HKV Achilles - Meer dan een club

hoofdartikel

Zes jaar Achilles. Dat is lang. Lijkt lang. Misschien te lang zullen sommige zeggen. Maar zo voelt het zeker niet. Zes jaar geleden werd mij gevraagd door Frits Broers om de talentvolle A1 te gaan trainen om ze klaar te stomen voor de selectie. Het jaar erop zou ik het stokje van Frits overnemen en de selectie verjongen. De selectie die nog bestond uit routiniers en met moeite net aan gehandhaafd bleef in de 2e klasse. Het jaar met A1 was leuk, leerzaam en na jaren op KVS de hoogste teams training te hebben gegeven even terug naar de basis. Helaas gingen er een aantal talenten verloren bij de overstap naar de selectie zoals bij vele junioren. Studie. Geen zin meer. Andere verenigingen. Enz.

Het eerste jaar met een vernieuwde en flink verjongde selectie was zwaar. Sterke poule. Onervaren jonge spelers en veel, vaak net verliezen, met degradatie tot gevolg. Balen. Maar zoals altijd kijken naar hoe nu verder. Iets dat ik altijd probeer. Dat werd een gepuzzel zoals dat nog een aantal jaar verder zou gaan. Veel spelers gingen weg en er was zelfs geen 2e meer. Met een gehavende selectie hebben we ons een jaar later op het veld en zaal direct weer terug weten te knokken naar de 2e klasse en weer een paar jaar later in de zaal zelfs naar de 1e klasse. Hoe gaaf is dat!

Zes jaar Achilles en met veel mensen samengewerkt. Veel nieuwe vrienden gemaakt en mij altijd zeer welkom gevoeld. Er is veel veranderd in die zes jaar en ik heb altijd geprobeerd het beste uit de selectie te halen. Te blijven werken aan wat het beste voor de ploeg is en mijn ervaring over te brengen. Niet altijd even makkelijk maar ik kijk terug op zes mooie jaren met veel mooie mensen die onderdeel zijn gaan uitmaken van mijn leven. U kent de woorden wel: Achilles, meer dan een club.

Vriendschappen en korfbal gaan hand in hand samen. Als ik kijk naar de vriendschappen die ontstaan op verenigingen is dat iets heel speciaals. Al mijn vrienden en vriendinnen komen uit korfballand, zelfs mijn vrouw... Iets dat ik mijn kinderen ook gun en hoop dat ze blijven, en gaan korfballen. Als trainer/coach hoef je niet altijd iedereens vriend te zijn maar het is hoe ik ben en hoe ik graag wil omgaan met spelers, staf en iedereen met wie je samenwerkt. Op Achilles kan dat prima en zie je steeds weer nieuwe mensen met open armen ontvangen worden.

Met de selecties heb ik super tijden meegemaakt. Altijd leuk weer te gaan trainen en wedstrijden te spelen. Tripjes naar plekken waar ik in jaren niet meer geweest ben of überhaupt nog nooit van gehoord had. De Gezelligheid. De prestaties. De beleving. Het verdriet en de vreugde. Ik heb van alles en van jullie genoten. Dit jaar was een bonusjaar voor mij en zie ik het als een geweldige manier om afscheid te nemen na het kampioenschap in de zaal. Speciaal wil ik Dennis bedanken voor de super fijne samenwerking dit jaar. Ik heb veel alleen gewerkt in de voorgaande jaren maar samenwerken is een stuk fijner, zeker met een goede vriend. Twee handen op één buik (past makkelijk bij ons. Maar dat komt door de hapjes van Rene elke zaterdag!).

Ik heb veel van jullie geleerd, ik hoop jullie ook iets van mij en dat ik de club een stapje verder heb kunnen helpen. Achilles staat voor weer een nieuwe stap en ik zal jullie blijven volgen en natuurlijk nog langskomen. Het is ten slotte om de hoek en ik heb een seizoenskaart voor volgend seizoen! Al denk ik zelf voor het leven! Heel veel succes allemaal en bedankt voor de zes mooie jaren. Tot ziens!

Eric den Dekker

Datum	02-06-2015 20:06
Tags	Hoofdartikel