HKV Achilles - Meer dan een club

Een van de mooiste woorden uit de Nederlandse taal is toch wel het woord lanterfanter. Ben je weer aan het lanterfanteren? Vaak wordt het geroepen als iemand juist niet aan het lanterfanteren is. Met de tv aan op wie is de mol, iPad op schoot om de voetbalsamenvattingen te kijken en mobiel in je hand zodat je door instagram kan scrollen is geen lanterfanteraar. Dan probeer je net teveel tegelijk ter ‘ontspanning’. Zoveel zelfs, dat je een uur later niet kan zeggen wat je gezien hebt.

Afgelopen vrijdag was wellicht een niet al te beste dag voor de heer Zuckerberg. Zijn bedrijf, Meta, Facebook, kelderde in één dag met maar liefst 25%. Die dag verdampte er ongeveer $230.000.000.000 aan “waarde” van dit bedrijf: “Poef”. Het was blijkbaar de grootste daling ooit in één dag voor een bedrijf op de Amerikaans beurs. De reden: voor het eerst nam het aantal gebruikers een klein beetje af én de advertentie-inkomsten liepen terug. Deze waardedaling was aanzienlijk, maar het aantal mensen op de wereld dat, ondanks die daling, gewoon nog gebruik bleef maken van deze Sociale Media, bleef eigenlijk vooral aanzienlijk ongewijzigd.

In je begin jaren 2000, toen ik als 16-jarig broekie doorstroomde naar de selectie van Achilles, mocht ik ook voor de allereerste keer mee op jeugdkamp. Of beter gezegd: het CR-kamp. Tijdens mijn allereerste CR-kamp, maakte ik kennis met een andere kant van Achilles. De ouwe lullen die toen al jaren mee gingen op dit beruchte kamp, maakten al geruime tijd de dienst uit op Achilles. Namen van (oud-) Achillianen die voor menig Achilliaan op dit moment als onbekend in de oren zullen klinken. En tot op dat moment, kende ik een groot deel van deze Achillianen zelf ook niet.

Op 29 oktober 2021 werd het tweede deel van de 99e Jaarlijkse Algemene Ledenvergadering gehouden, in de kantine van onze ALO-vrienden. Een foto van deze bijeenkomst is opgenomen in de Leeuwenkrabbels van 8 november. In de zaal vijftien leden waaronder het voltallige bestuur. De voorzitter spreekt, via de microfoon, wat een beetje overdreven lijkt in dit kleine gezelschap.

Muziek heeft iets krachtigs en dat kan Leon altijd zo mooi overbrengen met toepasselijke nummers. Toen ik zat na te denken wat ik met jullie wilde delen in dit artikel, gaf Spotify mij ineens een optie voor een mooi nieuw nummer van Paul de Munnik en MEAU, dat voor mij eigenlijk goed omschrijft hoe bizar deze tijd is geweest, maar ook om hoop te houden. Het ziet er tenslotte naar uit dat het nu écht de goede kant op gaat! We kunnen met z’n allen ook weer iets meer doen hier in Nederland. Mijn wintersport gaat helaas niet door, als recent herstelde mag ik namelijk mijn boosterprik nog niet halen. Dat is natuurlijk flink balen (netjes verwoord), maar juist dan helpt het om naar dit soort nummers te luisteren die je doen beseffen dat het echt wel weer beter wordt: