was nog niet afgelopen. De spanning liep op en iedereen raakte heel erg gestresst, vooral de fans. Onder luid gejuich scoorde Olivia 3-4!!! We zijn KAMPIOEN!!!!!!!!!!!!!Meloen, meloen, meloen, Achilles is kampioen. De Weidevogels gingen met treurige gezichten terug naar de kantine. En wij gingen op de foto. Super goed gespeeld allemaal!

Kusjes, Femke

 

 

Phoenix F1 - Achilles F1

Afgelopen zaterdag moesten we spelen tegen Phoenix F1. Jammergenoeg was het niet heel erg mooi weer, maar wij waren er helemaal klaar voor. Na het praatje van Lars gingen we dan ook vol goede moed van start.

Het eerste doelpunt was van Jim, 0-1. Al snel scoorde Phoenix de gelijkmaker, maar dat lieten wij natuurlijk niet zomaar gebeuren, en Liv maakte de 1-2. Phoenix maakte gelijk, maar Bram scoorde een mooi doelpunt en maakte 2-3. Vervolgens maakte Phoenix weer gelijk, 3-3.

We moesten dus een tandje bijzetten om hier met 2 punten weg te gaan.......en dat deden we! Pas na 3-4 (Thomas), 3-5 (Bram), en 3-6 (Thomas), wist Phoenix weer te scoren. Hierna scoorde Thomas nog een afstandsschot van heel erg ver, en ook Bregje maakte een heel mooi doelpunt! De stand was inmiddels 4-8 en dit was tevens de eindstand. GEWONNEN, en iedereen heeft deze wedstrijd gescoord!

Aanstaande vrijdag spelen we thuis de verplaatste wedstrijd tegen ALO F1 en bij winst kunnen we.........KAMPIOEN worden!

Groetjes, Jim

Datum	17-05-2015 22:15
Tags	Verslagen